Hoe psychologie en de liefde voor wijsheid verband houden

Als we aan liefde denken, denken we vaak aan romantische liefde. Liefde kan echter ook bestaan ​​tussen familieleden of zelfs goede vrienden of tussen huisdieren en hun baasjes. Er is enige discussie over de vraag of mensen van niet-levende dingen zoals activiteiten, objecten of concepten kunnen houden en of deze liefde, indien mogelijk, ooit gezond is.

In ieder geval zo ver terug als de oude Grieken hebben denkers betoogd dat het mogelijk en goed is om van wijsheid te houden. In feite is het woord 'filosofie' ruwweg vertaald met 'liefde voor wijsheid'.

Hier zullen we het concept van de liefde voor wijsheid onderzoeken en praten over de nauwe relatie tussen filosofie en psychologie.

De liefde voor wijsheid

Bron: pexels.com

In Plato's dialogen over liefde is liefde voor wijsheid opgenomen. In zijn psalmen schrijft koning Salomo over zijn liefde voor wijsheid. Maar kan iemand van wijsheid houden?

Hoewel het geen regel was dat de oude Griekse filosofen niet mochten trouwen, waren velen van hen dat niet. Liefde voor wijsheid weerhield Aristoteles er echter niet van om kinderen te krijgen, dus de liefde voor wijsheid is niet exclusief andere liefdes. Soms maakt de liefde voor wijsheid deel uit van liefde voor iets anders - voor Salomo stelde wijsheid hem in staat dichter bij God te zijn.

De liefde voor wijsheid voor Plato betekende dat het was wat iemands leven zin gaf.

Sommige mensen suggereren misschien dat het probleem met het toelaten van de liefde voor wijsheid is dat dit de betekenis van liefde wegneemt bij het bespreken van gevoelens die mensen voor elkaar hebben of dat iemand liefde zou moeten vinden bij een ander in plaats van bij een abstractie zoals wijsheid. . Het argument dat de filosoof als antwoord kan geven, is echter dat het vermogen van de ene persoon om van een ander te houden niets wegneemt van het vermogen van andere mensen om lief te hebben - dus waarom zou iemands liefde voor wijsheid het vermogen van een ander wegnemen om van iemand te houden ?

Psychologie en de liefde voor wijsheid

Net zoals er veel redenen zijn om van wijsheid te houden, zijn er veel redenen om psychologie te studeren en te beoefenen.

Sommige mensen studeren en beoefenen psychologie om redenen die vergelijkbaar zijn met de logica van Salomo. Er is niets op deze planeet dat complexer en raadselachtiger is dan de menselijke geest, en als je het probeert te begrijpen, kan iemand zich een deel voelen van iets groters.

Psychologie kan ook een manier zijn om interesse in mensen te ontwikkelen. Zoals we later in het artikel zullen zien, hebben sommige mensen die een enorme bijdrage hebben geleverd aan de psychologie dit gedaan uit interesse in andere onderwerpen, zoals economie.

Ten slotte kan psychologie ontstaan ​​uit liefde voor andere mensen. Per slot van rekening helpen psychologen mensen met enkele van de meest ernstige problemen die iemand kan hebben. Dientengevolge kan een persoon geïnteresseerd zijn in psychologie om dezelfde redenen als wetshandhavingsfunctionaris, brandweerman of chirurg.

Psycholoog Philosophers: The Ancient Greeks

Bron: commons.wikimedia.org

Door de geschiedenis heen hebben psychologie en filosofie elkaar vaak overlapt. De vroege Grieken zijn een ander rijk gebied voor voorbeelden. In Plato's Republic bespreken de personages - terwijl ze proberen te bepalen hoe ze het beste een regering zouden leiden - veel dingen die nu als psychologie zouden worden beschouwd, waaronder hoe mensen beslissingen nemen, wat een goede leider is en wat voor soort dingen iemand moet worden geleerd op school en hoe.

Een generatie na Plato behandelt Aristoteles vroege psychologische vragen, zoals hoe mensen beslissingen nemen en hoe ze levenservaringen evalueren. Het interessante van Aristoteles is dat deze aantekeningen niet bij zijn filosofische werken werden gepubliceerd, maar met wetenschappelijke leerboeken, waardoor het misschien wel de vroegste toegewijde boeken over de wetenschap van het menselijk denken zijn.

Psycholoog Philosophers: The Renaissance

Helaas zijn zowel de filosofie als de proto-psychologie van de oude Grieken enige tijd grotendeels verdwenen - althans in Europa - tot aan de Renaissance. Gedurende deze periode vielen verschillende factoren samen, waardoor de gemiddelde persoon meer tijd kreeg om na te denken over de menselijke ervaring - en ook gemakkelijker toegang kreeg tot het werk van andere denkers.

311 wat liefde betekent

Toen de proto-psychologie terugkeerde, deed ze dat net als die van het oude Griekenland.

Een van de beroemdste filosofen van psychologen uit deze tijd was Niccolò Machiavelli. In Machiavelli's klassieke boek The Prince worden de onderwerpen onderzocht van wat een goede leider is, hoe mensen relaties aangaan en hoe mensen beslissingen nemen. Het doel van het boek is natuurlijk niet een dieper begrip van de menselijke geest, maar een beter begrip van hoe iemand een succesvolle regering kan leiden.

Een veel latere schrijver, maar een groot deel van dezelfde beweging, was René Descartes. Zijn werk, Meditations on First Philosophy, probeerde op beroemde wijze de zekerheid te bewijzen waarvan iemand iets kon weten. Wat het uiteindelijk bewees, was dat er maar heel weinig is waar mensen zeker van kunnen zijn in een leven waarin onze zintuigen, en die om ons heen, ons vaak verraden. Het werk gaf ons de beroemde zin, 'denk ik. Daarom ben ik '- de samenvattende regel waarin Descartes uitlegt dat als alles wat je weet een leugen is, je moet bestaan ​​om voorgelogen te worden.

Psycholoog Philosophers: The Enlightenment

Bron: rawpixel.com

De verlichting was vergelijkbaar met de renaissance, maar vond veel later plaats. Hoewel de Renaissance geen expliciet religieuze gebeurtenis was, verloor het nooit zijn christelijke hartstocht. De verlichting daarentegen was een opzettelijk seculiere gebeurtenis. Het stellen van vragen over de menselijke conditie was aantrekkelijker voor deze klasse van psychologische filosofen, omdat ze het scheppingsverslag niet gebruikten als het allerbelangrijkste van het menselijk begrip. Ze gebruikten het echter soms als startpunt om diepere vragen te stellen en te onderzoeken.

In zijn lange epische gedicht Paradise Lost gebruikt John Milton het bekende scheppingsverhaal uit de joodse geschriften en het christelijke oude testament om vragen te stellen over de menselijke natuur. Het verhaal verkent op beroemde en controversiële wijze Satans redenen om tegen God in opstand te komen en om Eva in de tuin te verleiden. Het gedicht analyseert verder het denkproces dat Eva, en vervolgens Adam, doormaakten bij de keuze om de enige vrucht te eten die God hen in de Hof van Eden had verboden. Op dezelfde manier waarop Plato dialogen gebruikte om zijn vragen over het menselijk denken en handelen vanuit meerdere invalshoeken tegelijk te benaderen, gebruikt Milton de personages in Paradise Lost om menselijke emoties en redeneringen te onderzoeken.

Misschien wel het beste voorbeeld van psycholoog-filosoof is John Locke. In de generatie na Milton was Locke een Engelse econoom, politiek schrijver en proto-psycholoog. Locke is waarschijnlijk het best bekend om zijn geschriften over economie. Zijn schrijven over de aard van identiteit is echter nog steeds fundamenteel in discussies over strafrecht, bio-ethiek en genderpolitiek. In het bijzonder hield Locke's idee van 'persoonlijke continuïteit' in dat als iemand wist dat hij iets had gedaan, zij degene waren die het deed. Volgens Locke, als iemand hoofdletsel had en zijn geheugen verloor, begonnen ze in wezen het leven als een nieuw individu. Als gevolg hiervan kan iemand met een beperkt geheugen of geen kortetermijngeheugen worden gezien als helemaal geen persoon. Deze gedachtegang kent uiteraard kritiek, maar blijft een belangrijk onderdeel van de discussie.

Psycholoog Filosofen: Twentieth Century Thinkers

Zelfs nadat psychologie een ontwikkelde praktijk was geworden, bleef de grens tussen psychologie en filosofie soms wazig.

Carl Jung, een van de eerste freudiaanse psychologen, geloofde dat symbolen, waaronder symbolen die we in onze dromen zien, ons veel kunnen vertellen over ons onderbewustzijn. Zijn levenswerk bracht hem ertoe om symbolen en hun betekenissen van over de hele wereld te bestuderen en catalogiseren. Verder leidden zijn studies hem tot het geloof in een universeel onderbewustzijn - een soort gedeelde menselijkheid afgeleid van de ervaringen van onze vroege voorouders. Hoewel dit idee een enorme invloed heeft gehad op de psychologie, leest het meer als een filosofisch dan een psychologisch perspectief.

Omgekeerd bracht de antropoloog Joseph Campbell, een generatie na Jung, zijn leven door met het bestuderen van de mythen en legendes van verschillende culturen van over de hele wereld. Zijn studies brachten hem tot de overtuiging dat mythen en legendes in verschillende culturen overeenkomsten vertonen omdat de menselijke ervaring grotendeels hetzelfde is en hoewel we misschien verschillend lijken, worden we allemaal geconfronteerd met dezelfde fundamentele beproevingen met dezelfde fundamentele hoop en angsten - een zeer psychologische conclusie.

Verdere verkenning

Bron: rawpixel.com

De liefde voor wijsheid is een heel menselijke ervaring, en psychologie is een heel menselijke studie. Als gevolg hiervan is het geen wonder dat degenen die van wijsheid houden vaak psychologen zijn en dat psychologen vaak bijdragen op andere gebieden dan hun eigen terrein.

Hoewel het waar is dat sommige mensen geen andere liefdes nastreven dan die van wijsheid, kunnen veel mensen de liefde voor wijsheid in evenwicht brengen met de liefde van anderen.

nummer 704

Om meer wijsheid te verwerven, kunt u overwegen om op de site naar andere informatieve artikelen zoals deze te bladeren. Als je bang bent dat je liefde voor wijsheid je ervan weerhoudt contact te maken met andere mensen, overweeg dan om met een therapeut of counselor te praten. Dit is een andere service die wordt aangeboden door BetterHelp. Ga naar https://betterhelp.com/online-therapy/ voor meer informatie over hoe een ontmoeting met een counselor of therapeut via internet u kan helpen.

Deel Het Met Je Vrienden: