Hypomanische aflevering Vs. Manische aflevering - de belangrijkste verschillen
Bron: rawpixel.com
Korte achtergrond
Stemmingswisselingen tussen manie en melancholie werden voor het eerst gegroepeerd als een bijzondere stoornis in de psychiatrische literatuur rond 1850. Tegenwoordig verwijst bipolair syndroom naar een verzameling van affectieve stoornissen, gekenmerkt door extreme schommelingen tussen manie of hypomanie en depressie, gevolgd door een symptoomvrije periode als euthymia
Voor het eerst bedacht 'manisch-depressieve stoornis', werd het in 1980 veranderd in 'bipolaire stoornis', in de derde editie van de Diagnostic Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) van de American Psychiatric Association. In de laatste editie van de DSM werden verschillende onderscheidingen binnen de classificatie geïdentificeerd. De diagnose kan worden gesteld door een erkende therapeut, psycholoog of psychiater.
De DSM wordt systematisch herzien om de diagnostische criteria regelmatig bij te werken. Om deze reden is het belangrijk op te merken dat zelf- of 'leek'-diagnose van een bipolaire stoornis niet aan te raden is en zelfs riskant kan zijn. De aandoening gaat gepaard met een hoog zelfmoordcijfer, indien niet gediagnosticeerd en onbehandeld. Bovendien is een juiste diagnose cruciaal voor een effectieve behandeling van deze vaak slopende affectieve stoornis.
1101 engel nummer liefde
Bron: rawpixel.com
- Bipolaire stoornis type I: Wordt gekenmerkt door depressieve en manische episodes, of gemengde episodes (wanneer zowel manie als depressie in dezelfde episode voorkomen, gedurende ten minste een week). De diagnose kan worden gesteld door een enkele manische episode, maar hiervoor is geen depressieve episode vereist.
- Bipolaire stoornis type II: Wordt gekenmerkt door een of meer depressieve episodes, met ten minste één hypomane episode. Dit is het moeilijkste type BPS om te diagnosticeren, omdat het moeilijk te onderscheiden is van een ernstige / unipolaire depressieve stoornis.
- Cyclothyme stoornis: Wordt gekenmerkt door hypomanische en depressieve symptomen die niet voldoen aan de criteria voor depressieve episodes.
- Bipolaire stoornis NOS (niet anders gespecificeerd): Wordt gekenmerkt door depressieve en hypomanisch-achtige symptomen die aan te weinig criteria voldoen of van te korte duur zijn om in aanmerking te komen voor de diagnose BPS I of II.
Verwarrend, is het niet? Daarom kan de diagnose het beste worden overgelaten aan erkende professionals in de geestelijke gezondheidszorg. Het is echter duidelijk dat het onderscheid tussen manie en hypomanie belangrijk is voor een juiste diagnose; ook voor een juiste behandeling. Alleen al deze perioden van abnormaal verhoogde stemming rechtvaardigen geen diagnose. Dit zijn slechts een deel van de bipolaire stoornis.
Laten we voor een vergelijking tussen hypomanie en manie beginnen met de overeenkomsten.
A) Symptomen van zowel hypomanie als manie
Bron: psychcentral.com
Bron: rawpixel.com
De volgende symptomen zijn vergelijkbaar in zowel hypomanische als manische gemoedstoestanden. Merk op dat een diagnostisch punt op zich geen manische of hypomanische episode inhoudt, en de meeste mensen zullen er in hun leven minstens één hiervan meemaken, met verschillende regelmaat. Dit komt hoogstwaarschijnlijk door andere factoren dan een stemmingsstoornis.
Ten minste drie van de volgende symptomen moeten gelijktijdig optreden om een nauwkeurige diagnose van manie of hypomanie met euforie te kunnen stellen.
knuffelen in een droom
Het woord dat u in gedachten moet houden bij het observeren van iemands gedrag voor een van deze symptomen, is 'onkarakteristiek'. Als meer dan drie van de volgende criteria niet kenmerkend zijn voor zijn of haar gebruikelijke gedrag en waarneembaar zijn voor haar / zijn vrienden, familie en collega's, kan er reden tot bezorgdheid zijn
- De stemming van de persoon is ofwel overdreven prikkelbaar, ofwel euforisch en expansief.
- Hij of zij vertoont een vertekend gevoel van eigenwaarde, d.w.z. opgeblazen en grootse meningen over hun status en capaciteiten.
- De persoon verricht belangrijke doelgerichte activiteiten, variërend van werk tot een sociale of seksuele context.
- De persoon heeft minder slaap nodig, of voelt zich al na een paar uur slapen uitgerust en wordt vol energie wakker.
- De persoon is spraakzamer dan normaal, of heeft druk om te blijven praten.
- De persoon wordt snel afgeleid of aangetrokken door irrelevante of onbelangrijke zaken.
- De persoon houdt zich buitensporig bezig met plezierige, roekeloze activiteiten met een hoog potentieel voor pijnlijke gevolgen, zoals winkelen, seksueel indiscreet gedrag of dwaze zakelijke investeringen.
- De persoon ervaart zijn gedachten subjectief als racen of zelfs uit de hand.
- De persoon vertoont angstige angst.
B) Symptomen exclusief voor HYPOMANIA
- De stemmingsverandering duurt minimaal vier dagen. Hypomanische episodes duren meestal korter dan manische episodes.
- De gemoedstoestand, euforisch of prikkelbaar, is het grootste deel van de dag aanwezig, bijna elke dag.
- In het geval van verhoogde prikkelbaarheid, moeten ten minste vier van de symptomen onder rubriek A aanwezig zijn voor een positieve hypomanie-diagnose.
- De opgesomde symptomen, hoewel duidelijk verschillend van het gebruikelijke gedrag van de persoon, hebben geen nadelige invloed op hun werk- of socialisatievermogen, en slechts in zeldzame gevallen zal ziekenhuisopname noodzakelijk zijn.
- De persoon vertoont nooit psychotische kenmerken.
C) Symptomen exclusief voor MANIA
- De stemmingsverandering duurt een week of langer. Manische episodes duren meestal langer dan hypomanische episodes.
- De symptomen die onder kopje A worden vermeld, zijn meer uitgesproken of intens dan bij hypomanie en kunnen een punt bereiken waarop werk en sociale omgang aanzienlijk worden belemmerd. Ernstige manie vereist ziekenhuisopname.
- Het verhoogde zelfrespect van de persoon kan waanvoorstellingen bereiken, zoals beweren dat hij bovennatuurlijke krachten heeft of een speciale relatie met God of een publieke figuur heeft.
- Er kan psychose optreden, waardoor hij / zij het contact met de werkelijkheid volledig kan verliezen.
- Hij / zij kan ernstige psychomotorische onrust vertonen, zoals ijsberen in een kamer, handen wringen, herhaaldelijk kleding uit- en aantrekken, ongecontroleerde tongbewegingen, ook ernstig nagelbijten, op de lippen kauwen en aan de huid trekken.
Oorzaken van een bipolaire stoornis
Bron: mentalhealth.org.nzv
De oorzaak van een bipolaire stoornis is nog onbekend en artsen speculeren dat dit waarschijnlijk aan meerdere factoren te wijten is. Er zijn aanwijzingen dat de aandoening een sterk erfelijk aspect heeft. Het risico dat een eerste familielid een bipolaire stoornis ontwikkelt, ligt tussen de 5 - 10%, wat oploopt tot 70% bij identieke tweelingen. Er zijn aanwijzingen dat veel genen betrokken zijn, en misschien dragen ze allemaal een klein deel bij aan het risico. Ook omgevingsinvloeden spelen waarschijnlijk een rol.
Risicofactoren voor manie en hypomanie
Manische en hypomanische symptomen kunnen door medicijnen worden veroorzaakt, vooral bij patiënten die vatbaar zijn voor stemmingsstoornissen. Dit is een belangrijke risicofactor. De volgende medicijnen kunnen manische of hypomanische symptomen veroorzaken en moeten met de nodige voorzichtigheid worden gebruikt en voorgeschreven: (Bron: link.springer.com)
- Levodopa
- Corticosteroïden
- Anabole androgene steroïden
- Tricyclische en monoamineoxidaseremmers veroorzaken manie bij patiënten met een reeds bestaande BPS
- Minder zeker, maar er zijn aanwijzingen dat het volgende manische symptomen kan veroorzaken: dopaminerge antiparkinsongeneesmiddel, thyroxine, sympathicomimetisch geneesmiddel, chloroquine, baclofen, alprazolam, captopril, amfetamine, fencyclidine, iproniazide en
Uitdagingen met diagnose en vroege detectie
34 nummer betekenis
Bron: rawpixel.com
De belangrijkste uitdaging die artsen ervaren met de diagnose van BPS, is om de stoornis te onderscheiden van een recidiverende ernstige / unipolaire depressieve stoornis. Patiënten vertonen vaak alleen depressie als ze professionele hulp zoeken of als ze geen duidelijke, klinisch waargenomen geschiedenis van manie of hypomanie hebben. De highs veroorzaken zelden leed en lijden, waardoor het onwaarschijnlijk is dat patiënten ze tijdens een onderzoek noemen. De mogelijke gevolgen van de onbehandelde bipolaire stoornis zijn meer dan bij depressie. Om deze reden is vroege herkenning essentieel.
De gevolgen zijn onder meer:
engel bericht 1010
- Verhoogd risico op het optreden van een episode
- Grotere kans op stoornissen in verband met middelenmisbruik
- Verhoogde angst en obsessief-compulsieve stoornissen
- Hoger risico op zwaarlijvigheid door eetaanvallen
- Verhoogd risicovol gedrag, zoals ongecontroleerd gokken
- Problemen met de wet
- Verlies van hersencellen met als gevolg cognitieve problemen
- Verhoogd risico op dementie, schildklieraandoeningen, migraine, diabetes en overlijden door cardiovasculaire aandoeningen
- Verhoogd risico op zelfmoord
Om deze en andere diagnostische uitdagingen aan te pakken, wordt de identificatie van 'objectieve biomarkers die pathofysiologische processen vertegenwoordigen die verschillen tussen bipolaire stoornis en unipolaire depressie' voorgesteld. Het idee is dat het vinden van een fysieke marker voor de aandoening niet alleen een gemakkelijkere diagnose helpt, maar ook een gerichte ontwikkeling van interventie en medicatie mogelijk maakt. Een veelbelovende studie toonde aan dat ECG's markers kunnen vertonen die een bipolaire stoornis kunnen onderscheiden van een depressieve stoornis, maar er is nog veel onderzoek nodig op dit gebied.
Op zoek naar hulp
Bron: rawpixel.com
Zoals eerder vermeld, is het absoluut noodzakelijk dat de zelfdiagnose van een bipolaire stoornis, of de diagnose van een familielid of vriend, wordt vermeden en moet worden doorverwezen naar een gekwalificeerde therapeut of psychiater. De aandoening is complex, met subtiele markeringen die waarschijnlijk alleen een getrainde en ervaren professional zal oppikken. Een overhaaste, onjuiste diagnose met als gevolg onjuiste medicatie kan evenveel schade aanrichten als de aandoening zelf.
Diagnoses van psychische aandoeningen en stoornissen zijn moeilijk te accepteren. Dit komt door het sociale stigma dat aan dergelijke diagnoses kleeft en de moeilijkheid om het zelfbeeld bij te stellen. Veel patiënten met een bipolaire stoornis zijn resistent tegen het aanvaarden van een diagnose, omdat de manische episodes erg plezierig en zelfs winstgevend kunnen zijn. Door de buitengewoon hoge mentale en fysieke energie van de bipolaire stoornis II kunnen deze patiënten soms fenomenale prestaties leveren. Op de lange termijn zal onbehandelde manie neurologische schade veroorzaken, en vaak onherstelbare schade aan relaties en levens. Idealiter zou veel tact en wijze begeleiding moeten worden gebruikt wanneer dit onderwerp wordt besproken met een geliefde - bij voorkeur door een professional.
Uit het artikel moet duidelijk zijn dat een bezorgd familielid, vriend of collega eerder ongebruikelijk en onevenwichtig gedrag oppikt dan een bipolaire stoornis. Hun betrokkenheid bij een juiste diagnose kan daarom van onschatbare waarde zijn. Als iemand vermoedt dat hij aan een bipolaire stoornis lijdt of advies nodig heeft over het benaderen en omgaan met een geliefde met een bipolaire stoornis, kan een platform als BetterHelp ideaal zijn.
Handig en privé, met een persoonlijke behoeftenanalyse, kan iedereen in het comfort van zijn eigen huis toegang krijgen tot de noodzakelijke diensten van gekwalificeerde therapeuten en counselors. Als u zich echter in een crisis bevindt of als iemand anders gevaar loopt, kunt u het beste gebruik maken van deze middelen, die u onmiddellijk kunnen helpen.
Deel Het Met Je Vrienden:
