Wat is betrouwbaarheidspsychologie
De wereld van de psychologie evolueert voortdurend, omdat onderzoek een beter begrip geeft van hoe onze geest werkt. Bovendien heeft de psychologie een beter begrip van de verschillende processen die plaatsvinden als we omgaan met verschillende gebeurtenissen op emotioneel, mentaal en fysiek niveau. Er zijn echter normen die bedoeld zijn om een niveau van consistentie in het onderzoek te behouden.
Bron: en.wikipedia.org
De term betrouwbaarheid, wanneer het verwijst naar psychologisch onderzoek, is gericht op de consistentie van een onderzoeksstudie of meettest. Zie het op deze manier: als u iets op verschillende weegschalen weegt, zou u verwachten dat u elke keer in wezen dezelfde resultaten krijgt. Als een weegschaal elke keer dat u hetzelfde item weegt een ander resultaat geeft, zou het in wezen nutteloos zijn.
Elk type meetinstrument zou in wezen nutteloos zijn als het elke keer anders zou meten. Het zou geen betrouwbaar meetinstrument zijn. Hetzelfde geldt voor onderzoeksresultaten in de psychologie. Als de bevindingen van een onderzoeksstudie consistent kunnen worden gerepliceerd, kunnen ze als betrouwbaar worden beschouwd. Als u een onderzoek opnieuw uitvoert, zijn de resultaten dan hetzelfde of consistent van de ene instantie tot de andere? Er is een correlatiecoëfficiënt die kan worden gebruikt om de mate van betrouwbaarheid te beoordelen, zodat een test een hoge positieve correlatie moet hebben om als betrouwbaar te worden beschouwd.
Omdat situaties veranderen en individuen niet altijd hetzelfde zullen zijn, wordt onderzoek herhaald, wat de resultaten kan beïnvloeden. Een sterke positieve correlatie tussen de resultaten is echter een goede indicatie dat de test of het onderzoek betrouwbaar is.
Verschillende soorten betrouwbaarheid
Binnen de psychologie zijn er twee vormen van betrouwbaarheid, de interne en externe. Beide zijn nodig om de werkelijke betrouwbaarheid van een onderzoekstest te bepalen. Laten we eerst beginnen met interne betrouwbaarheid en wat het betekent.
Interne betrouwbaarheid wordt gebruikt om de consistentie van resultaten over verschillende items binnen de test zelf te beoordelen. In wezen is het de mate waarin een maatregel in zichzelf consistent is.
De externe betrouwbaarheid is de mate waarin een maatregel varieert van het ene gebruik tot het andere. Daarom stellen deze twee aspecten u in staat de betrouwbaarheid van de test zelf te begrijpen, zowel van de componenten als hoe deze zich verhoudt bij het testen van verschillende items.
Bron: suntenglobal.com
Methoden voor het beoordelen van betrouwbaarheid
Er zijn verschillende methoden die worden gebruikt om de betrouwbaarheid van een test te beoordelen. De eerste houdt verband met interne betrouwbaarheid en staat bekend als de split-half-methode. Deze methode beoordeelt de interne consistentie van een test. Het meet de mate waarin alle testonderdelen in gelijke mate bijdragen aan wat er wordt gemeten.
Vaak kun je de resultaten van de ene helft van de test vergelijken met de andere helft. U kunt dit doen door de test gewoon in de eerste en tweede helft te verdelen of door een oneven en even methode te gebruiken. Het punt is dat u vergelijkbare resultaten zou moeten krijgen uit beide helften van de test.
Als u een test heeft die niet als zeer betrouwbaar terugkeert, kan het gebruik van een split-half-methode een manier zijn om te bepalen waar de test zwak is, en kunnen verbeteringen in de methodologie worden aangebracht om een sterkere betrouwbaarheidsfactor te creëren.
Bron: en.wikipedia.org
Betrouwbaarheid van parallelle vormen evalueert verschillende vragen en vragenreeksen die hetzelfde construct proberen te beoordelen. Dit type evaluatie kan worden gedaan in combinatie met andere methoden, zoals split-half. Een onderzoeker heeft bijvoorbeeld een groot aantal vragen, deelt deze in tweeën en beheert ze willekeurig op de helft van de steekproef. Als er nationale tests worden ontwikkeld, worden beide tests gebruikt met het monster en wordt degene met de meest consistente resultaten geselecteerd. Vaak wordt de andere gebruikt als een mogelijke back-up van het origineel.
nummer 1011
Een andere mogelijkheid om de betrouwbaarheid van een onderzoek te testen, is de test-hertest. Deze methode beoordeelt de externe consistentie en meet de stabiliteit van de test in de tijd. Een typische beoordeling met behulp van deze methode kan inhouden dat deelnemers dezelfde test op twee verschillende tijdstippen krijgen. Als de resultaten beide keren vergelijkbaar zijn, is de externe betrouwbaarheid waarschijnlijk vastgesteld.
Wanneer u met de test-hertestmethode werkt, kan het moeilijk zijn om de resultaten te verkrijgen omdat er mogelijk een lange periode moet zitten tussen de twee beoordelingen. Hier is de realiteit, het kan zijn dat als u te snel opnieuw test, de deelnemers de informatie van de laatste test kunnen onthouden, waardoor u bevooroordeelde resultaten kunt krijgen.
Wanneer een gediplomeerd therapeut of gediplomeerd adviseur kijkt naar het onderzoek rond een mogelijke behandelmethode voor een cliënt, dan kijken zij naar de betrouwbaarheid van de resultaten en de verschillende aspecten van het onderzoek om te bepalen of dit goed bij de cliënt past. Er is echter meer dan alleen betrouwbaarheid waarmee u rekening moet houden bij het bepalen of onderzoek haalbaar is.
Wat is geldigheid?
In lijn met betrouwbaarheid is er ook behoefte aan een studie of onderzoek om validiteit te hebben, die samenhangt met de geloofwaardigheid of geloofwaardigheid van het onderzoek. In wezen kijkt u of de onderzoeksresultaten echt zijn en of er een geldige relatie is tussen de variabelen die tot een geloofwaardige conclusie kunnen leiden.
Opgemerkt moet worden dat verschillende methoden kunnen variëren in deze aspecten van validiteit. Hoe meer gestructureerd en gecontroleerd een experiment is, hoe hoger de interne validiteit. Diezelfde structuur en controle zou het echter een veel lagere externe validiteitsscore kunnen geven.
Waarneembaar onderzoek daarentegen heeft waarschijnlijk een hogere externe validiteit omdat het variabelen uit de echte wereld heeft. Toch betekenen die real-world variabelen dat er meerdere ongecontroleerde variabelen zullen zijn, wat een lage interne validiteitsscore zal creëren. Simpel gezegd, als je zoveel ongecontroleerde variabelen hebt, kun je er niet zeker van zijn welke variabelen het gedrag beïnvloeden dat je bij je proefpersonen waarneemt.
Bron: korbedpsych.com
Twee aspecten van geldigheid
Net als bij betrouwbaarheid zijn er twee vormen van validiteit. De eerste is interne validiteit, en net als betrouwbaarheid is het interne aspect gericht op de instrumenten en procedures om te bepalen of ze meten wat ze moeten meten.
Denk aan een onderzoek dat stress probeert te meten. De deelnemers kunnen foto's van verschillende oorlogswreedheden te zien krijgen, en na de test kan hun worden gevraagd hoe ze zich door de foto's voelden. Als ze antwoorden dat ze zich gestoord of gestrest voelden, dan is er geldigheid dat de foto's stressproducenten zijn.
Externe validiteit, aan de andere kant, de resultaten zijn iets dat buiten het eerste onderzoek kan worden gegeneraliseerd. In wezen moet het van toepassing zijn op degenen die mogelijk niet in de steekproef van het onderzoek zelf zitten. Een voorbeeld zou onderzoek kunnen zijn dat zich richt op het bepalen van de beste studiemethoden, zoals proppen versus studeren in de loop van de tijd. Uiteindelijk zou de test van toepassing moeten zijn op meerdere onderwerpen, en ook verder moeten gaan dan de eerste steekproef van het onderzoek zelf.
Enkele van de beschikbare tests om de validiteit te verifiëren, omvatten de twee categorieën: inhoudelijk en criterium gerelateerd. De inhoudelijke kan worden bepaald door de gezichtstest, die de vraag stelt: 'Lijkt de test te testen wat hij beoogt te testen?' Een andere optie is de constructvaliditeitstest, die vraagt: 'Heeft de test betrekking op onderliggende theoretische concepten?'
Bij criteriumgerelateerde validiteitstests test u de relatie met andere maatregelen. Het eerste aspect van criteriumgerelateerde toetsing is concurrentvaliditeit, waarbij wordt gevraagd: 'Heeft het betrekking op een bestaande vergelijkbare maatregel?' Ten tweede vraagt de voorspellende validiteit van criteriumgerelateerde testen: 'Voorspelt de test latere prestaties op een gerelateerd criterium?'
Wat is de relatie tussen betrouwbaarheid en geldigheid?
Als gegevens geldig zijn, moeten ze ook betrouwbaar zijn. Als de scores op een test elke keer dat de deelnemers de test afleggen enorm verschillen, is het onwaarschijnlijk dat de test iets zal voorspellen. Zelfs als een test betrouwbaar is, betekent dit niet automatisch dat deze geldig is. Als voorbeeld zouden we de mate van iemands kracht niet gebruiken als een maatstaf voor hun intelligentie. De twee zijn niet gerelateerd en zouden geen geldige conclusie opleveren.
Bron: rdsme.ruhr-uni-bochum.de
Als je een geldige test hebt, is betrouwbaarheid een noodzakelijke voorwaarde voor validiteit, maar het alleen is niet voldoende reden om een test geldig te noemen. Waarom is geldigheid zo belangrijk? Naarmate een onderzoek wordt opgebouwd, wordt de validiteit aangetoond in de relatie tussen de test en het gedrag dat het beoogt te meten. Een geldige test zorgt er ook voor dat de resultaten nauwkeurig de dimensie weerspiegelen die wordt beoordeeld.
Bron: en.wikipedia.org
Als u met een gediplomeerde therapeut of gediplomeerd adviseur samenwerkt, zijn zij uiteindelijk gefocust op het volgen van het onderzoek en het vinden van de meest betrouwbare en valide informatie die ze kunnen gebruiken om hun cliënten te helpen. Onderzoek dat deze tests niet heeft doorstaan, is waarschijnlijk geen nauwkeurig model dat kan worden gebruikt in een behandelingsproces.
Als u op zoek bent naar een gediplomeerde therapeut om u te helpen bij het oplossen van een specifiek probleem, dan kan werken met Betterhelp u helpen om contact te maken met de juiste online therapeut voor u.
Deel Het Met Je Vrienden: