Ontdek Uw Aantal Engel

15 korte depressiecitaten van beroemde auteurs

Depressie is een ongelooflijk veel voorkomende ziekte, waarbij alleen al in de Verenigde Staten miljoenen mensen lijden. Ondanks de prevalentie kan depressie echter vaak een diep isolerende ervaring zijn. Degenen die aan een depressie lijden, hebben vaak het gevoel dat ze alleen zijn in hun strijd, en een cultuur van stilte rond psychische aandoeningen kan de scheiding tussen mensen onderling en zichzelf nog verergeren.





Bron: pexels.com



Van Sylvia Plath tot Leo Tolstoj, enkele van de meest briljante schrijvers en denkers in de geschiedenis hebben ook geleden aan depressies en hebben een rijke erfenis aan poëzie, fictie en andere geschriften over het onderwerp achtergelaten. De ontroering waarmee deze auteurs de symptomen van depressie beschrijven, kan u helpen om u minder alleen te voelen en u te begeleiden op uw reis naar een betere geestelijke gezondheid.

  1. 'Ik wil niemand zien. Ik lig in de slaapkamer met de gordijnen dicht en het niets overspoelt me ​​als een trage golf. Wat er ook met me gebeurt, is mijn eigen schuld. Ik heb iets verkeerds gedaan, zoiets enorms dat ik het niet eens kan zien, iets dat me verdrinkt. Ik ben inadequaat en dom, zonder waarde. Ik kan net zo goed dood zijn. ' -Margaret Atwood, Kattenoog
  1. 'Verdwenen is wat ze zeggen, en soms gek, alsof gek een andere richting is, zoals het westen; alsof gek een ander huis is waar je in zou kunnen stappen, of een heel apart land. Maar als je gek wordt, ga je nergens anders heen, blijf je waar je bent. En er komt iemand anders binnen. ' -Margaret Atwood,Alias ​​Grace
  1. 'God, maar het leven is eenzaamheid, ondanks alle opiaten, ondanks de schrille, klatergoudachtige vrolijkheid van' feesten 'zonder doel, ondanks de valse grijnzende gezichten die we allemaal dragen. En als je eindelijk iemand vindt bij wie je denkt dat je je ziel kunt uitstorten, stop je geschokt bij de woorden die je uitspreekt - ze zijn zo roestig, zo lelijk, zo zinloos en zwak omdat ze in het kleine, benauwde duister in je worden vastgehouden zo lang. Ja, er is vreugde, vervulling en kameraadschap - maar de eenzaamheid van de ziel in haar ontstellende zelfbewustzijn is verschrikkelijk en overweldigend. ' -Sylvia Plath,The Unabridged Journals of Sylvia Plath
  1. 'Ik zag mijn leven zich voor me vertakken als de groene vijgenboom in het verhaal. Vanaf het puntje van elke tak, als een dikke paarse vijg, wenkte en knipoogde een prachtige toekomst. Een vijg was een echtgenoot en een gelukkig gezin en kinderen, en een andere vijg was een beroemde dichter, en een andere vijg was een briljante professor, en een andere vijg was Ee Gee, de geweldige redacteur, en een andere vijg was Europa en Afrika en Zuid-Amerika. en een andere vijg was Constantin en Socrates en Attila en een troep andere minnaars met vreemde namen en ongebruikelijke beroepen, en een andere vijg was een Olympisch kampioen bij de damesploeg, en verder en boven deze vijgen waren nog veel meer vijgen die ik niet helemaal kon onderscheiden. Ik zag mezelf in het kruis van deze vijgenboom zitten, dood van de honger, alleen maar omdat ik niet kon beslissen welke van de vijgen ik zou kiezen. Ik wilde ze allemaal, maar als ik er een koos, verloor ik de rest, en terwijl ik daar zat, niet in staat om te beslissen, begonnen de vijgen te kreuken en zwart te worden, en een voor een vielen ze op de grond mijn voeten.' -Sylvia Plath,De stolp



Bron: flickr.com



  1. 'Ik geniet van bijna alles. Toch heb ik een rusteloze zoeker in mij. Waarom is er geen ontdekking in het leven? Iets waar je de handen op kunt leggen en zeggen: 'Dit is het'? Mijn depressie is een gekweld gevoel. Ik ben op zoek: maar dat is het niet - dat is het niet. Wat is het? En zal ik sterven voordat ik het vind? ' -Virginia Woolf,Een dagboek van een schrijver
  1. 'Er moet een ander leven zijn, dacht ze, geïrriteerd achterover in haar stoel. Niet in dromen; maar hier en nu, in deze kamer, met levende mensen. Ze had het gevoel dat ze op de rand van een afgrond stond met haar haren naar achteren geblazen; ze stond op het punt iets te grijpen dat haar net ontweek. Er moet een ander leven zijn, hier en nu, herhaalde ze. Dit is te kort, te gebroken. We weten niets, zelfs niets over onszelf. ' -Virginia Woolf,De jaren
  1. 'In elk opzicht dat telde, was ik dood. Binnen ergens zat ik misschien te schreeuwen en te huilen en te huilen als een dier, maar dat was een andere persoon diep van binnen, een andere persoon die geen toegang had tot de lippen en het gezicht en de mond en het hoofd, dus aan de oppervlakte haalde ik gewoon mijn schouders op en glimlachte en bleef in beweging . Als ik fysiek had kunnen overlijden, laat het dan allemaal gaan, zonder iets te doen, stapte net zo gemakkelijk uit het leven als door een deur lopen als ik zou hebben gedaan. Maar ik zou 's nachts gaan slapen en' s ochtends wakker worden, teleurgesteld dat ik daar was en me neerlegde bij het bestaan. ' -Neil Gaiman,Kwetsbare dingen
  1. 'Hij liep naar buiten in het grijze licht en stond op, en hij zag even de absolute waarheid van de wereld. Het koude meedogenloze cirkelen van de darmaarde. Duisternis onverbiddelijk. De blinde honden van de zon op hun weg. Het verpletterende zwarte vacuüm van het universum. En ergens twee bejaagde dieren die als grondvossen in hun dekking trilden. Ik heb tijd geleend en wereld geleend en ogen geleend om het te bedroeven. ' -Cormac McCarthy,De weg
  1. 'Ik ben de meest vermoeide vrouw ter wereld. Ik ben moe als ik opsta. Het leven vereist een inspanning die ik niet kan leveren. Geef me alsjeblieft dat zware boek. Ik moet zoiets zwaars op mijn hoofd leggen. Ik moet altijd mijn voeten onder de kussens plaatsen om op aarde te kunnen blijven. Anders voel ik mezelf weggaan, weggaan met een enorme snelheid, vanwege mijn lichtheid. Ik weet dat ik dood ben. Zodra ik een zin uitspreek, sterft mijn oprechtheid in een leugen waarvan ik koud word. Zeg niets, want ik zie dat u mij begrijpt, en ik ben bang voor uw begrip. Ik heb zo'n angst om een ​​ander te vinden zoals ik, en zo'n verlangen om er een te vinden! ' -Anais Nin
  1. 'Er waren dagen dat ze ongelukkig was; ze wist niet waarom, - als het niet de moeite leek om blij of spijt te zijn, om te leven of dood; toen het leven haar verscheen als een grotesk pandemonium en de mensheid als wormen die blindelings worstelden naar de onvermijdelijke vernietiging. ' -Kate Chopin,Het ontwaken

Bron: flickr.com



  1. 'Vandaag of morgen zullen ziekte en dood komen (ze waren al gekomen) voor degenen van wie ik hou of voor mij; er blijft niets anders over dan stank en wormen. Vroeg of laat zullen mijn zaken, wat ze ook mogen zijn, worden vergeten en zal ik niet bestaan. Waarom zou u dan moeite blijven doen? .. Hoe kan de mens dit niet zien? En hoe leef je verder? Dat is verrassend! Men kan alleen leven terwijl men bedwelmd is door het leven; zodra men nuchter is, is het onmogelijk om niet in te zien dat het allemaal louter bedrog en een domme bedrog is! Dat is precies wat het is: er is niets amusant of geestigs aan mij; het is gewoon wreed en dom. ' -Leo Tolstoy
  1. 'Ik heb last van het leven en van andere mensen. Ik kan de werkelijkheid niet van aangezicht tot aangezicht bekijken. Zelfs de zon ontmoedigt me en maakt me deprimerend. Alleen 's nachts en helemaal alleen, teruggetrokken, vergeten en verloren, zonder verbinding met iets echts of nuttigs - alleen dan vind ik mezelf en voel ik me getroost.' -Fernando Pessoa,The Book of Disquiet
  1. 'Waarom wil je elk ongemak, elke ellende, elke depressie uit je leven houden, aangezien je tenslotte niet weet welk werk deze omstandigheden in je doen? Waarom wil je jezelf vervolgen met de vraag waar dit allemaal vandaan komt en waar het naartoe gaat?

Omdat je tenslotte weet dat je midden in de overgangen zit en je niets liever wilde dan veranderen. Als er iets ongezond is in uw reacties, houd er dan rekening mee dat ziekte het middel is waarmee een organisme zichzelf bevrijdt van wat vreemd is; dus je moet hem gewoon helpen om ziek te zijn, om zijn hele ziekte te hebben en ermee uit te breken, want zo wordt het beter. ' -Rainer Maria Rilke, Brieven aan een jonge dichter

  1. 'Hoe kunnen we die oude mythen vergeten die aan het begin van alle volkeren staan, de mythen over draken die op het laatste moment in prinsessen veranderen; misschien zijn alle draken van ons leven prinsessen die alleen maar wachten om ons eens mooi en dapper te zien. Misschien is al het vreselijke in zijn diepste iets hulpeloos dat hulp van ons nodig heeft. Dus je moet niet bang zijn als er een droefheid voor je opkomt die groter is dan je ooit hebt gezien; als een onrust, zoals licht en wolkenschaduwen, over uw handen en over alles gaat wat u doet. Je moet denken dat er iets met je gebeurt, dat het leven je niet vergeten is, dat het je in zijn hand houdt; het laat je niet vallen. Waarom wil je elk ongemak, ellende of depressies uit je leven houden? Je weet immers niet wat voor werk deze condities van binnen doen. ' -Rainer Maria Rilke,Brieven aan een jonge dichter
  1. 'Zonder het donker is er geen licht. Zonder de pijn is er geen verlichting. En ik herinner mezelf eraan dat ik geluk heb dat ik zo'n groot verdriet kan voelen, en ook zo'n groot geluk. Ik kan me vastgrijpen aan elk moment van vreugde en in die momenten leven omdat ik het heldere contrast heb gezien van donker naar licht en weer terug. Ik heb het voorrecht te kunnen erkennen dat het geluid van lachen een zegen en een lied is, en te beseffen dat de heldere uren die ik met mijn familie en vrienden doorbreng buitengewone schatten zijn om te redden, want diezelfde momenten zijn een medicijn, een balsem. Die momenten zijn een belofte waarvoor het leven de moeite waard is om voor te vechten, en die belofte trekt me erdoor als depressie de realiteit vervormt en me probeert te overtuigen van het tegendeel. ' -Jenny Lawson,Woedend blij

Een van de frustrerende kenmerken van depressie is dat het moeilijk kan zijn om te zeggen wie eraan lijdt. Het is gemakkelijk om het gevoel te hebben dat je een aberratie bent als je depressief bent, en de rest van de wereld lijkt gelukkig. Maar de woorden van deze dichters, schrijvers en denkers geven ons, net als alle grote literatuur, een kijkje in de hoofden van andere mensen. Deze passages zijn tegelijkertijd verrassend herkenbaar en verfrissend uniek, en dienen als een broodnodig tegengif voor een wereld die volhoudt dat alles in orde is en ons eraan herinnert dat we niet alleen zijn in onze strijd.

Heeft u symptomen van depressie? Of je nu op zoek bent naar professionele begeleiding of gewoon iemand nodig hebt om mee te praten, BetterHelp biedt een gevarieerde selectie van online therapiediensten die je de hulp kunnen bieden die je nodig hebt om je geestelijke gezondheid te beheren. Neem vandaag nog contact met ons op voor meer informatie.



Deel Het Met Je Vrienden: