Een geschiedenis van huiselijk geweld: hoeveel is er veranderd?

Bron: rawpixel.com

Huiselijk geweld is in geen geval een nieuw fenomeen. In feite bestaat geweld binnen gezinnen sinds het begin van de opgetekende geschiedenis.

Zolang we gegevens hebben, vinden we bewijzen van geweld tegen familieleden, vooral vrouwen en kinderen.

Nog verontrustender is het feit dat wetten door de geschiedenis heen dit soort geweld vaak negeren of zelfs ondersteunen.

In de moderne tijd zijn we zowel in onze wetten als in onze houding veel minder tolerant geworden ten opzichte van huiselijk geweld. Als samenleving worden we echter nog steeds belast met honderden jaren van ongelukkige houding ten opzichte van deze gebeurtenis.

66 betekent tweelingvlam

In veel geloofssystemen die in de hedendaagse Amerikaanse cultuur blijven bestaan, kunnen we verontrustende opvattingen over familierelaties en geweld vinden. Dit zijn een waarschuwing voor ons dat de omstandigheden die leiden tot huiselijk geweld nog steeds springlevend zijn in onze cultuur.

Nog alarmerender zijn de statistieken. De Nationale Coalitie tegen Huiselijk Geweld meldt dat 1 op de 3 vrouwen en 1 op de 4 mannen tijdens hun leven het slachtoffer is geweest van geweld door een intieme partner. Intieme partners misbruiken mensen gemiddeld met een snelheid van ongeveer 20 per minuut. Een verontrustend onderzoek in 2012 wees uit dat in de jaren tussen 2008 en 2012 het aantal vrouwen dat door intieme partners werd vermoord hoger was dan het aantal soldaten dat in dezelfde periode in Irak en Afghanistan werd gedood samen.

We hebben door de geschiedenis heen veel sociale en culturele veranderingen gezien. Is het mogelijk dat deze veranderingen het alomtegenwoordige probleem van huiselijk geweld onaangeroerd hebben gelaten? Hoeveel is er veranderd?

Laten we een wandeling door de geschiedenis maken om te zien.

'Een oog voor een oog…'

De oudste geschreven wet die we hebben is de Hammurabi's Code, een verzameling van 282 regels die Hammurabi gebruikte om het oude Babylon te besturen van 1792 tot 1750 voor Christus.

Bron: rawpixel.com

De focus van de meeste van deze wetten was vergelding, verwoord in een reeks als / dan-uitspraken. ('Als iemand dit doet ... dan kan dat hem overkomen.') De straffen in de code van Hammurabi waren hard en gewelddadig, vaak niet in verhouding tot de misdaad.

555 wat betekent doreen deugd

Als u bijvoorbeeld een buurman kwam helpen met het blussen van een vuur en met afgunst naar zijn eigendom keek, had de eigenaar van het onroerend goed het recht om u als straf in dat vuur te gooien. Het oor van een slaaf kon worden afgesneden voor het beweren van enige onafhankelijkheid van zijn meester, en bijna elke misdaad, van het uiten van een valse beschuldiging tot het plegen van incest, werd bestraft met de dood. De bekende uitdrukking 'oog om oog' komt rechtstreeks voort uit de vergeldende brutaliteit van dit wetboek.

In oude beschavingen werden vrouwen en kinderen als eigendom beschouwd. Ze hadden geen rechten onder de wet, en in feite verplichtten sommige wetten in de code van Hammurabi expliciet dat mannen in bepaalde situaties geweld tegen hun vrouwen en kinderen gebruiken. Als een vrouw op overspel werd betrapt, mocht haar man haar vastbinden en verdrinken. Een vrouw zou ook legaal kunnen verdrinken als ze haar man zou verlaten zonder zijn wreedheid jegens haar te kunnen bewijzen. En als een zoon zijn vader sloeg, konden zijn handen worden afgehakt.

Wat we weten van de code van Hammurabi laat zien dat huiselijk geweld niet alleen was toegestaan ​​in de oude beschaving ... het werd aangemoedigd. Deze houding was het resultaat van een eigen houding ten opzichte van vrouwen en kinderen en van de aanvaarding van geweld als een manier van leven en recht.

Het Romeinse rijk

De oude Romeinen worden herinnerd omdat ze beschaving brachten in de wreedheid en het geweld van de middeleeuwen. Ze behielden echter hun gezag door een regime van geweld. Degenen aan de top misbruikten vaak hun macht en tiranniseerden degenen onder hen.

Een 'Code of Paterfamilias regelde het Romeinse gezinsleven.' Volgens deze code waren mannen de onbetwiste hoofden van het huishouden. Hun heerschappij over hun vrouwen en kinderen was oppermachtig en absoluut. Ze mochten hun familieleden als slaaf verkopen, hen misbruiken of hen vermoorden.

Vrouwen konden worden geslagen of verstoten als ze hun man op de een of andere manier beledigden; dit werd als een privéaangelegenheid beschouwd en volledig onder de controle van de echtgenoot. Volgens de Romeinse wet konden vrouwen niet alleen wegens overspel worden vermoord, maar zelfs omdat ze onvoldoende bedekt buiten rondliepen. Een vreemdgaande echtgenoot kon echter niet worden aangeraakt.

Baby's werden routinematig in de steek gelaten en achtergelaten om te sterven. Alleen het mannelijke hoofd van het huishouden kon beslissen of een pasgeboren baby zou worden opgevoed en verzorgd, of verlaten en blootgesteld.

Hoewel meer beschaafd dan Hammurabi, codificeerde het Romeinse Rijk dezelfde gewelddadige en eigendomsverhoudingen ten opzichte van vrouwen en kinderen, waardoor huiselijk geweld een eenvoudig en wettelijk gegeven werd.

De vroeg-katholieke kerk

In het jaar 313 CE verleende het Edict van Milaan het christendom een ​​wettelijke status in het Romeinse rijk, en in 380 CE werd het de officiële religie van Rome.

Bron: rawpixel.com

Rome maakte een ommezwaai van de volledige vervolging van christenen om de geboorteplaats te worden van het christendom zoals we het vandaag kennen.

Deze veranderingen vonden voornamelijk plaats onder het bewind van keizer Constantijn, die in 312 n.Chr. Tot het christendom werd bekeerd. Helaas weerspiegelde de cultuur van de vroege christenen in veel opzichten eenvoudig het geweld en de intriges van de mensen om hen heen. Constantijn vervolgde zelf gewelddadig ongelovigen en ketters en liet zelfs zijn vrouw en zoon ter dood brengen wegens samenzwering tegen hem.

322 tweelingvlam

De opkomst van het christendom is een kritiek punt in de geschiedenis omdat het overtuigingen codificeerde die velen vandaag de dag nog steeds koesteren. Terwijl het christendom zich over Europa verspreidde, deden ook de Bijbelse principes die vrouwen nog nauwer aan hun man bonden. In de 15e eeuw stelde de kerk haar 'huwelijksregels' vast, die verkondigden dat een echtgenoot rechter was over zijn vrouw en aanbeveelde haar te slaan als een geaccepteerde vorm van discipline die haar ziel ten goede zou komen. Deze opvattingen over de geestelijke voordelen van het slaan van een vrouw werden een vast onderdeel van de cultuur en de wet in de hele christelijke wereld.

De puriteinen

De vroege kolonisten uit New England ontvluchtten Europa op zoek naar religieuze vrijheid. Het grootste deel van hun rechtssysteem was gebaseerd op dat van Engeland, met enkele verschillen.

Overleven in het vroege Amerika was hard en moeilijk. De puriteinen waren afhankelijk van een sterk religieus geloof en een strakke sociale orde om hen veilig te houden in de onvoorspelbare en ongetemde Amerikaanse wildernis. Om deze reden werd iedereen die hun strikte sociale regels niet gehoorzaamde, brutaal gestraft. Puriteinen geloofden dat dit de enige manier was om ervoor te zorgen dat God hen niet in de steek zou laten.

Onderdeel van deze sociale orde was een ijzersterke gezinsstructuur. Op basis van de sociale mores van het middeleeuwse Engeland werden vrouwen en kinderen niet erkend in puriteinse rechtssystemen. Alleen blanke mannelijke eigenaren van onroerend goed werden geacht rechten te hebben onder de wet.

Een van de voordelen van het puriteinse rechtssysteem was echter dat buitensporig geweld verboden was. Mannen mochten hun vrouwen en kinderen fysiek straffen… zolang het geweld niet zo extreem werd dat de buren verontrust waren.

Maar deze voorziening bood niet veel toevlucht tot vrouwen in woonsituaties die misbruik maakten. Als het misbruik van een man de aandacht van anderen zou trekken, zou hij het misbruik gewoon op een minder voor de hand liggende manier voortzetten. Vrouwen hadden volgens de wet geen recht om het huis te verlaten of een scheiding aan te vragen en hadden geen middelen om toekomstig misbruik te voorkomen. De puriteinen namen de Bijbelse geboden ter harte over de verantwoordelijkheid van een vrouw om zich aan haar man te onderwerpen en hem te gehoorzamen ... Bijbelverzen die veel religieuze leiders vandaag de dag nog steeds aanroepen als ze vrouwen adviseren om in situaties van misbruik te blijven.

'Een overblijfsel van barbarij.'

In de daaropvolgende eeuwen rustte het gezinsleven op een insulaire eenheid waarin een blanke man de volledige controle uitoefende over vrouw, kinderen en zelfs zwarte slaven. Zijn manier om het gezag te handhaven werd beschouwd als een privéaangelegenheid voor het gezin. Als het geweld inhield, keken de samenleving en de wet de andere kant op.

De cultuur was echter aan het veranderen. De emancipatie van de zwarte slaven in 1863 en het begin van de suffragistische beweging in 1848 lieten zien dat mensen vrouwen en minderheden begonnen te zien als individuen met hun rechten in plaats van alleen als eigendom.

Een belangrijk keerpunt in de perceptie van huiselijk geweld deed zich voor in 1871 toen een geëmancipeerde slaaf genaamd George Fulgham een ​​aanklacht tegen hem had ingediend door de staat Alabama voor het slaan van zijn vrouw, Matilda. In een monumentale uitspraak oordeelde de rechtbank dat 'een getrouwde vrouw evenzeer door de wet wordt beschermd als elk ander lid van de gemeenschap' en dat het idee dat een man het recht had om zijn vrouw op deze manier te kastijden 'een overblijfsel van barbarij. '

Hoewel het enige tijd duurde voordat andere staten en rechtbanken volgden, was de zaak Fulgham vs. de staat Alabama het begin van een landelijk wettelijk verbod op het lichamelijk letsel toebrengen aan gezinsleden.

Hoe meer dingen veranderen ...

Huiselijk geweld is niet langer legaal in Amerika of andere beschaafde landen. Maar hoeveel zijn de dingen veranderd?

911 nummer wat liefde betekent

Hoewel we mannen niet langer aanmoedigen om hun vrouw te slaan om hun gezag uit te oefenen, blijft er een verontrustende houding tegenover vrouwen bestaan. Geweld tegen vrouwen wordt vaak geprezen en gezien als een manier waarop mannen hun kracht kunnen tonen.

Bron: rawpixel.com

Vrouwen die in situaties van misbruik leven, hebben vaak geen verhaal. Ze hebben misschien niet de financiële middelen om hun misbruiker achter te laten, of ze voelen de druk van de samenleving en de cultuur om het gezin koste wat het kost in stand te houden. Religieuze organisaties, die veel van de oude puriteinse overtuigingen in stand houden, kunnen vrouwen nog steeds de raad geven om te blijven, zelfs als hun leven in gevaar is.

Wetshandhavingsfunctionarissen, wanneer ze worden geroepen om te helpen in een situatie van huiselijk geweld, zijn soms niet bereid om te helpen, omdat ze de ouderwetse overtuiging onderschrijven dat dergelijk geweld een privéaangelegenheid is binnen het gezin. Al deze factoren samen zorgen ervoor dat vrouwen en kinderen die met misbruik leven, zeer weinig opties hebben.

Oppervlakkig gezien zijn we ver gevorderd sinds de wrede dagen van de Hammurabi's Code. Maar hoewel de huidige wetten het veroordelen, moeten we nog een oplossing vinden voor het probleem van huiselijk geweld.

Als u met huiselijk geweld leeft, weet dan dat er hulp voor u beschikbaar is. Neem contact op met een van onze adviseurs bij BetterHelp om u te helpen bij het uitzoeken van uw opties.

Deel Het Met Je Vrienden: