Initiatief Vs. Schuld: een fase van psychosociale ontwikkeling

Tijdens de psychosociale ontwikkelingsfase van initiatief versus schuldgevoel hebben kinderen specifieke behoeften die voor hun ouders misschien niet duidelijk zijn. De kindertijd is niet gemakkelijk. We weten dit. Maar als ouders slagen we er vaak niet in om onze kinderen te helpen op de manieren die het meest geschikt zijn voor hun leeftijd. Door deze fase te begrijpen, zou je een manier kunnen vinden om met problemen om te gaan die begonnen toen je een jong kind was. Net zo belangrijk is dat u betere resultaten voor uw kinderen kunt creëren terwijl ze proberen hun wereld te begrijpen.

Bron: unsplash.com

Wat zijn Eriksons stadia van psychosociale ontwikkeling?

Erik Homburger Erikson was een Duitser-Amerikaanse ontwikkelingspsycholoog en psychoanalyticus, die een theorie bedacht om uit te leggen hoe mensen zich door het leven ontwikkelden via sociale interacties. E.rikson deelde iemands levensduur op in acht stadia van psychosociale ontwikkeling en behandelde de belangrijkste ontwikkeling vanaf de geboorte tot ver in de ouderdom. Elke fase heeft een psychosociale crisis die een eigenschap geeft, die een deugd, een fout of iets daartussenin kan worden, afhankelijk van hoe ermee wordt omgegaan. De 8 fasen zijn:

1. Vertrouwen wantrouwen: Geboorte tot 1 en 1/2 jaar oud. Deugd: hoop.
2. Autonomie schaamte: 1 1/2 tot 3 jaar oud. Deugd: wil.
3. Initiatief schuld: 3 tot 5 jaar oud. Deugd: doel.
4. Inferioriteit in de industrie: 5 tot 12 jaar oud. Deugd: competentie.
5. Ego Identiteit Rolverwarring: 12 tot 18 jaar oud. Deugd: trouw.
6. Intimiteitsisolatie: 18 tot 40 jaar oud. Deugd: liefde.
7. Generativiteitsstagnatie: 40 tot 65 jaar oud. Deugd: zorg.
8. Ego-integriteit Wanhoop: 65 jaar en ouder. Deugd: wijsheid.

Initiatief versus schuldgevoel

Initiatief versus schuld is een fase van Erikson's stadia van psychosociale ontwikkeling. Het komt voor tussen de leeftijd van drie tot vijf jaar oud, waarnaar Erickson verwijst als de 'speeltijdperken'. In dit stadium brengen kinderen veel tijd door met spelen met andere kinderen en beginnen ze hun interpersoonlijke vaardigheden te ontwikkelen.

Tijdens het spelen beginnen kinderen initiatief te nemen en kunnen ze proberen de leiderschapsrollen en acties onder leeftijdsgenoten te voelen; een kind kan bijvoorbeeld de rollen voor zichzelf of voor anderen in een spel kiezen. Dit is het begin van initiatief. Het schuldgevoel speelt een rol wanneer kinderen fouten maken tijdens het navigeren op deze posities. De subtiliteiten leren om anderen te laten samenwerken zonder bazig te zijn, is vallen en opstaan. Schuldgevoel of schaamte in deze situatie kan ertoe leiden dat een kind om de gevoelens van anderen geeft en ervoor kiest te doen wat anderen goed achten, maar het kan er ook voor zorgen dat een kind probeert geen spelletjes te beginnen of anderen te leiden.

Fase 3, met zijn psychosociale crisis van initiatief versus schuldgevoel, is een fase die een grote impact kan hebben op de rest van je leven. Dus, wat is deze fase? Hoe ziet het eruit en wat gebeurt er naarmate het vordert?

Het leven in de speeltijdperken

Erikson noemde de leeftijden van 3 tot 5 de 'Play Ages'. Het is de tijd in het leven waarin kinderen voor het eerst de kans krijgen om door middel van spel het initiatief te nemen. Kinderen van de speelleeftijden zitten meestal ten minste een deel van de weekdag op de kleuterschool. Als dat niet het geval is, kunnen ze deze fase nog steeds met succes doorlopen als ze de gelegenheid hebben om vaak met andere kinderen te spelen. Ze beginnen interpersoonlijke vaardigheden te ontwikkelen omdat ze nu oud genoeg zijn om met andere kinderen te spelen.

Hoe kinderen initiatief nemen

Kinderen in de speelleeftijd worden van nature aangetrokken door ervaringen die hen in staat stellen beslissingen te nemen en andere kinderen te leiden. Terwijl ze spelen, kunnen ze een spel kiezen om met anderen mee te doen. Ze kunnen hun rol en zelfs de rol van andere spelers kiezen wanneer ze schijnvertoning spelen.

Tijdens deze fase merkt u misschien dat uw kind activiteiten plant met zijn speelkameraadjes. Je zult misschien zien dat ze hun spellen verzinnen. Zij zijn misschien degenen die suggereren dat de groep überhaupt speelt. Ze oefenen niet alleen initiatief, maar ontwikkelen ook hun leiderschapsvaardigheden.

Hoe ze schuld ontwikkelen

113 nummer

Kinderen in Eriksons fase 3 kunnen vaak agressief overkomen. Ze hebben gewoon niet de subtiliteiten uitgewerkt om anderen te laten samenwerken zonder bazig te zijn. Ze hebben niet de volwassenheid om altijd de juiste spellen of rollen voor zichzelf en anderen te kiezen. Kortom, ze gaan fouten maken.

Door met de andere kinderen om te gaan, krijgt het kind kansen om initiatief te ontwikkelen, maar het opent ook de deur naar schuldgevoelens. Schuldgevoel kan leiden tot gezonde resultaten, zoals zorgen voor de gevoelens van anderen en ervoor kiezen te doen wat zij goed achten. Het kan er ook voor zorgen dat het kind probeert geen nieuwe spellen te beginnen of anderen te leiden.

Waarom balans essentieel is

Initiatief zonder schuldgevoel kan schadelijk zijn voor anderen. Schuld of schaamte zonder initiatief kan ertoe leiden dat het kind zich van anderen terugtrekt. Een ouder moet proberen zijn kind op subtiele wijze te helpen bij het vinden van de juiste balans tussen beide. Een ouder moet opmerkzaam en delicaat zijn om negatieve uitkomsten te voorkomen en de taak van het kind over te nemen. Een kind heeft de ruimte nodig om beslissingen te nemen en het initiatief te nemen, terwijl het ook leert dat het rekening moet houden met de gevoelens van anderen.

Bovendien moet een kind soms van zijn eigen fouten leren; soms is het de taak van een ouder om gewoon op de fout te wijzen en een oplossing voor de volgende keer. Zorg ervoor dat fouten worden gecorrigeerd, maar niet als 'slecht' worden beschouwd. In dit stadium nemen kinderen vaak schuldgevoelens en schaamte op zich voor dingen die u nooit had willen dragen. Een kind kan zich schuldig voelen omdat hij u lastig valt als u zijn vragen afwijst, maar, zoals elke ouder zal weten, moet het kind, indien nodig, een of andere vorm van schuld voelen om te leren zichzelf te beheersen. Een kind dat je onderbreekt om die vraag te stellen, verdient een zekere mate van schaamte om te beseffen dat hun acties een negatief sociaal effect hadden.

betekenis van 811

Bron: peoplecreations via freepik.com

Negatieve uitkomsten Initiatief vs. Schuld

Wat kan er gebeuren als initiatief versus schuldgevoel fout gaat? Het kind zal op de een of andere manier uit balans zijn. Ze kunnen schuldgevoelig, sociaal geïsoleerd en emotioneel kwetsbaar worden. Of ze kunnen opdringerig en zelfs agressief worden. Ze twijfelen misschien aan hun vermogen om actie te ondernemen en positieve resultaten te behalen. Of ze negeren zelfzuchtig de gevoelens van andere mensen. Een kind dat te veel schuldgevoelens heeft, zal zijn creativiteit misschien nooit volledig ontwikkelen. Een kind dat te weinig schuld heeft, kan zich ongepast gedragen.

Eriksons critici wijzen erop dat hij nooit duidelijk heeft beschreven wat er gebeurt jaren nadat het individu een fase niet met succes heeft doorlopen. Het algemeen aanvaarde antwoord is dat een mislukte fase gedurende het hele leven tot gerelateerde problemen leidt.

Wat gebeurt er als kinderen slagen in fase 3?

Wanneer een kind met succes de fase van initiatief versus schuldgevoel doorloopt, ontwikkelt het een sterk gevoel van doelgerichtheid. Het exacte doel verandert meestal naarmate ze ouder worden. Toch kan het kerngevoel dat ze zinvolle acties kunnen ondernemen en positieve resultaten behalen, de rest van hun leven aanhouden.

Hoe kunnen ouders hun kinderen in fase 3 helpen?

Een goed geïnformeerde ouder kan hun kind op veel manieren door Eriksons fase 3 heen helpen. Als u een ouder of grootouder bent of wordt van een kind uit fase 3, kunt u hen op de volgende manieren helpen:

• Geef ze de kans om vrij te spelen met andere kinderen.
• Geef ze emotionele ruimte om het initiatief te nemen.
• Geef ze geen schande voor fouten die ze maken als ze beginnen met spelen. Luister naar hun redenen, corrigeer ze voorzichtig maar krachtig als dat nodig is, en laat het moment dan voorbijgaan.
• Laat zien dat wat ze zeggen en doen belangrijk voor je is.
• Bekritiseer ze niet en probeer ze niet te beheersen.
• Accepteer ze onvoorwaardelijk voor wie ze zijn, zelfs als je een beslissing die ze hebben genomen niet kunt accepteren.
• Laat de vragen van uw kind u niet van streek maken of irriteren. Laat ze in plaats daarvan weten dat je blij bent dat ze willen leren.
• Wees een rolmodel voor een gezonde balans tussen schuldgevoel en initiatief.
• Bedenk ook dat grootouders en andere familieleden ook een belangrijke rol kunnen spelen bij het helpen van een kind om een ​​evenwicht te vinden in de fase van initiatief versus schuld.

Bron: pixabay.com

Wat als u niet met succes door Initiative Vs. Schuld?

Of je nu een ouder bent of nooit van plan bent dat te worden, je moet een positieve balans hebben tussen initiatief en schuldgevoel. Als je niet als een kind hebt geleerd hoe je die evenwichtsoefening moet doen, moet je misschien nu harder werken om het te bereiken. Toch is het verre van onmogelijk. Zoals Erikson in zijn theorie aangaf, blijven we ons hele leven veranderen. Er is altijd een reden om te hopen en te werken aan persoonlijke ontwikkeling.

Als volwassene herinner je je misschien nog de manieren waarop je als kind werd gedwarsboomd. Je zou tegen jezelf kunnen zeggen dat het je niet lukt anderen te beïnvloeden. Je zou jezelf kunnen vertellen dat je mening en vragen er niet toe doen. U kunt zich zo schuldig voelen bij de gedachte iemand per ongeluk pijn te doen, dat u niet eens meer probeert om sociale interacties op gang te brengen.

Wat je moet beseffen, is dat je al dit negatieve zelfgesprek kunt veranderen. U kunt voor uzelf een nieuw script schrijven dat zowel gezonder als aangenamer is. Je kunt nog steeds een doel en betekenis vinden in je bestaan.

Hulp krijgen

Er zijn veel bronnen van hulp voor mensen die worstelen met hun vroegere moeilijkheden of de huidige worstelingen van hun kind in de fase van initiatief versus schuldgevoel. U moet bronnen vinden die betrouwbaar en ondersteunend zijn. Elk van de volgende bronnen kan nuttig voor u zijn:

• Vrienden
• Steungroepen voor ouders
• Boeken van Erikson en andere ontwikkelingspsychologen
• De voorschoolse leerkrachten van uw kind
• Een geestelijke gezondheidsadviseur

Hoewel veel van deze bronnen nuttig kunnen zijn, moet u wel beoordelen of u de juiste hulp heeft gevonden of niet. Overweeg hun kennis van de fase van initiatief versus schuld, evenals hun vermogen om die kennis toe te passen op uw specifieke situatie.

Als u met een geestelijke gezondheidsadviseur moet praten over de psychosociale ontwikkeling van u of uw kind, dan kunt u een gediplomeerd consulent spreken op BetterHelp.com. Daar wordt u gekoppeld aan een online therapeut die u kan helpen met deze en andere psychische problemen volgens uw schema en waar u ook een internetverbinding heeft.

Elke levensfase is belangrijk. Als u in dit stadium met kinderen worstelt of met uw eigen problemen die voortkomen uit uw ontwikkelingsjaren, kan het zeer nuttig zijn om hulp te krijgen. Misschien voel je je eenzaam in je gebrek aan begrip, maar met de juiste hulp kun je een betere toekomst smeden voor jezelf en degenen die van jou afhankelijk zijn. Lees hieronder enkele beoordelingen van BetterHelp-counselors, van ouders die verschillende problemen ondervinden.

Counselor beoordelingen

`` Ik ben GEWELDIG met Rachel en met BetterHelp! Het is betaalbaar, ik ben een alleenstaande moeder met 4 kinderen met een krap budget en VEEL stress, en dit formaat maakt het gemakkelijk om hulp te krijgen. Ik vind het geweldig dat ik mijn gevoelens aan haar kan schrijven wanneer ik ze heb, en niet een week hoef te wachten op de volgende sessie. Ze is erg inzichtelijk en ik ben dankbaar! '

'Ik ben een 42-jarige vrouw, succesvol ondernemer in een liefdevol huwelijk en heb een slimme en gezonde jongen van 4 jaar. Ik zou nergens over moeten klagen. Ik ben over het algemeen gelukkig, gemotiveerd en heb voldoende zelfvertrouwen. Dus waarom zou ik in vredesnaam therapie nodig hebben? Omdat ik hulp nodig heb met constructieve ideeën om mijn negatieve houding te beheersen. Ik ben over het algemeen geen negatief persoon, maar ik ben me er zeer van bewust dat ik enorme stemmingswisselingen van woede en pessimisme heb en dat krijg ik van mijn vader. Ik koos voor Douglas omdat hij adviseert met behulp van cognitieve gedragstherapie en woedebeheersing - en dat is het soort therapie dat ik nodig heb. Douglas komt met duidelijke oplossingen en dat waardeer ik. Ik wilde niet dat een therapeut me vertelde dat ik over mijn dag moest praten en hoe ik me daardoor voel en dat het normaal is om deze gevoelens te hebben. Ik weet dat het normaal is om soms boos te zijn, maar ik wilde begrijpen hoe ik het kon herkennen en aanpakken. Dus als je een constructief gesprek nodig hebt met snelle resultaten voor alledaagse ergernissen en (vooral effectief opvoedingsadvies!), Dan denk ik dat Douglas je therapeut is. '

Grote ontwikkeling vereist werk

Gelukkig ben je al bezig met het moeilijke deel. Het begrijpen van de problemen waarmee u al dan niet te maken heeft gehad en hoe u ze op de meest gezonde manier kunt benaderen, is een immens belangrijke factor voor een levenslange geestelijke gezondheid. Door proberen om meer te leren en deze kwesties te begrijpen u bent goed op weg om zowel uw leven als dat van degenen die het meest van u afhankelijk zijn, te verbeteren.

nummer 1244

Deel Het Met Je Vrienden: