The Amygdala: Function & Psychology Of Fight or Flight

Onderzoekers werken elke dag hard om het complexe systeem van het functioneren van de hersenen te begrijpen. Studies en experimenten hebben hen geholpen veel te leren over de delen van de hersenen die onze emotionele en gedragsreacties beheersen. Hersenonderzoek heeft onderzoekers geholpen verschillende delen van de hersenen te labelen en te begrijpen hoe ze alleen en in verbinding met elkaar functioneren. Een opmerkelijke psychiater heeft een handmodel ontwikkeld dat het gemakkelijk maakt om uit te leggen hoe de hersenen een vecht- of vluchtreactie creëren wanneer het lichaam de hersenen vertelt dat ze in gevaar zijn.

Bron: commons.wikimedia.org

Door een beter begrip van de hersenfunctie te hebben, zijn clinici in staat geweest om therapeutische interventies te ontwikkelen om ons te helpen beter om te gaan met angst, stress en angst. Hoewel we veel hebben geleerd over de rol van de amygdala en de vecht- of vluchtreactie, erkennen onderzoekers dat de amygdala andere diverse functies heeft, die we op dit moment niet volledig begrijpen.

Amygdala-functie: psychologie van de hersenen

We weten dat de amygdala deel uitmaakt van het limbisch systeem van de hersenen. Het woord amygdala betekent amandel en dit deel van de hersenen werd toepasselijk genoemd vanwege zijn amandelvorm. De amygdala is een verzameling kernen die in de temporale kwab worden aangetroffen. Twee amygdalae bevinden zich in de hersenen: één op elk halfrond.

In algemene zin speelt de amygdala een sterke rol in waarom we emoties tonen en waarom we ons gedragen zoals we doen. De amygdala heeft verschillende hersenfuncties, maar is vooral bekend om zijn rol bij het helpen van ons lichaam bij het verwerken van angst en bedreigingen door een vecht- of vluchtreactie te initiëren op gevaarlijke of bedreigende situaties.

Wetenschappers hebben onlangs ontdekt dat de amygdala ook wordt geactiveerd als reactie op positieve stimuli, en ook wordt geassocieerd met herinneringen met een sterke positieve of negatieve component. Sommige huidige onderzoeken worden onderzocht omdat ze betrekking hebben op andere gebieden, zoals verslaving en sociale interactie.

Amygdala-functie: psychologie van vechten of vluchten

Op een bepaald moment in ons leven hebben we bijna allemaal te maken gehad met het beangstigende vooruitzicht gevraagd te worden om in het openbaar voor een publiek te spreken. De wetenschappelijke naam uit angst voor spreken in het openbaar is glossofobie. Schattingen suggereren dat ongeveer 75% van de mensen tot op zekere hoogte glossofobie heeft.

Bron: rawpixel.com

De angst om in het openbaar te spreken zorgt vaak voor fysiologische symptomen zoals een versnelde hartslag, versnelde ademhaling, vlinders in de maag en moeite met goed genoeg denken om de woorden eruit te krijgen. Deze reacties treden op omdat onze hersenen een waarschuwingssignaal afgeven dat andere delen van de hersenen waarschuwt om te reageren op het lichaam dat een manier heeft om met huidige en onmiddellijke angst om te gaan.

Telkens wanneer we bang zijn of ons bedreigd voelen, triggert de hypothalamus een vecht- of vluchtreactie. Zonder dat we ons daar bewust van zijn, stuurt de thalamus een signaal rechtstreeks naar de amygdala voordat het ooit in de cortex wordt verwerkt. Deze actie creëert onmiddellijk een gevoel van angst voordat we zelfs maar de kans hebben om erover na te denken. Hoewel angst een ongemakkelijk en beangstigend gevoel is, dient het een belangrijk doel om ons te beschermen, omdat het ons de kans geeft actie te ondernemen om het gevaar te elimineren.

In de situatie dat we plankenkoorts hebben, vertellen de reacties van ons lichaam ons dat we de angst moeten compenseren. Sommige mensen proberen verschillende methoden om zichzelf van de angst af te leiden, zoals toeschouwers in hun ondergoed voor te stellen of naar buiten te staren in plaats van oogcontact te maken met toehoorders.

Naarmate de tijd nadert om te beginnen met spreken, waarschuwt de amygdala de hypothalamus om het lichaam een ​​signaal te geven om een ​​extra dosis energie voor te bereiden om met de angst om te gaan. De reactie van het lichaam is om de hartslag en ademhaling te verhogen en de zweetklieren te activeren.

Omdat angst een symptoom is van angst, is het gemakkelijk om het verband tussen de amygdala en angst te zien. Als we aan een mogelijke dreiging denken, reageert ons lichaam door angstig te worden, zelfs als de dreiging nooit werkelijkheid wordt. Studies hebben aangetoond dat de amygdala overactief is bij mensen met ernstige angstgevoelens. Onderzoekers geloven dat andere delen van de hersenen, zoals de hippocampus en de prefrontale cortex, ook betrokken zijn bij angstsymptomen.

Wat heeft onderzoek ons ​​laten zien over de functie van de Amygdala?

Heinrich Kluver en Paul Bucy voerden enkele van de eerste experimenten uit met de amygdala. Ze verwijderden de amygdala van resusapen en registreerden drastische veranderingen in hun gedrag. De apen werden volgzaam en leken weinig of geen angst te tonen. Dit fenomeen wordt het Kluver-Bucy-syndroom genoemd en het leidde tot vergelijkbare onderzoeken die de rol van de amygdala bij angst en onrust onderzochten.

wat betekent 1221 geestelijk?

In andere studies gebruikten onderzoekers muizen om de rol van de amygdala bij angst te bestuderen. Ze werkten met muizen met intacte amygdalae. Het experiment bestond uit het spelen van een toon en het geven van een ongemakkelijke voetschok aan de muis. In wezen conditioneerden ze de muis om de toon te associëren met de schok. Na herhaaldelijk spelen van de toon en het afgeven van de schok, begonnen de muizen angst te tonen zodra de toon werd gespeeld.

Als vervolgexperiment gebruikten onderzoekers muizen met laesies op hun amygdala en herhaalden ze de stappen van het spelen van de toon en het afgeven van de voetschok. De muizen konden zich niet herinneren dat de toon vóór de schok kwam en toonden geen angst bij het geluid van de toon.

Een 'handig' model van de hersenen dat de vecht- of vluchtreactie laat zien

Dr. Daniel Siegel is een opmerkelijke psychiater en klinisch professor aan de UCLA die uitgebreid werk heeft verricht in de neuropsychiatrie en trauma en gehechtheid.

Tijdens een zoektocht naar een eenvoudig model om de complexe innerlijke werking van de hersenen te verklaren, ontwikkelde dr. Siegel een eenvoudig handmodel om de functies van verschillende delen van de hersenen in verband met de vecht- of vluchtreactie te demonstreren.

Plaats een van je handen omhoog en plaats je duim in het midden van je handpalm. Krul vervolgens uw vingers over uw duim. Je knokkels moeten naar voren wijzen. Uw handpalm en vingers vertegenwoordigen uw hersenen en uw pols vertegenwoordigt uw ruggenmerg.

Als je nu je vingers optilt en je duim opheft, kun je de binnenste hersenstam zien zoals weergegeven door de palm van je hand. Leg je duim weer naar beneden en je ziet nu de geschatte locatie van het limbische gebied van de hersenen, het gebied dat de amygdala, hippocampus, thalamus, hypothalamus, basale ganglia en de cingulaire gyrus bevat.

Krul vervolgens uw vingers weer over de bovenkant van uw duim en uw vingers vertegenwoordigen de beschermende bedekking van de cortex.

Deze drie hersengebieden - de hersenstam, het limbische gebied en de cortex - worden gezamenlijk het 'drie-enige brein' genoemd. De integratie van de hersenen omvat een proces dat deze drie regio's met elkaar verbindt. Zoals de meeste mensen weten, hebben de hersenen ook twee hersenhelften: de linker- en rechterhersenhelft. Om neurale integratie te hebben, moeten de signalen door beide helften van de hersenen worden gestuurd en de functies in beide hersenhelften met elkaar verbinden. Laten we elke regio eens nader bekijken.

bijbelse betekenis van trein in droom

Bron: rawpixel.com

Hersenstam

De hersenstam regelt het energieniveau van het lichaam door middel van hartslag en ademhaling. Het controleert ook onze staat van opwinding. De activiteit in de hersenstam vormt de hersengebieden erboven, de limbische en corticale regio's.

In tijden van gevaar brengen clusters van neuronen in de hersenstam ons in de overlevingsmodus terwijl ze het lichaam in een staat van vechten, vluchten of bevriezen brengen.

Limbisch gebied

Het limbisch gebied is diep in de hersenen verborgen. Op uw handmodel is het limbische gebied ongeveer waar uw duim is. De onderdelen van het limbisch systeem werken samen om te beoordelen of de situatie goed of slecht is. Als de situatie goed is, zullen onze emoties in een stroomversnelling komen en zullen we er naartoe gaan. Als het slecht is, zullen onze emoties ons dat ook vertellen, en dan gaan we ervan weg.

Het limbisch gebied is een kritieke regio die ons helpt bij het vormen van menselijke banden en gehechtheid en het ontwikkelen van relaties. De hypothalamus is het belangrijkste endocriene controlecentrum. De hypothalamus levert en haalt hormonen op via de hypofyse. Wanneer we stress voelen, begint het een kettingreactie waarbij de hypofyse de bijnieren stimuleert, die cortisol afgeven en onze energie mobiliseren. Het proces werkt goed voor de korte termijn, maar het kan grote problemen veroorzaken als het cortisolniveau langdurig chronisch verhoogd blijft.

Cortex

De buitenste laag van de hersenen is de cortex. De prefrontale cortex ligt net achter je voorhoofd.

Het drie-enige brein is verbonden. De cortex reguleert de subcorticale, limbische en hersenstamgebieden, wat ons helpt om afgestemd, verbonden, gebalanceerd en flexibel te blijven. Deze regulering is erg belangrijk omdat we dagelijks met veel beproevingen en problemen te maken krijgen die de drie-enige hersenen uitdagen om gereguleerd te blijven. Wanneer het limbisch systeem ontregeld raakt, kunnen we ons gevoel van verbondenheid en evenwicht verliezen.

Door gebruik te maken van het handmodel zorgt ontregeling ervoor dat onze vingers omhoogklappen, waardoor het limbisch systeem wordt blootgelegd, waardoor we onze flexibiliteit verliezen en op onredelijke manieren handelen en mogelijk zelfs ons moreel redeneervermogen doen verliezen. In wezen, door het limbische systeem te overbelasten, 'klappen we onze oogleden'.

Het goede nieuws is dat we een emotionele pauze kunnen nemen en onze vingers de cortex kunnen laten herstellen, waardoor we onszelf opnieuw kunnen reguleren.

Als u iemand bent die lijdt aan een posttraumatische stressstoornis, ernstige angststoornissen of een zwakke band met mensen heeft, hoeft u niet in een constante staat van vechten of vluchten te leven. De erkende counselors van BetterHelp kunnen u helpen met coping-strategieën om te voorkomen dat u uw deksel omklapt of terugkeert naar een gereguleerde staat als u al emotionele controle bent kwijtgeraakt. Het handmodel herinnert ons eraan dat het probleem diep in uw hersenen ligt en dat er effectieve manieren zijn om uw amygdala in goede staat te houden.

Deel Het Met Je Vrienden: