Wat is gedragsleren?

Gedragsonderwijs is niet alleen een theorie die interessant is voor mensen in het onderwijs, hoewel ze er zeker mee bekend moeten zijn. Ouders en mensen in andere leidinggevende posities moeten er ook belang bij hebben de percepties van hoe mensen leren te begrijpen. We leren echter allemaal, en we leren allemaal op een andere manier, dus iedereen zou belangstelling moeten hebben voor de theorie.

Bron: pexels.com

Hier kijken we naar de theorie van gedragstherapie, inclusief de geschiedenis ervan en hoe deze van invloed is op leerlingen en docenten.

Watson en behaviorisme

Zoals we zullen zien, is gedragsleren een concept van onderwijspsychologie dat door behavioristen wordt gebruikt. Daarom kan het handig zijn om, voordat we gedragsleren bespreken, te begrijpen wie de behavioristen zijn.

Behaviorisme als een psychologische school door de Amerikaanse psycholoog John Watson in 1913. Op dat moment beheerste de psychoanalytische theorie van Sigmund Freud en later zijn leerling Carl Jung het psychologische landschap. De psychoanalyse benadrukt het belang van de onbewuste geest, die alleen kan worden geïnterpreteerd door interacties zoals dromen, hypnose, enz. Gedragsdeskundigen zoals Watson geloofden dat als psychologie - toen steeds populairder maar nog steeds een vrij nieuwe wetenschap - serieus zou moeten worden genomen, om meer nadruk te leggen op de studie van waarneembaar gedrag. Gedragsdeskundigen waren ook van mening dat psychoanalytici te veel nadruk legden op de ervaringen in de vroege kinderjaren.

Een overtuiging dat behaviorisme gevaarlijk reductionistisch was, net zo vreemd als psychoanalyse, gevaarlijk onbevooroordeeld en buitenaards wezen, zou later leiden tot de oprichting van de humanistische psychologie door psychologen zoals Carl Rogers. Hoewel de humanistische psychologie grotendeels de plaats zou innemen van eerdere psychologische scholen, blijven behaviorisme en het werk van vroege behavioristen belangrijk.

Pavlov, klassieke conditionering en gedragsleren

Gedragsonderwijs is een studie die zich richt op hoe individuen leren en hoe het leren van een individu kan worden gemeten. Een van Watsons eerste aanhangers van het behaviorisme was dat mensen op dezelfde manier leren als dieren. Dit opende de deur naar enkele van de vroegste dierstudies - althans de vroegste dierproeven. Of in ieder geval de vroegste dierproeven in de psychologie.

Dit waren de experimenten van de Russische psycholoog Ivan Pavlov. Uit de beroemde experimenten van Pavlov bleek dat hij honden kon trainen om geluiden te associëren met eten. Hij was zelfs in staat om de mate waarin honden voedsel met het geluid associeerden te berekenen op basis van het speekselvolume dat ze produceerden toen ze het geluid hoorden. Dit voldeed ook aan de behavioristische eis om de respons te kunnen meten door middel van observatie in plaats van door implicatie.

Het associëren van een concept met een stimulus vanwege herhaalde blootstelling aan beide wordt 'klassieke conditionering' genoemd en is een van de belangrijkste methoden van gedragsleer.

Skinner, operante conditionering en gedragsleren

Een andere vroege bijdrager aan de gedragstheorie was B.F. Skinner. Hoewel u misschien niet bekend bent met de term, bent u waarschijnlijk bekend met het concept van operante conditionering.

Operante conditionering bestaat uit positieve en negatieve bekrachtiging. De meeste mensen denken dat positieve conditionering betekent dat je het onderwerp iets geeft dat ze willen en dat negatieve bekrachtiging betekent dat je het onderwerp iets geeft dat ze niet willen, maar dat is niet het geval.

747 nummer betekenis

Ter positieve bekrachtiging krijgt het onderwerp iets als er iets gebeurt. Bij negatieve bekrachtiging wordt er iets van het onderwerp afgenomen als er iets gebeurt. Op deze manier is operante conditionering vergelijkbaar met klassieke conditionering, maar wordt het gebruikt om gedrag te overtuigen of te ontmoedigen.

Positieve en negatieve bekrachtiging kunnen beide worden gebruikt om een ​​activiteit te overtuigen of te ontmoedigen. Het slaan van een hond omdat deze het tapijt vervuilt, is bijvoorbeeld technisch gezien een positieve bekrachtiging omdat er ingegrepen wordt als er iets gebeurt. Als - en dit zou vreselijk zijn - je luide muziek zou spelen die je hond haatte totdat hij iets deed wat je wilde, zou dat een voorbeeld zijn van negatieve bekrachtiging omdat een interventie wordt verwijderd als er iets gebeurt.

Er zijn niet veel voorbeelden van kwantitatieve analyse in het geval van operante conditionering zoals bij klassieke conditionering. Operante conditionering voldoet echter nog steeds aan de vereiste om te bewijzen dat iets al dan niet is geleerd op basis van het waarneembare gedrag van de proefpersoon.

Albert Bandura en observationeel leren

Bron: pexels.com

Klassieke en operante conditionering zijn beide vormen van associatief leren. Associatief leren omvat de directe ervaringen van het onderwerp. Volgens een latere psycholoog, Albert Bandura, hoeft een proefpersoon echter geen enkele stimulans te ervaren om een ​​gedrag te leren.

Volgens Bandura kan een proefpersoon ook gedrag leren door te kijken hoe iemand anders dat gedrag vertoont via een proces dat 'sociaal leren' wordt genoemd. Dit wordt ook wel 'observationeel leren' genoemd.

Observationeel leren staat niet helemaal los van associatief leren. Het gedrag dat een proefpersoon van een model leert, kan de handeling zijn die wordt aangemoedigd of ontmoedigd, een daaropvolgende klassieke of operante conditionering. Verder kunnen andere proefpersonen observationeel leren gebruiken om acties te stimuleren of te ontmoedigen door te kijken wat er met een ander model gebeurt als ze handelen.

Dit klinkt ingewikkeld, maar beschouwt het volgende voorbeeld. Een jongen hoort zijn vader vloeken en zweert bij zijn vrienden. Dit is observationeel leren. Als de jongen bij zijn vrienden vloekt, denken ze dat hij cool is. Dit is positieve conditionering, maar als het herhaaldelijk gebeurt, kan het ook een vorm van klassieke conditionering zijn. Als de jongen echter bij zijn moeder zweert, kan hij geaard zijn - een voorbeeld van negatieve bekrachtiging. Verder, als de jongen een jongere zus heeft die getuige is dat hij huisarrest krijgt wegens vloeken, kan ze leren niet te vloeken omdat ze de gevolgen van haar broer inziet - nog een voorbeeld van observationeel leren.

Gedragsleren als educatief hulpmiddel

Gedragsonderwijs is misschien wel het meest invloedrijk geweest op het gebied van onderwijs, in het bijzonder onderwijs voor jonge kinderen. Specifiek, positieve en negatieve bekrachtiging wordt vaak gebruikt om kinderen te leren hoe ze zich moeten gedragen. Overweeg de beloningen, privileges en straffen die in het openbare schoolsysteem worden uitgedeeld. Sommige sociale historici suggereren ook dat de klokken die studenten oproepen om te bestellen en hen te ontslaan, werden ingesteld als een methode van klassieke conditionering om hen voor te bereiden op de klokken die ooit het begin en einde aankondigden van verschuivingen in industriële omgevingen. Scholen profiteren ook van observationeel leren wanneer de ene leerling wordt gestraft als voorbeeld voor de anderen.

Gedragsmatig leren wordt natuurlijk niet alleen gebruikt voor discipline. Observationeel leren is ook belangrijk voor het leren van acties en sociale normen door het observeren van anderen. Vooral bij lichamelijke opvoeding leren leerlingen handelingen uit te voeren door naar een leraar te kijken en mee te volgen.

Observationeel leren eindigt zelden in de klas. Veel mensen bekijken trainingsvideo's op het werk en kijken naar instructievideo's op internet voor zaken als verbeteringen aan het huis.

Gedragsgericht leren en strafrecht

Bron: pixabay.com

Gedragsleren wordt ook toegepast in de strafrechtspleging, waar ongewenst handelen ongewenste gevolgen heeft. Dit is een voorbeeld van operante conditionering, maar concepten als gevangenis worden ook gebruikt voor sociaal leren. Je zou kunnen zeggen dat straffen net zo goed gaat over het ontmoedigen van acties door het publiek als over het bestraffen van acties door de dader.

De twintigste-eeuwse filosoof Michel Foucault zette het idee van observationeel leren in het strafrecht op zijn kop met zijn 'panopticon'-theorie. Deze theorie suggereerde dat de gemiddelde persoon zo bang is om geobserveerd te worden terwijl hij iets ongewenst doet, dat het wekken van de illusie dat ze worden geobserveerd voldoende is om dat gedrag te voorkomen.

Gedragsonderwijs en biologie

Operante conditionering wordt gebruikt om proefpersonen te onderwijzen, maar het wordt ook gebruikt in dierproeven om dieren te testen op zaken als geheugen. Als een proefpersoon een handeling kan uitvoeren die resulteert in een onderscheiding, mag men aannemen dat de proefpersoon heeft geleerd dat hij een beloning kan krijgen door die handeling uit te voeren. Als de proefpersoon niet handelt na herhaalde incidenten van die handeling die resulteert in een beloning, wordt vaak aangenomen dat de proefpersoon cognitief niet in staat is om verbanden te leggen tussen de handeling en de beloning.

Gedragsgericht leren en psychologie

Behaviorisme heeft enorm bijgedragen aan ons begrip van hoe we leren, maar het is niet alleen onderwijspsychologie.

Als psychologische school hebben behavioristen ook bijgedragen aan ons klinische begrip van hoe de geest werkt en waarom we doen wat we doen. Gedragstherapie is nu een van de meest voorkomende soorten gesprekstherapie. Bij gedragstherapie leert de patiënt of cliënt de interne en externe motivaties en bedenkingen die hun gedrag sturen, te begrijpen. Hierdoor kunnen ze positief gedrag cultiveren en geleidelijk stoppen met negatief gedrag.

Verdere bronnen

Om meer te weten te komen over behaviorisme en andere psychologische scholen, blijf je door de site bladeren voor andere educatieve artikelen zoals deze.

Bron: pixabay.com

Voor meer praktische hulp kun je via je internetverbinding ook terecht bij een therapeut of hulpverlener. BetterHelp heeft duizenden professionele en gediplomeerde therapeuten en counselors die patiënten en cliënten flexibeler en betaalbaarder kunnen ontmoeten dan persoonlijke therapeuten en counselors. Ga naar https://www.betterhelp.com/online-therapy/ voor meer informatie over online therapie met een erkende en professionele deskundige op het gebied van geestelijke gezondheid.

Deel Het Met Je Vrienden: