Waarom nemen mensen deel aan riskant gedrag?
Adolescenten vertonen doorgaans risicovol gedrag, voornamelijk vanwege het feit dat onze hersenen ontwikkelen zich nog tot we de leeftijd van 25 jaar bereiken of zo. Het nemen van risico's kan echter doorgaan tot ver in de jaren twintig en dertig, en sommige mensen vertonen hun hele leven risicovol gedrag. Soms zijn er goede redenen om risico te nemen, maar risico's kunnen ook wijzen op asociaal gedrag en kunnen blijvende schade aanrichten.
Bron: unsplash.com
Als je worstelt met risicovol gedrag of als je iemand kent die regelmatig risicovol gedrag vertoont, lees dan verder voor meer informatie. Het probleem begrijpen is de eerste stap om een oplossing te vinden.
De redenen achter riskant gedrag
Er zijn meerdere redenen waarom mensen risicovol gedrag zouden kunnen vertonen. Sommige mensen ontwikkelen dit gedrag in de kindertijd. Anderen kunnen risico's nemen na een trauma of als afweermechanisme om te voorkomen dat ze gewond raken. Hieronder staan andere veelvoorkomende redenen voor risicovol gedrag.
Sociale binding
Risicogedrag begint vaak tijdens de tienerjaren. Tienergrappen kunnen alles omvatten, van het spuiten van de muren van rivaliserende scholen en het laten vallen van kersenbommen in toiletten tot het stelen van Halloween-snoepjes en toiletpapier in voortuinen. Jaren later lachen vrienden misschien nog steeds om deze streken, zelfs als ze materiële schade en emotioneel leed veroorzaakten. Hoewel ze als volwassenen beter weten, was het op dat moment allemaal leuk.
Tieners kunnen ook school overslaan, een auto nemen voor een joyride of illegaal drinken zonder ook maar een klein beetje schaamte te voelen, maar als ze ouder worden, willen ze misschien niet dat hun kinderen in hun voetsporen treden. Wat jaren geleden eenvoudige sociale binding was, wordt later onaanvaardbaar gedrag. Als volwassenen zijn deze individuen niet langer zo in zichzelf gekeerd en exclusief. Ze worden zich bewust van de wereld om hen heen en hoe hun acties het emotionele welzijn van anderen beïnvloeden. Ze willen niet langer persoonlijke of openbare eigendommen vernietigen omdat ze een zekere verantwoordelijkheid voelen jegens de samenleving.
Bron: unsplash.com
Deze veranderingen in perspectief treden meestal op als adolescenten de twintig bereiken. Op dit punt zijn hun hersenen bijna volledig ontwikkeld en ontwaken ze tot een nieuw bewustzijn van de wereld om hen heen. Ze worden nieuwsgierig naar anderen en erg sociaal. Zelfs jonge mensen die zich tijdens hun tienerjaren niet populair en geïsoleerd voelden, ontwikkelen op deze leeftijd gewoonlijk een kerngroep vrienden. Kortom, ze krijgen een band met anderen en hun verlangen naar risicovol gedrag neemt af.
Patronen van risico
De meeste mensen hebben gezonde sociale vaardigheden en een sociaal leven tegen de tijd dat ze dertig zijn. Studies tonen aan dat zelfs jongeren die thuisonderwijs hebben genoten, goed gesocialiseerde computervaardigheden ontwikkelen, zelfs als ze ongemakkelijk blijven in een fysieke omgeving. Niet alle adolescenten maken echter een succesvolle overgang naar een gezonde volwassenheid. Antisociaal gedrag, zoals inbraak, diefstal en geweld, kan een probleem worden, en risicovol gedrag, zoals alcoholisme en drugsmisbruik, kan levensgewoonten worden.
Vroege indicatoren van een onrustige jeugd kunnen vaak al op de leeftijd van zes of zeven verschijnen. Onaangepaste kinderen kunnen pestkoppen op de speelplaats zijn; ze kunnen ook wreed zijn tegen dieren of stelen van andere kinderen. Evenzo kunnen vroege indicaties van een zelfbeschadigend kind worden gevonden bij kinderen die gewoonlijk aan korstjes krabben, met hun vingernagels op de nagelriem bijten, op hun lippen kauwen of in zichzelf bijten. Adolescenten die zichzelf als kind hebben geschaad, kunnen hun verwondingen naar een hoger niveau tillen naarmate ze groeien. Ze kunnen zichzelf snijden of verbranden, roekeloos rijden of onbeschermde seks hebben. Ongecontroleerde, antisociale en zelfbeschadigende gedragspatronen kunnen op volwassen leeftijd aanhouden.
Het is vermeldenswaard dat kinderen die zichzelf op jonge leeftijd isoleren niet per se een hoog risico lopen op antisociaal of zelfbeschadigend gedrag. Kinderen kunnen zich ongemakkelijk voelen als ze zich in een ongebruikelijke omgeving bevinden, en ze kunnen het moeilijk vinden om de reacties te begrijpen van anderen die hun familiewaarden of tradities niet delen. In deze gevallen kunnen ze ervoor kiezen om zichzelf te isoleren omdat ze in de war zijn.
Studies hebben ook aangetoond dat sommige kinderen van nature verlegen worden geboren. Ze kunnen zich veel langer dan gemiddeld aan hun moeder vastklampen, later leren praten en de voorkeur geven aan fantasiespel boven het gezelschap van anderen. Deze kinderen hebben de neiging om langzaam en pijnlijk vrienden te maken. Op volwassen leeftijd kunnen ze een introverte persoonlijkheid vertonen, hoewel ze best vriendelijk kunnen zijn als het ijs breekt.
Risico-nemende genen
Aan de andere kant lijken sommige mensen geboren risiconemers te zijn. Als kinderen zijn zij degenen die de dubbele uitdaging aangaan om de hoogste, steilste heuvel af te sleeën. Als sensatieliefhebbers en adrenalinejunkies verleggen ze de grenzen van waar ze heen kunnen en wat ze kunnen doen. Er zijn geen sluitende onderzoeken geweest die verklaren waarom sommige mensen eerder risicovol gedrag vertonen dan anderen, maar sensatiezoekers zullen zeggen dat het in hun genen zit.
Bron: unsplash.com
Als het om gedrag gaat, is er veel discussie over wat gevormd wordt door de natuur en wat gevormd wordt door opvoeding. Meerdere kinderen die in hetzelfde huishouden worden geboren, kunnen gelijk worden behandeld, maar slechts één kan vroeg risicovol gedrag vertonen. Aan de andere kant zullen mensen die zijn opgegroeid met risicovolle ouders een bredere kijk hebben op wat de samenleving als riskant beschouwt. Daarom kunnen ze risicovol gedrag vertonen, simpelweg omdat het normaal voor hen aanvoelt. Sommige mensen die zich bijvoorbeeld vrijwillig aanmelden voor het leger of de politie of mensen die ervoor kiezen om operators van zwaar materieel, brandweerlieden en duikers te zijn, beschouwen hun beroepen misschien niet als een hoog risico. Voor hen kan het gewoon een familietraditie zijn, ook al heeft een familielid eerder schade geleden als gevolg van een van deze beroepen.
Anderen zien een berekend risico met een einddoel: het algemeen welzijn van de samenleving. Hun vroege jeugd is misschien doorgebracht met het verkennen van grotten, rondsnuffelen in verlaten gebouwen en het zoeken naar bouwplaatsen, vooral als hun ouders dit als normaal gedrag zagen. Als adolescenten waren ze misschien de leiders van een aantal vrij gedurfde groepen die onderzochten wat ze konden doen met de vaardigheden die ze in hun jeugd hadden geleerd. Als ze volwassen worden, kunnen ze andere risiconemers aantrekken die van een goede adrenalinestoot houden en die kanaliseren naar gezonde bezigheden. Hoewel ze risicovol gedrag vertonen, komt hun durf de samenleving ten goede.
Soms komt het nemen van risico's echter niet voort uit familietradities, blootstelling aan risicovolle banen of een schijnbare genetische aanleg om risico's te nemen. In deze gevallen kan er iets anders spelen. Als volwassenen kunnen sommige mensen huiduitslag vertonen, zoals het negeren van de juiste veiligheidsuitrusting of het testen van de grenzen van de machines die ze gebruiken. Ze kunnen hun neiging tot zelfbeschadiging verhullen met onzorgvuldigheid in een risicovolle omgeving. Impulsiviteit kan ook worden aangetoond door roekeloos gedrag jegens anderen, wat bijna-ongevallen en kostbare schade aan de werkplek kan veroorzaken. Het herhaaldelijk in gevaar brengen van anderen en de werkplek in een risicovolle baan kan een teken zijn van antisociaal gedrag dat in therapie moet worden aangepakt.
Samengevat
Mensen nemen om verschillende redenen deel aan risicovol gedrag. Vaak zijn ze terug te voeren tot de vroege kinderjaren, toen de persoon in kwestie verschillende helden, waaghalzen en rebellen ontmoette. Kinderen hebben de neiging om de risiconemers in hun sociale groepen te verafgoden. Naarmate ze ouder worden en de behoefte aan zelfidentiteit sterker wordt, worden ze gemakkelijk overgehaald door de sterksten en brutaalsten onder hen.
Het nemen van risico's kan een positief effect hebben. Jonge risiconemers hebben vaak een familiegeschiedenis van risiconemende individuen. Het kunnen zeelieden, pioniers, soldaten of avonturiers zijn geweest. Wat anderen binnen een groep als een risico zien, vinden ze misschien normaal. Mensen in leidinggevende posities kunnen anderen aanmoedigen om gewaagde handelingen te verrichten voor de veiligheid en het welzijn van de gemeenschap.
Schadelijk risicogedrag omvat risico's die anderen in gevaar brengen, zoals alcoholgebruik en autorijden of onbeschermde seks, en gedrag dat zelfbeschadiging veroorzaakt, zoals het niet naleven van veiligheidsvoorschriften.
Het nemen van risico's kan in de vroege kinderjaren beginnen als een van de symptomen van een zelfbeschadigende persoonlijkheidsstoornis of vroege antisociale activiteit. Het kan ook een onderdeel zijn van wat het kind als een normale omgeving ziet. Het is niet ongebruikelijk dat risicogedrag en impulsiviteit doorgaan tot ver in de jaren twintig en zelfs in de jaren dertig. Risicogedrag dat stevig is ingeburgerd in de kindertijd zal waarschijnlijk doorgaan in de volwassenheid.
Sommige risicogedragingen van adolescenten, zoals alcoholisme en drugsexperimenten, kunnen leiden tot een levenslange verslaving. Dit gedrag kan in een vroeg stadium worden opgemerkt bij kinderen die de neiging vertonen tot zelfbeschadiging en bij degenen die vijandigheden en agressie jegens anderen tonen.
Meer oplossingen
Als u merkt dat u veel risico's neemt en u zich zorgen maakt over de gevolgen, probeer dan eerst uw gedrag te begrijpen. Schrijven over uw gedachten en acties in een logboek kan u helpen meer te weten te komen over uw motieven.
Als uw gedrag u stress bezorgt, overwegen ademhalingsoefeningen. TDeze zijn een geweldige optie omdat ze gemakkelijk te leren en in uw leven te implementeren zijn. Ze kunnen u ook duidelijkheid bieden wanneer u overweegt een risico te nemen.
Bron: unsplash.com
Oefening Is een andere goede optie voor jou. Als je riskant gedrag overweegt, maak dan een wandeling. Gebruik deze tijd om je hoofd leeg te maken en na te denken over wat je doet. Laat je impulsen het niet overnemen.
Hoe BetterHelp kan helpen
Zoek hulp als u of iemand die u kent regelmatig risicovol gedrag vertoont. U kunt op elk moment een betaalbare online therapie krijgen. Erkende adviseurs bij BetterHelp hebben ervaring met het omgaan met dit soort problemen en staan klaar om u te helpen. Hieronder vindt u enkele recensies van BetterHelp-adviseurs.
Counselor beoordelingen
'Ik heb me aangemeld voor BetterHelp op een moment dat ik me het laagste voelde. Ik was gekoppeld aan Lenora en ze was niets dan geweldig. Ze heeft me geholpen te leren mijn emoties te beheersen en te identificeren wanneer ik het risico loop de controle te verliezen. Ze leek altijd echt om mijn gevoelens en welzijn te geven. Door haar voel ik me zelfverzekerder en heb ik meer controle over mijn leven. Ik ben echt zo dankbaar dat ik met haar werd vergeleken als mijn raadgeefster. '
'Pat is een geweldige pleitbezorger voor mij geweest! Ze checkt in en juicht me toe en heeft me advies en hulpmiddelen gegeven om met professionele en persoonlijke / familiale conflicten om te gaan, waardoor ik aan mezelf twijfelde. Ze heeft me geholpen bij het ontdekken en uitpakken van aangeleerd gedrag waarvan ik me niet eens bewust was, en bij het begrijpen en vaststellen van gezonde grenzen met mensen in mijn leven. Ik kan ongetwijfeld zeggen dat ik me beter voel over mezelf en meer op mijn gemak ben met de manier waarop ik door de wereld loop, grotendeels dankzij haar. '
dromen om in een trein te zitten
Conclusie (h2)
Als u risicovol gedrag begrijpt, kunt u dit voorkomen. Als je consequent risicovol gedrag vertoont, is het oké om hulp te vragen. Met de juiste tools kun je een gezond leven leiden dat nog steeds spannend is. Neem de eerste stap op weg naar een gelukkiger leven vandaag.
Deel Het Met Je Vrienden: