Wat is altruïstisch gedrag?
Altruïstisch gedrag komt voor bij mensen en andere dieren dat op het eerste gezicht misschien wat onnatuurlijk klinkt, maar het heeft wel zijn voordelen. Dit artikel bespreekt wat altruïsme inhoudt, waarom het als nuttig wordt beschouwd vanuit een evolutionair standpunt, en geeft u voorbeelden van dit gedrag.
144 engel nummer betekenis
Bron: unsplash.com
Altruïsme definiëren
Altruïsme kan het best worden gedefinieerd als de 'onzelfzuchtige achting voor of toewijding aan het welzijn van anderen'. Genereus of liefdadig zijn kan echter kosten met zich meebrengen, en sommige altruïstische gedragingen kunnen ook schadelijk zijn voor degene die de handeling uitvoert. [1]
Veel dieren gebruiken altruïsme in hun interacties met elkaar, en het is uitgebreid gedocumenteerd door niet-menselijke primaten en in de menselijke psychologie.
Hoewel altruïsme potentieel schade kan toebrengen aan degene die het initiatief neemt, kunnen de voor- en nadelen van het doen van een bepaalde handeling ook worden afgewogen. Dit betekent dat sommige acties gemengde motieven hebben en in hun eigen belang zijn; toch profiteren ze nog steeds enorm van anderen.
Als iemand bijvoorbeeld te laat komt en door een schoolzone moet rijden, kan hij of zij door de schoolzone te hard rijden. [2]
Er zijn enkele nadelen aan dit scenario, maar de voordelen wegen niettemin ruimschoots op. Maar omdat de chauffeur niemand met zijn of haar auto wil aanrijden en met eventuele repercussies te maken wil krijgen, is er toch een zekere mate van eigenbelang bij betrokken.
Bron: unsplash.com
Aan de andere kant bestaat puur altruïsme, dat naast het helpen van anderen geen andere motieven bevat, wel, maar het hoeft niet per se zelfopofferend gedrag te zijn.
Een goed voorbeeld van puur altruïsme is dat als iemand niet naar een concert kan gaan omdat er een meer urgente verloving kwam, hij of zij kan bellen en de kassa kan melden dat hij of zij niet aanwezig kan zijn, waardoor er ruimte is voor iemand die wel kan gaan. Als alternatief kunnen ze de kaartjes weggeven aan een vriend.
Voor anderen zorgen, soms zelfs op eigen kosten, is een eigenschap die buitengewoon wenselijk is. Het is een gedrag dat wordt bestudeerd en in twijfel wordt getrokken om het bestaan ervan te begrijpen.
Altruïstisch gedrag en evolutie
Wil altruïsme in veel soorten voorkomen, dan moet het generaties lang heilzaam zijn geweest om te blijven bestaan. In feite is altruïsme een fundamentele eigenschap bij veel sociale dieren, inclusief het delen van voedsel door mensen is een daad van altruïsme die bij veel soorten wordt gezien.
In evolutie is altruïsme sterk verbonden met reproductieve fitness en verwantschapsselectietheorie. Reproductieve fitheid verwijst naar het aantal nakomelingen dat wordt voortgebracht en overleeft, maar in de darwinistische theorie wordt verondersteld dat altruïstisch gedrag allesbehalve de reproductieve fitheid van een soort verbetert. [3]
Darwins theorie van natuurlijke selectie houdt in dat genen worden doorgegeven aan soorten die hun eigen kansen op voortplanting en overleven verzekeren. Daarom zou je verwachten dat egoïsme de dominante gedragskenmerk zou zijn, omdat altruïsme inherent een organisme in een nadeel brengt. [3]
Bron: rawpixel.com
Hoewel dit de meest logische uitkomst zou kunnen zijn, wordt altruïstisch gedrag duidelijk niet uit de genenpool geëlimineerd. Het wordt nog steeds doorgegeven via reproductie en generaties van talrijke soorten vertonen nog steeds dit gedrag.
Altruïsme en familieleden
Een verklaring waarom altruïsme aanhoudt, houdt verband met de theorie van verwantschapselectie. Ondanks altruïstische dieren die hun eigen reproductieve fitheid verminderen, zijn ze dat nog steedsverbeterende kans dat anderen nakomelingen krijgen, vooral als ze familieleden zijn.
In feite is een fundamenteel aspect van de verwantschapselectietheorie dat dieren die verwant zijn, eerder altruïstisch gedrag vertonen onder elkaar, in plaats van met niet-verwante leden van hun soort.
Op basis hiervan, als een dier voedsel deelt met alleen zijn verwanten, is de kans groter dat die familieleden zullen overleven om de genetica van de familie door te geven. [3]
Bovendien is een ander kritiek punt met betrekking tot de theorie van verwantschapselectie dat de mate van altruïsme toeneemt naarmate de familieleden dichter bij elkaar zijn. Dit kan van invloed zijn op hoe vaak en hoe nuttig dit gedrag kan zijn. [3]
Bron: pexels.com
zeemeeuw spirituele betekenis
Altruïsme en niet-familieleden
Hoewel delen met familieleden een rol speelt bij het laten voortbestaan van genetica, hoeft het hen niet altijd altijd te betrekken. Een theorie buiten kin-selectie die dit verklaart iswederzijds altruïsme.
Wederzijds altruïsme draait om dezelfde fundamentele principes als het helpen van anderen, maar eventuele nadelen zijn tijdelijk. Als het ene organisme het andere helpt, verwachten ze dat de gunst op een later tijdstip terugkeert. In wezen is het een scenario van 'jij krabt op mijn rug en ik krab je'.
Bij wederkerig altruïsme hoeven de organismen niet alleen verwant te zijn, maar hoeven ze ook niet noodzakelijk tot dezelfde groep of zelfs tot dezelfde soort te behoren. Het enige dat nodig is, is dat de organismen meer dan eens met elkaar omgaan en ze kunnen herkennen. Hierdoor werkt wederzijds altruïsme vaak het beste bij kleine groepen die elkaar vaak kunnen zien. [3]
Als deze dieren elkaar vaak kunnen ontmoeten en elkaar kunnen helpen, stelt dit hen ook in staat om egoïstische dieren binnen de groep te identificeren en te weigeren die specifieke leden te helpen. Evenzo, als een gunst wordt uitgedeeld maar niet wordt teruggegeven, zal hij of zij leren die ontvanger in de toekomst niet te steunen. Ook al maken ze geen kosten, degenen die niet helpen, saboteren in feite hun kansen om te reproduceren of zelfs te overleven, omdat niemand hen zal helpen. [3]
Aangezien het altruïsme dat in deze situaties betrokken is, de mogelijkheid van een terugkeervoordeel met zich meebrengt en niet geheel eenzijdig is, zoals puur altruïsme, is het gemakkelijker voor behulpzaam gedrag om te slagen door natuurlijke selectie.
Voorbeelden van altruïstisch gedrag
Altruïstische acties kunnen veel verschillende vormen aannemen, zoals puur altruïsme, altruïsme met eigenbelangrijke motieven en wederkerig altruïsme, dat zojuist werd besproken. Hoewel er in dit artikel een aantal zijn genoemd, zal dit gedeelte gewijd zijn aan het geven van meer voorbeelden van dit gedrag om u een beter idee te geven van hoe het werkt.
- Johns auto ging kapot, dus Henry heeft aangeboden om hem naar zijn werk te rijden totdat hij het gerepareerd heeft. Henry kan worden gecompenseerd met gasgeld of worden geholpen als hij ooit in nood is, maar hij verwacht het niet van John.
- Steriele mierenarbeiders wijden hun leven aan het beschermen en verzorgen van de koninginmier. Ze kunnen zich niet voortplanten, maar het verbetert de reproductieve conditie van de koningin. Soortgelijk gedrag is ook te zien bij andere insectensoorten, zoals termieten, bijen en wespen. [4]
- Taylor vergat vandaag haar portemonnee thuis. Daarom bood haar vriendin Anne aan om Taylor's lunch te betalen, zodat ze niet voor haar hoeft te eten en zich onbeleefd voelt.
- Hoewel het de aandacht kan trekken en zichzelf in gevaar kan brengen, zullen Vervet-apen luide alarmgeluiden maken om hun groep nabije roofdieren te waarschuwen, zodat ze een veiligere plek kunnen vinden. [3]
Bron: unsplash.com
5. Tot grote vreugde van het hele kantoor kocht Stella vanmorgen voor iedereen donuts. Het is een mooi gebaar, maar ze probeert ook een band op te bouwen met haar leidinggevende zodat ze een week vakantie kan nemen.
6. Vampiervleermuizen braken vaak bloed uit naar andere leden van hun groep die die nacht geen kans kregen om te eten. Dit laat weliswaar minder voedsel over voor een vleermuis, maar het zorgt ervoor dat anderen niet verhongeren. [3]
Zoals je kunt zien, is het bekend dat zelfs enkele van de kleinste schepsels van het leven deelnemen aan altruïsme. De redenering en motieven kunnen echter drastisch ingewikkelder worden naarmate het brein van een soort groter wordt. Niettemin kunnen mensen, die enkele van de grootste hersenen hebben, nog steeds altruïstisch gedrag vertonen en willen ze er niets voor terug.
Gevolgtrekking
Altruïsme is een fascinerend onderwerp dat veel denkers en wetenschappers heeft geïnteresseerd uit een breed scala aan disciplines, zoals biologie, filosofie en psychologie.
Er zijn veel theorieën bedacht om ons de beste verklaring te geven voor dit soort gedrag en waarom het doorgaat, maar er zijn nog veel vragen die moeten worden beantwoord, vooral vragen over specifieke altruïstische gedragsvoorbeelden die in de natuur worden gezien.
Om meer te weten te komen over psychologie en gedrag, biedt BetterHelp.com een grote selectie artikelen gewijd aan deze onderwerpen waar u van kunt leren. Naast het hebben van professionele online counseling-therapiediensten, zet BetterHelp zich in om mensen op te leiden door u diepgaande en informatieve inhoud te bieden.
Referenties
- Merriam Webster. (n.d.). Altruïsme. Opgehaald op 15 juni 2019, van https://www.merriam-webster.com/dictionary/altruism
- Kraut, R. (2016, 25 augustus). Altruïsme. Opgehaald op 15 juni 2019, van https://plato.stanford.edu/entries/altruism/
- Okasha, S. (2013, 21 juli). Biologisch altruïsme. Opgehaald op 16 juni 2019, van https://plato.stanford.edu/entries/altruism-biological/
- Gilbert, N. (2010). Altruïsme kan worden verklaard door natuurlijke selectie.Natuur. doi: 10.1038 / nieuws.2010.427
Deel Het Met Je Vrienden:
