Mogelijke tekenen van PTSD: waarom vermijd ik ...?

Inhoud / triggerwaarschuwing:Houd er rekening mee dat in het onderstaande artikel mogelijk traumagerelateerde onderwerpen worden genoemd, waaronder seksueel geweld en geweld die mogelijk kunnen worden veroorzaakt.

12 engel nummer

De meesten associëren posttraumatische stressstoornis (PTSD) met oorlog. In feite werden de eerste bekende onderzoeken naar PTSD uitgevoerd op veteranen uit de Tweede Wereldoorlog en het fenomeen werd toen shellshock genoemd. Tot op heden is het meeste onderzoek naar PTSD uitgevoerd bij veteranen ('Post Traumatic Stress Disorder', n.d.). Trauma is echter iets dat iedereen op elk moment kan overkomen. In feite kan trauma zelf erg subjectief zijn en afhankelijk van het individu en van wat hij of zij gewend is. Een persoon die naar gewelddadige films kijkt, is bijvoorbeeld misschien niet zo getraumatiseerd door getuige te zijn van het neerschieten van een vreemdeling of zelfs van een bekende. Voor sommigen kan dit echter een gebeurtenis zijn die niet alleen weken of zelfs maanden van nachtmerries kan veroorzaken, maar ook het gebied waarin de traumatische gebeurtenis plaatsvond, moet worden vermeden.

Bron: rawpixel.com

Triggers en vermijding van posttraumatische stress

Een posttraumatische reactie kan worden veroorzaakt door triggers die de ervaring via de zintuigen doen herleven. Kleuren, geluiden, woorden, zinnen, elk van deze en meer kunnen een persoon terugvoeren naar een traumatische gebeurtenis (Hopper, Frewen, van der Kolk, & Lanius, 2007). Voor sommige mensen is de reactie op specifieke triggers zo ernstig dat ze elke mogelijkheid van triggerblootstelling zullen vermijden. Hoewel het vermijden van het opnieuw ervaren of herinneren van een onaangename of traumatische gebeurtenis volkomen begrijpelijk lijkt, zijn er aanwijzingen dat vermijding de genezing verlengt of volledig verhindert (Pineles et al., 2011a). Anderen stellen dat het vermijden van een traumatische gebeurtenis een vroeg symptoom is van PTSS (Levin, 2012), andere symptomen kunnen zijn: verdoving of een gevoel van doodheid. Dit is de manier waarop de geest zichzelf beschermt (Pineles et al., 2011b), maar langdurige vermijding zou het individu kunnen beletten het trauma te verwerken en verder te gaan.

Het uitstellen van gedachten, of blijven wonen, zoals sommigen misschien suggereren van een traumatische gebeurtenis, is een veel voorkomende psychologische verdediging om de psyche te beschermen tegen het trauma (Margolies & Read, 2016). Voor sommigen betekent het denken aan een gebeurtenis dat ze het volledig opnieuw ervaren, en dit kan huilen, beven, woede-uitbarstingen en geweld veroorzaken. Terwijl voor anderen er alleen intense droefheid of angst is, zonder extreme externe reacties. De niveaus van ongemak variëren van zeer intens tot het volledig vermijden van plaatsen, mensen en datums die emotionele reacties oproepen.

Bron: calgarycmmc.com

Voor alle duidelijkheid: de meeste mensen zullen op een traumatische gebeurtenis reageren met symptomen van shock, en deze symptomen kunnen na verloop van tijd aanhouden of terugkeren; Meestal zullen deze reacties op discussies of herinneringen aan de gebeurtenis echter na verloop van tijd verdwijnen. Een sleutelfactor bij normale shock is dat het niet generaliseert en reacties veroorzaakt op de gegeneraliseerde objecten.

Voor de meesten zouden reacties op het zien van iets dat herinnert aan een trieste of traumatische gebeurtenis uit de kindertijd niet veel betekenen. We hebben allemaal herinneringen aan onze kindertijd, en velen van hen kunnen onderdrukte of slapende herinneringen zijn. Onderdrukte herinneringen zijn typisch herinneringen die tot op zekere hoogte traumatisch zijn, terwijl slapende herinneringen typisch goedaardig van aard zijn en door bijna alles naar de voorgrond van de geest kunnen worden gebracht, en vervolgens even snel worden vergeten.

Zintuiglijke details

PTSD wordt vaak geassocieerd met de zintuiglijke ervaring van het trauma (Stewart & White, 2008). Onze cognitie kan over het algemeen de realisatie van een trauma aan; wat wordt herbeleefd, zijn elementen van de gebeurtenis opnieuw horen, opnieuw zien, opnieuw ruiken, enz. Het is die verbinding met de zintuiglijke ervaringen die helpt bij het opnieuw ervaren van de gebeurtenis. De zintuigen doen de herinneringen herleven en brengen het individu terug in het moment van de oorspronkelijke gebeurtenis. Volgens Stewart en White is het te wijten aan de overmatige stimulatie van sensorische details die soms geen verband houden met het trauma dat een reactie kan veroorzaken. Sommige mensen die gedurende een lange periode gedachten of gevoelens van een gebeurtenis hebben vermeden, willen misschien nooit iets meemaken dat herinneringen oproept. Een vrouw die bijvoorbeeld een bepaalde jurk draagt ​​op de dag dat ze haar man betrapte op vreemdgaan, kan de jurk weggooien en zelfs nooit meer die specifieke kleur willen dragen. Dit is een vorm van generalisatie waarbij het individu gerelateerde kleuren, geluiden of mensen associeert met het trauma. Dit is heel anders dan de persoon die mogelijk het slachtoffer of getuige is geweest van een schietpartij die een posttraumatische reactie heeft op het terugslaan van een auto. Wanneer dit gebeurt, komt dat doordat de geluiden erg op elkaar lijken en beide erg plotseling zijn.

1133 spirituele betekenis

Bron: rawpixel.com

Iemand die gewond is geraakt bij een auto-ongeluk waarbij de auto werd getotaliseerd, kan weken en zelfs jaren die bepaalde straat of dat stuk weg vermijden. Vrouwen die het slachtoffer zijn geworden van verkrachting reageren op geuren en geluiden die met de verkrachting gepaard gaan. De zintuiglijke herinnering kan de geur van eau de cologne zijn, een bepaalde alcohol in de adem of een andere geur die tijdens de aanval aanwezig is. Deze herinneringen kunnen reacties veroorzaken bij onschuldige mensen waardoor ze zich verward en soms bang voelen.

De geest is vrij complex en vermijden is een middel tot zelfbehoud (Levin, 2012). We gebruiken het allemaal, of we dat nu erkennen of niet. De persoon met PTSD vermijdt mensen, plaatsen en dingen die herinneren aan een stressvolle of tragische gebeurtenis, zelfs als het nodig is om met een van deze dingen te worden geconfronteerd voor afsluiting. Het vermijden van situaties en mensen die verband houden met de uitlokkende gebeurtenis, hoewel het misschien beschermend lijkt, kan het individu verhinderen om te gaan met onvermijdelijke, vaak pijnlijke emoties (Margolies & Read, 2016).

Als posttraumatische symptomen ernstig zijn, mag blootstelling aan triggers niet alleen of zonder het advies van een arts worden gedaan. Bij personen die een ernstig trauma hebben meegemaakt, zijn er soms extreem gewelddadige reacties (Margolies & Read, 2016), een herbeleving van de ervaringen die lijkt op een hallucinatie. Wanneer een persoon verstrikt raakt in een posttraumatisch stress-waanidee, kan hij of zij gewelddadig worden en kan iedereen in de buurt een waargenomen antagonist worden.

Voor personen die milde of ernstige posttraumatische stresssymptomen ervaren, zijn op de realiteit gebaseerde therapie, systematische blootstelling aan sensorische triggers en cognitieve therapie zeer effectief gebleken (Pineles et al., 2011c). Medicijnen kunnen helpen bij het verlichten van de angst, maar zoals bij veel stemmingsveranderende medicijnen, kunnen deze de symptomen gewoon maskeren en blijken ze gewoon een andere vorm van vermijding te zijn.

Vrienden en familie

Het enige dat vrienden, collega's en familieleden van het slachtoffer van een posttraumatische stressstoornis moeten onthouden, is dat trauma een subjectieve ervaring is. Als u uw partner in bed ziet met een andere persoon, kan dit diepe psychologische trauma's veroorzaken. Dus het kan zijn dat een huisdier wordt aangereden door een tegemoetkomende auto. Sommigen denken misschien dat dit gebeurtenissen zijn die gemakkelijk te overwinnen zouden moeten zijn, maar volgens anderen (Pineles et al., 2011b) heeft het vermogen om voorbij een traumatische schok van de hersenen te komen veel te maken met persoonlijkheid en veerkracht.

Bron: rawpixel.com

Het is belangrijk om steun, begrip te bieden en, wanneer daarom gevraagd wordt, hetzij in stilte of met woorden, een oor om te luisteren. De persoon die posttraumatische stress ervaart, kan het moeilijk vinden om zijn of haar gevoelens te verwoorden. Het vergt veel geduld van degenen in zijn of haar ondersteuningssysteem. Het is ook belangrijk om te beseffen dat wat de persoon die posttraumatische stress ervaart, moeilijk te verwoorden kan zijn, dit niet altijd wijst op een gebrek aan vertrouwen.

Conclusies en Aanbevelingen

Posttraumatische stress is psychologisch ongemakkelijk en kan overweldigend zijn voor het individu. Dit is de reden waarom velen veel moeite zullen doen om situaties of prikkels te vermijden die herinneringen of reacties oproepen (Greenspan, Stringer, Phillips, Hammond & Goldstein, 2006). Onderzoek ondersteunt wel dat herhaalde blootstelling aan de stimuli de respons in de loop van de tijd zal verminderen (Badour, Blonigen, Boden, Feldner, & Bonn-Miller, 2012). Er is geen echte maatstaf voor hoeveel tijd; de sleutel is om te blijven proberen zolang de symptomen duren en totdat ze beginnen te verdwijnen. Dit mag echter niet zonder begeleiding gebeuren.

Recent onderzoek naar de voordelen van gesprekstherapie bij schizofrene patiënten kan inzicht verschaffen in het verwerken van posttraumareacties (Sue Holttum, 2014). Door het verhaal na te vertellen en het verhaal terug te laten vertellen aan het individu, kan het een effectief middel blijken te zijn om het individu ongevoelig te maken voor het trauma. Dit lijkt misschien te simplistisch voor iedereen die de verschrikkingen van oorlog heeft meegemaakt; er is een reden dat PTSD zich pas begint te manifesteren als individuen weg zijn van de gebeurtenis - soms, zoals bij militair personeel, aan de andere kant van de wereld.

Bron: rawpixel.com

4 engel nummer liefde

Therapie kan zeer nuttig zijn omdat de therapeut maar één agenda heeft, en dat is om het individu in zijn of haar eigen tempo vooruitgang te zien boeken, in tegenstelling tot dierbaren die worden beïnvloed door het leven met of samen zijn met de posttraumatische patiënt. De persoon met PTSD kan het moeilijk vinden om open te staan ​​voor familie of vrienden, en soms kunnen ze gefrustreerd raken; nogmaals, omdat ze rechtstreeks worden beïnvloed door gedrag. Een therapeut is bedreven in therapeutische stilte en soms is dat wat de persoon met posttraumatische stress nodig heeft: de ruimte van stilte om te spreken.

Therapie kan niet alleen nuttig zijn voor de posttraumatische stresspatiënt, maar ook voor de familie van het individu. De gezinsleden kunnen rouwen zoals het individu of de gezinsdynamiek voorafgaand aan het trauma was. Ze kunnen zich ook ongelooflijk hulpeloos voelen en niet weten hoe ze dit moeten uiten. Weten wat u precies moet zeggen tegen de persoon die posttraumatische stress ervaart, kan, excuseer de woordspeling, zijn als het ontwijken van landmijnen. Therapie kan een forum bieden waarop elk individu zich veilig kan voelen om zijn of haar gedachten en gevoelens te uiten.

Er kunnen momenten zijn waarop schema's of andere factoren mensen ervan weerhouden therapie te zoeken. In deze situaties zijn er online therapie-opties waarbij gekwalificeerde en erkende therapeuten beschikbaar zijn om met cliënten te werken via e-mail, video of chat. Dit kan een zeer goede optie zijn voor degenen die aarzelen om met counseling te beginnen en kan ertoe leiden dat de cliënt wordt geholpen op een manier die het ontmoeten van een therapeut op kantoor niet kan.

Zoals met alle emotionele of mentale gezondheidsproblemen, bel dan 911 als er een crisissituatie is.

Referenties

Badour, C. L., Blonigen, D. M., Boden, M. T., Feldner, M. T., & Bonn-Miller, M. O. (2012). Een longitudinale test van de tweerichtingsrelaties tussen vermijdingscaping en de ernst van PTSD tijdens en na PTSD-behandeling.Gedragsonderzoek en therapie,vijftig(10), 610-616. https://doi.org/10.1016/j.brat.2012.06.006

nummer 5 betekenis

Greenspan, A. I., Stringer, A. Y., Phillips, V. L., Hammond, F. M., & Goldstein, F. C. (2006). Symptomen van posttraumatische stress: inbraak en vermijding 6 en 12 maanden na traumatisch hersenletsel.Hersenbeschadiging,twintig(7), 733-742. https://doi.org/10.1080/02699050600773276

Hopper, J. W., Frewen, P. A., van der Kolk, B. A., & Lanius, R. A. (2007). Neurale correlaten van herbeleving, vermijding en dissociatie bij PTSD: symptoomdimensies en ontregeling van emoties in reacties op scriptgestuurde traumabeelden.Journal of Traumatic Stress,twintig(5), 713-725. https://doi.org/10.1002/jts.20284

Levin, A. (2012). Vermijden van rampen, gevoelloosheid kan wijzen op PTSD-risico.Psychiatrisch nieuws; Washington,47(20), 12,22.

Margolies, L., & read, P. D. ~ 3 min. (2016, 17 mei). Inzicht in de effecten van trauma: posttraumatische stressstoornis (PTSD). Op 18 april 2017 opgehaald van https://psychcentral.com/lib/understanding-the-effects-of-trauma-post-traumatic-stress-disorder-ptsd/

Pineles, S. L., Mostoufi, S. M., Ready, C. B., Street, A. E., Griffin, M. G., & Resick, P. A. (2011a). Traumareactiviteit, vermijdende coping en PTSD-symptomen: een modererende relatie?Journal of Abnormal Psychology,120(1), 240-246. https://doi.org/10.1037/a0022123

Pineles, S. L., Mostoufi, S. M., Ready, C. B., Street, A. E., Griffin, M. G., & Resick, P. A. (2011b). Traumareactiviteit, vermijdende coping en PTSD-symptomen: een modererende relatie?Journal of Abnormal Psychology,120(1), 240-246. https://doi.org/10.1037/a0022123

733 engel nummer betekenis

Pineles, S. L., Mostoufi, S. M., Ready, C. B., Street, A. E., Griffin, M. G., & Resick, P. A. (2011c). Traumareactiviteit, vermijdende coping en PTSD-symptomen: een modererende relatie?Journal of Abnormal Psychology,120(1), 240-246. https://doi.org/10.1037/a0022123

Post-traumatische stress-stoornis. (n.d.). Op 18 april 2017 opgehaald van

Stewart, L. P., & White, P. M. (2008). Sensorische filterfenomenologie bij PTSD.Depressie en angst (1091-4269),25(1), 38-45. https://doi.org/10.1002/da.20255

Sue Holttum. (2014). Research Watch: gesprekstherapie voor angst en sociale problemen kan sociale inclusie verbeteren na diagnose van schizofrenie.Geestelijke gezondheid en sociale inclusie,18(1), 7-12. https://doi.org/10.1108/MHSI-11-2013-0035

Deel Het Met Je Vrienden: