Het verband tussen gedragsinhibitie en sociale angststoornis
Er zijn veel mensen die gedragsinhibitie hebben, terwijl er anderen zijn met een sociale angststoornis. Maar wist u dat er een verband tussen de twee wordt beschouwd? In dit artikel bespreken we wat elk van deze voorwaarden is, wat het voor u betekent om ze te hebben en enkele stappen die u kunt nemen om te proberen ze allemaal te overwinnen.
Bron: pixabay.com
Wat is gedragsinhibitie?
Gedragsinhibitie wordt ook wel BI genoemd. Het wordt meestal voor het eerst opgemerkt en gediagnosticeerd wanneer een kind relatief jong is. Het is iets zichtbaar in hun temperament, waar ze sociaal terughoudend worden geacht. Er zijn veel kinderen die eerder verlegen zijn dan extravert, maar gedragsinhibitie wordt gezien als een stap verder.
Een kind met BI is misschien niet minder verbaal dan zijn leeftijdsgenoten, maar ze willen niet met ze praten. Op een speelplaats blijven ze alleen en mijden ze het gezelschap van kinderen van hun leeftijd. Wanneer ze worden geconfronteerd met nieuwe ervaringen of ideeën, zullen ze terughoudend zijn om ermee in contact te komen als er tegelijkertijd andere kinderen bij betrokken zijn. Dit leidt er soms toe dat ze niet zoveel aandacht krijgen als ze nodig hebben in een klaslokaal als hun leraren niet gevoelig zijn voor het probleem. De een-op-een-aandacht die ze nodig hebben, kan over het hoofd worden gezien, en ze kunnen achterblijven in hun cijfers.
blauwe reiger geest dier
Hoe zit het met sociale angststoornis?
Sociale angststoornis wordt soms sociale fobie genoemd, en deze naam zegt het allemaal. Degenen die het hebben, zijn bang om veroordeeld te worden. Ze denken dat ze misschien worden afgewezen in een uitvoeringssituatie wanneer de schijnwerpers op hen staan. De angst om negatief beoordeeld te worden door leeftijdsgenoten domineert hun leven.
Het kan een uitdaging zijn voor mensen met een sociale angststoornis om te slagen in hun baan, omdat ze niets zeggen, zelfs niet als ze goede ideeën hebben. Ze willen niet voor een groep opstaan om presentaties te geven, en ze willen niet deelnemen aan teambuildingoefeningen waarbij ze plotseling in het middelpunt van de belangstelling kunnen komen te staan.
Buiten een werkomgeving zijn ze introvert en doen ze liever zelf activiteiten. Het zullen nooit sociale vlinders zijn, althans niet vrijwillig. Vaak voelen ze zich beter af met dieren dan met mensen. In sommige gevallen zullen hun werkkeuzes hun toestand weerspiegelen. Ze kunnen carrièrepaden kiezen waarbij ze niet vaak één-op-één met mensen hoeven te communiceren.
Hoe zijn de twee gerelateerd?
Maar is er een verband tussen gedragsinhibitie en sociale angststoornis? De meeste onderzoekers denken van wel. Simpel gezegd: het lijkt erop dat de een vaak de voorloper is van de ander, maar niet altijd. Als iemand als kind gedragsgeremd wordt, dan is de kans op een sociale angststoornis op latere leeftijd significant groter. Het is denkbaar dat verlegen kinderen uit hun schulp komen als ze aan het gedrag werken, maar als ze aan hun lot worden overgelaten, kunnen dezelfde kinderen een sociale angststoornis ontwikkelen en dezelfde patronen volgen als volwassenen.
Wat kan eraan worden gedaan?
Er is niets inherent mis met verlegen zijn. Niet elke persoon zal hunkeren naar de schijnwerpers en ervan genieten het leven te zijn van het feest of degene tot wie iedereen aangetrokken is. Het probleem doet zich voor wanneer iemand niet floreert in zijn leven omdat hij doodsbang is van angst. Gedragsremming en sociale angststoornis die er soms op volgen, zijn extreme situaties. Je zou zo ver kunnen gaan om ze pathologieën te noemen. Ze zijn actief schadelijk voor iemands leven omdat ze hen leed bezorgen.
Bron: unsplash.com
Probeer het probleem vroegtijdig te identificeren
Het is gemakkelijker om met gedragsremmingen om te gaan als het bij een kind kan worden geïdentificeerd en de ouders of verzorgers maatregelen kunnen nemen om het te corrigeren voordat het onverminderd doorgaat in de volwassenheid.
Als je een ouder bent en je merkt dat je kind pijnlijk verlegen is in sociale situaties, dan is het slim om hem naar een dokter of kinderpsycholoog te brengen. Je wilt het kind niet onder druk zetten om met andere kinderen om te gaan, maar je wilt ook niet dat ze bang worden voor sociale situaties.
Therapie kan helpen
Therapie voor een kind dat sociaal geremd is, kan nuttig zijn. Zelfs als het later in hun rijpingsproces is, kan het nog steeds nuttig zijn. Een getrainde professional in de geestelijke gezondheidszorg kan met hen praten over hun angsten, en het bespreken en kwantificeren ervan is een uitstekende eerste stap om manieren te vinden om ze te verlichten. Een therapeut die gespecialiseerd is in jongere mensen en hun fobieën, weet hoe hij het probleem moet aanpakken. Ze zullen praten over de verschillende manieren waarop het kind het hoofd kan bieden als het wordt geconfronteerd met situaties waarin het zich bang of geïntimideerd voelt.
Gedragscoaching
17 engel nummer betekenis
Gedragscoaching voor kinderen met remmingen is vergelijkbaar met therapie, maar het is iets meer hands-on. Het idee hier is dat de coach een aantal scenario's zal doorlopen waarin het kind bang is, en ze kunnen enkele van de beste manieren spelen om ermee om te gaan. Ze kunnen praten over zaken als ademhalingstechnieken of mentale oefeningen die de jongere kan doen wanneer hij wordt geconfronteerd met de sociale situaties die hem het meest intimideren. Het idee is dat ze sommige van deze technieken in het echte leven kunnen toepassen, hetzij op school, op een speelplaats, op een feestje, of in andere sociale situaties waar ze te maken hebben met leeftijdsgenoten of volwassenen.
Gedragsverandering als volwassene
De hoop is dat een kind dat gedragsremmend is, therapie en coaching kan ondergaan, en tegen de tijd dat ze volwassen worden, zullen hun angsten en angsten beter onder controle zijn. Hoewel er een vast verband bestaat tussen gedragsinhibitie en sociale angststoornis, kan die evolutie worden verstoord als het probleem doelmatig wordt aangepakt en niet blijft voortleven.
Als een volwassene een sociale angststoornis heeft ontwikkeld, is er geen reden om te denken dat hij de rest van zijn leven op die manier moet doormaken. U kunt als volwassene altijd soortgelijke therapie en coaching zoeken. Zoals we al zeiden, is het ook mogelijk om een baan aan te nemen en te werken in een veld waar de sociale druk niet zo groot is. Een verkoopbaan bijvoorbeeld, waarbij de persoon in kwestie elk moment van de dag met mensen moest communiceren, zou waarschijnlijk niet geschikt zijn, ongeacht hoeveel therapie en coaching plaatsvond. U wilt iets kiezen dat is afgestemd op uw sterke punten.
Je moet het in je hebben om te willen veranderen
Het echte verschil tussen geremd worden in je gedrag als kind en het ontwikkelen van een sociale angststoornis als volwassene, is dat je ouders als kind waarschijnlijk een veel belangrijkere rol zullen spelen dan wat je doet om je fobieën tegen te gaan. Als volwassene moet je de impuls in jezelf vinden als je je gedrag en kijk op het leven wilt veranderen.
Misschien vind je het in jezelf om te willen veranderen, maar er is niemand die je dwingt, en dat zou ook moeten. Als u niet wilt veranderen, hoeft u dat niet te doen. Het komt allemaal neer op wat jou gelukkig maakt. Als volwassene ben jij degene die uiteindelijk op dit gebied zal beslissen.
Bron: unsplash.com
Het is beter om therapie te zoeken
Als volwassene is het bijna altijd beter om met iemand te praten over je sociale angststoornis. Als u merkt dat het uw werk belemmert of uw kwaliteit van leven verstoort, is het tijd om iets te veranderen.
Er is geen reden om je te schamen voor een sociale angststoornis. Veel mensen hebben het, waarschijnlijk meer dan u zich realiseert. Het verschil is of u ervoor kiest om er iets aan te doen of niet. Therapeuten en coaches voor gedragsverandering zullen je niet beoordelen, integendeel, het is hun taak om je te helpen. Geef ze een kans om dat te doen!
Deel Het Met Je Vrienden:
