Inzicht in de drie ADHD-typen: onoplettend, hyperactief en gecombineerd type
Iedereen heeft momenten waarop ze hun sleutels vergeten, de tijd uit het oog verliezen of impulsief handelen. Een persoon met ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) ervaart deze symptomen zo consistent en ernstig dat het zijn of haar leven aanzienlijk verstoort. ADHD is meer dan eenvoudige vergeetachtigheid of concentratiestoornissen, het is een chronische, neurobiologische aandoening die een leven lang kan duren en diepgaande gevolgen kan hebben als het niet wordt gediagnosticeerd.
Veel mensen beschouwen ADHD als een enkele aandoening, maar er zijn drie verschillende soorten ADHD: onoplettend, hyperactief-impulsief en gecombineerd. Elk type wordt gediagnosticeerd volgens een specifieke symptoomconfiguratie en op basis van de mate waarin de symptomen een beperking veroorzaken.
Bron: commons.wikimedia.org
Vroeger werd ten onrechte gedacht dat mensen ADHD verlieten toen ze volwassen werden, maar nu weten we dat in meer dan 60% van de gevallen de symptomen aanhouden na de leeftijd van 18 jaar. De symptomen kunnen echter anders worden weergegeven dan in de kindertijd. Het uitspreken in de klas kan bijvoorbeeld verschuiven naar impulsieve besluitvorming. Of dagdromen uit het raam kan veranderen in moeite met opletten tijdens vergaderingen. Bovendien kunnen mensen met goed functionerende ADHD moeite hebben om hun symptomen te herkennen.
Het begrijpen van ADHD-subtypen kan u helpen uw aandoening beter te begrijpen en te beheren en hoe deze uw dagelijks leven beïnvloedt.
Hyperactief-impulsieve ADHD
Vooral hyperactief-impulsieve ADHD vertoont veel van de 'klassieke' symptomen die mensen met de aandoening associëren: het nemen van risico's, friemelen en een onvermogen om stil te zitten. Soms kan wat begon als een dwangmatige behoefte om als kind te bewegen zich naar binnen keren en een onvermogen worden om je race-gedachten te stoppen. Als volwassene kan het meest opvallende aspect impulsief gedrag zijn, zoals iets kopen dat je niet kunt betalen of onprofessioneel praten met een leidinggevende. Impulsiviteit kan zijn voordelen hebben, maar het kan ook sterke gevolgen hebben.
Hyperactief-impulsieve ADHD wordt vaker gediagnosticeerd bij mannen dan bij vrouwen. Als u dit type ADHD heeft, kan het zijn dat u op dit moment moeite heeft om na te denken over de gevolgen van uw acties. Dit kan leiden tot problemen met werk, relaties en andere aspecten van uw leven. Iemand met dit subtype onderbreekt vaak anderen tijdens een gesprek, neemt gevaarlijke risico's en zoekt op ongezonde manieren gestimuleerd.
Omdat hyperactiviteit in de kindertijd vaak duidelijk is, wordt dit subtype van ADHD vaak vroeg opgemerkt. Dat is echter niet altijd het geval, vooral niet als het individu milde ADHD heeft.
Bron: pxhere.com
Tekenen van hyperactief-impulsieve ADHD zijn onder meer:
- Problemen met langdurig stilzitten friemelen veel
- Snelle spraak, onderbreekt vaak anderen
- Lijkt geen rekening te houden met de gevolgen van hun acties
- Handelt impulsief, inclusief autorijden, geld uitgeven en relaties
- Chronisch ongeduld, moeite met wachten
- Innerlijke gevoelens van rusteloosheid
Onoplettende ADHD
Een persoon met voornamelijk onoplettende ADHD kan moeite hebben om de focus op een taak of gesprek te houden, wordt vaak afgeleid en maakt fouten door een gebrek aan aandacht. Kinderen met onoplettende ADHD vliegen vaak onder de diagnostische radar omdat ze de klas niet storen. Als volwassene manifesteert dit subtype zich in moeilijkheden bij het voltooien van werktaken, het missen van deadlines of het uitbesteden op uw computer. U zult waarschijnlijk niet al te veel problemen hebben met impulsief gedrag of hyperactiviteit, maar de aandoening kan nog steeds onnodige struikelblokken veroorzaken.
Onoplettende ADHD werd vroeger ADD genoemd, hoewel de term niet langer wordt gebruikt. Vooral onoplettende ADHD wordt beschouwd als de minst voorkomende vorm van ADHD en komt iets vaker voor bij vrouwen.
Tekenen van onoplettende ADHD zijn onder meer:
- Moeilijkheden om instructies te volgen en taken af te ronden
- Concentratieproblemen, vergeetachtigheid
- Wordt gemakkelijk afgeleid
- Chronische verveling
- Incidenteel extreme focus ('hyperfocus') op een stimulerende taak
- Moeilijkheden om een gesprek te volgen
- Ik verlies regelmatig items
Bron: rawpixel.com
ADHD gecombineerd type
Het derde en meest voorkomende type ADHD combineert zowel onoplettende als hyperactieve symptomen. Zoals de naam suggereert, omvat deze vorm van ADHD symptomen van zowel de onoplettende als hyperactief-impulsieve groepen. Om de diagnose gecombineerde ADHD te krijgen, moet u een combinatie van ten minste vijf van de symptomen uit beide categorieën hebben. Mogelijk vertoont u niet elk symptoom, maar er moet voldoende bewijs zijn van beide typen.
Andere manieren waarop ADHD kan variëren
ADHD bestaat in een spectrum en de symptomen kunnen van persoon tot persoon heel verschillend zijn. De presentatie is ook afhankelijk van de coping-mechanismen die u hebt ontwikkeld om uw problemen te beheren voordat de diagnose wordt gesteld. Symptomen kunnen ook veranderen naarmate u ouder wordt. U kunt beginnen met hyperactief-onoplettende ADHD om alleen een gecombineerd type te ontwikkelen op volwassen leeftijd waar er minder externe structuur is.
Milde ADHD vereist misschien niet veel behandeling, maar de meeste mensen met ADHD hebben baat bij een combinatie van therapie en medicatie.
Wat veroorzaakt ADHD?
Mensen met ADHD hebben lagere niveaus van de neurotransmitter dopamine in het gebied van de hersenen dat verantwoordelijk is voor impulscontrole, aandacht en andere zogenaamde 'uitvoerende functies'. Dit veroorzaakt problemen bij het beheersen van gedrag, het begrijpen van consequenties op de lange termijn, het beheersen van impulsen en het vasthouden van aandacht. ADHD-hersenen zijn niet altijd 'aan' en er is meer stimulatie op dit gebied voor nodig om ze daar te krijgen, daarom kunnen stimulerende medicatie zeer effectief zijn.
Hoewel er veel onderzoek is gedaan om de oorzaak van ADHD te vinden, vooral bij pediatrische patiënten, weten we nog steeds niet precies wat de oorzaak is. Verschillende soorten ADHD lijken geen verschillende oorzaken te hebben. Er is aangetoond dat ADHD een sterke genetische component heeft en het is niet ongebruikelijk dat volwassenen een evaluatie zoeken nadat hun kinderen een diagnose hebben gekregen. Blootstelling tijdens de zwangerschap aan alcohol, tabak en illegale stoffen kan de kans op ADHD vergroten.
Het is niet aangetoond dat videogames, overmatige tv en andere bronnen van hoge stimulatie ADHD veroorzaken. Hoewel veel mensen dachten dat overmatige consumptie van suiker ADHD veroorzaakte, is dit ook niet het geval. Een verband tussen blootstelling aan pesticiden is gesuggereerd als een oorzaak voor verhoogde percentages ADHD in de afgelopen jaren, maar er moet meer onderzoek worden gedaan.
ADHD-diagnose
Bron: rawpixel.com
Terwijl we blijven leren over deze unieke aandoening, zoeken steeds meer volwassenen een formele diagnose. Of het nu is op advies van vrienden en familie, na een probleem zoals een auto-ongeluk, of gewoon genoeg hebben van late afspraken en desorganisatie, iets drijft de persoon ertoe om een ADHD-diagnose te zoeken.
ADHD wordt gediagnosticeerd met behulp van de nieuwste versie van de DSM, de handleiding die wordt gebruikt als de officiële bron voor het vaststellen van psychische stoornissen. Volwassenen moeten regelmatig vijf of meer van de symptomen vertonen die in de DSM onder een van de subtypen worden beschreven. Het bewijs van de symptomen moet aanwezig zijn vóór de leeftijd van 12 jaar.
De diagnose ADHD moet worden gesteld door een psychiater, psycholoog of een andere gezondheidswerker met ervaring in het diagnosticeren van ontwikkelingsstoornissen. Een volledige diagnose kan meerdere afspraken vergen, afhankelijk van de aanbieder. Hij of zij zal een diepte-interview met u afnemen en vragen stellen over uw symptomen en hoe deze op u van invloed zijn.
Niet iedereen die hyperactiviteit of onoplettendheid vertoont, heeft natuurlijk ADHD. De diagnose hangt af van de tijd dat de symptomen aanwezig zijn en de mate waarin het individu negatief wordt beïnvloed. Andere aandoeningen die ADHD kunnen nabootsen, zoals depressie of OCS, moeten ook worden uitgesloten. Deze aandoeningen kunnen naast ADHD bestaan, en als dat het geval is, hebben ze een aparte behandeling nodig.
Behandelingen
Als u de diagnose ADHD heeft, zijn er veel effectieve behandelingen beschikbaar om u te helpen de aandoening te beheersen. Hoe beter u uw specifieke type ADHD begrijpt, hoe beter u uw behandeling kunt aanpassen.
Praat therapie
Voor kinderen en tieners worden gedragsinterventies zoals therapie meestal geprobeerd vóór medicatie. De meeste volwassenen met ADHD hebben er ook baat bij om met een therapeut te werken om hen te helpen strategieën te ontwikkelen om hun symptomen te beheersen. Cognitieve gedragstherapie (CGT) is de meest onderzochte vorm van gesprekstherapie voor ADHD en omvat het herkennen en veranderen van negatieve denkpatronen.
Bron: rawpixel.com
Medicatie-opties
Verschillende soorten ADHD reageren mogelijk beter op het ene medicijn dan op het andere. Stimulerende medicatie is goedgekeurd voor de behandeling van ADHD bij zowel volwassenen als kinderen. Stimulerende middelen werken door de hoeveelheid dopamine en norepinefrine in bepaalde delen van de hersenen te verhogen, waardoor de focus kan toenemen, het werkgeheugen kan worden verbeterd en de impulscontrole kan worden aangestuurd.
Niet-stimulerende medicatie, namelijk Strattera, is ook beschikbaar voor degenen die niet goed reageren op stimulerende middelen. Dit medicijn moet enkele weken worden ingenomen voordat het gewenste effect wordt bereikt.
Moet u medicatie proberen?
De keuze om medicatie te proberen, is altijd aan het individu. Stimulerende middelen kunnen in tot 80% van de gevallen effectief zijn en het risico op bijwerkingen is vrij laag. Veel mensen kiezen er echter voor om af te zien van medicatie. Het is aan uw persoonlijke voorkeur. Er zijn veel veranderingen in levensstijl en gedragsaanpassingen die u kunnen helpen uw volwassen ADHD effectief te behandelen, met of zonder medicatie.
Werken met een therapeut
Een therapeut kan een uiterst behulpzame partner en mentor zijn als het gaat om het beheersen van uw aandoening, ongeacht het type ADHD dat u heeft. Veel mensen vinden een ADHD-diagnose geruststellend en bevestigen de worstelingen die ze hun hele leven hebben meegemaakt, maar het is ook normaal om gemengde gevoelens te hebben. Onlinetherapie is een gemakkelijke, betaalbare manier om in contact te komen met een therapeut die u kan helpen het meeste uit uw ADHD-behandeling te halen.
Bronnen
https://www.hopkinsmedicine.org/health/conditions-and-diseases/adhdadd
http://www.helpforadd.com/2013/june.htm
https://www.health.com/health/gallery/0,,20441463,00.html?slide=120342#120342
hagedis geest dier
Deel Het Met Je Vrienden: