Wat is het model van gespleten aantrekkingskracht?
Bron: pixabay.com
Hoewel het kan aanvoelen als een simpele en basale drang, bestaat de aantrekkingskracht uit vele elementen. Ten eerste zijn er twee verschillende soorten aantrekkingskracht: romantisch en seksueel. Hoewel deze vergelijkbaar zijn, zijn ze niet hetzelfde. Aantrekking valt in nog kleinere en preciezere scheidslijnen wanneer seksuele geaardheid deel uitmaakt van de discussie: mensen kunnen romantische en seksuele aantrekking ervaren tot het andere geslacht, hetzelfde geslacht, beide geslachten of helemaal geen geslacht.
Voor velen van ons is aantrekkingskracht een zwart-wit concept: we voelen ons aangetrokken tot iemand, of niet, maar voor veel anderen worden gevoelens van aantrekkingskracht beïnvloed door delen van onze identiteit die het erg grijs maken. klassiek voorbeeld van dit 'grijze gebied' wordt gedemonstreerd door iets dat het 'split-attractiemodel' wordt genoemd. Deze theorie kwam tot stand binnen de aseksuele gemeenschap om het idee te beschrijven dat romantische en seksuele aantrekkingskracht twee verschillende concepten zijn die soms zelfs in tegenspraak zijn met één een ander
haar knippen droom betekenis
Sommige mensen vinden het model van gesplitste aantrekkingskracht krachtiger omdat het hen het vocabulaire geeft om hun unieke seksuele identiteit uit te drukken en op te eisen, anderen vinden dat het de aantrekkingskracht overdrijft en nog meer scheidslijnen en grenzen opwerpt waar ze niet nodig zijn.
Kunnen we niet allemaal aantrekkingskracht voelen voor wie we willen zonder er een etiket op te plakken? Moet het zo ingewikkeld zijn, geeft het model van gesplitste aantrekkingskracht ons meer duidelijkheid en een beter begrip? Of verwart het de dingen gewoon nog meer?
Laten we het model van gesplitste aantrekkingskracht eens nader bekijken, aangezien het betrekking heeft op verschillende groepen mensen, en enkele nuances van deze controversiële theorie uitdiepen.
Een beetje geschiedenis
Het idee dat romantische en seksuele aantrekkingskracht twee afzonderlijke verschijnselen zijn, bestaat al heel lang & hellip; maar er is niet altijd een naam voor geweest.
We kunnen de wortels van dit idee vinden in het werk van een 19e-eeuwse Duitse schrijver genaamd Karl Heinrich Ulrichs.
Lang voordat woorden als 'biseksueel', 'transgender' of 'aseksueel' in het reguliere discours kwamen, had Ulrichs soortgelijke ideeën in zijn geschriften onderzocht en verdedigd.
Bron: rawpixel.com
Ulrich omschreef zichzelf alsUrning: zijn term voor een man die een natuurlijk seksueel verlangen voelt voor andere mannen. In zekere zin 'kwam hij eruit' voordat iemand enig idee had wat 'uit de kast komen' zelfs betekende.
Maar zijn geschriften gingen veel dieper dan zelfonthulling. Ulrich dacht na over de aard van de liefde zelf en deconstrueerde systematisch de simplistische Victoriaanse opvattingen van die tijd. Een van zijn vele belangrijke bijdragen was zijn onderscheid tussen 'tedere' of 'sentimentele' liefde in tegenstelling tot 'sensuele' liefde. Hij geloofde dat het mogelijk was voor mannen om zo'n sentimentele liefde voor vrouwen te voelen, maar tegelijkertijd gevoelens van sensuele liefde voor andere mannen te hebben.
Ulrich werd gehaat en verbannen vanwege deze meningen, maar hij deinsde er nooit voor terug. Hij wordt vaak genoemd door homorechtenactivisten omdat hij wordt beschouwd als een van de eerste architecten van de beweging.
Maar Ulrichs werk heeft gevolgen voor een andere gemeenschap dan LGBT: de aseksuele gemeenschap.
In de jaren negentig, met de opkomst van internet en het vergroten van het bewustzijn van LGBT-kwesties, begon het concept van aseksualiteit vorm te krijgen en in populariteit te groeien. Het was tijdens dat proces dat duidelijk werd dat er meer onderscheid binnen de gemeenschap nodig was. Net als de LGBT-gemeenschap, die niet allemaal onder de noemer 'homoseksueel', 'biseksueel' of 'transgender' kan worden gegooid, hebben mensen ook verschillende manieren om zich als aseksuelen te identificeren.
Er zijn mensen die de vaste overtuiging hebben dat seksualiteit in welke vorm dan ook verkeerd is, en kiezen ervoor om onthouding te beoefenen. Er zijn anderen die van seks genieten maar geen romantische gehechtheid aan hun partners kunnen vormen, of als alternatief degenen die sterke romantische gevoelens van gehechtheid aan een persoon van het andere of hetzelfde geslacht kunnen ontwikkelen, maar niet veel (of enig) seksueel verlangen ervaren.
Als je al deze voorkeuren onder de noemer 'aseksualiteit' plaatst, kan dit tot diepere gevoelens van verwarring leiden. Daarom is er meer onderscheid nodig om leden van deze gemarginaliseerde groep te helpen een groter gevoel van verbondenheid en zichzelf te voelen.
Het model van gesplitste aantrekkingskracht is ontstaan uit deze onenigheid, meestal als gevolg van opmerkingen en discussies in online aseksuele gemeenschappen. De bekendste hiervan was een Yahoo-e-mailgroep in 2001 genaamd 'Haven for the Human Amoeba', waarin in enkele posts en commentaren het idee van aseksualiteit werd onderzocht. Het gesplitste attractiemodel zoals we dat kennen, werd rond 2005 onderdeel van de reguliere discussie.
Hier is hoe het model van gesplitste attractie zich afspeelt tussen verschillende groepen.
zwarte spin spirituele betekenis
Bron: rawpixel.com
AsexualsAndAromantics
De aanduidingen 'aseksueel' en 'aromantisch' lijken behoorlijk versneden en gedroogd. Een aseksueel is een persoon die weinig of geen gevoelens van romantische aantrekkingskracht heeft tijdens romantische ervaringen.
We gooien aseksuelen en aromaten vaak in dezelfde categorie, en soms is dit correct. Heel vaak ervaren degenen die zich als aseksueel identificeren de seksuele of romantische aantrekkingskracht niet.
Maar het is onjuist en oneerlijk om alle aseksuelen onder één noemer te brengen.
Net als ieder ander ervaren aseksuelen het verlangen naar liefde en verbinding. Sommigen zullen vertrouwen op vrienden en familie om in deze behoefte te voorzien. Maar anderen vinden voldoening in emotioneel intieme relaties met langdurige partners.
Net als aseksuelen genieten aromantici ook van vriendschappen en diepe banden met anderen. Ze hebben echter niet de wens om monogame, langdurige, romantische relaties op te zoeken. Sommige aromantici hebben het verlangen naar seks; anderen doen niet.
Er zijn ook mensen die een zeer geringe of onregelmatige seksuele of romantische aantrekkingskracht ervaren. Ze zijn niet aseksueel of aromantisch, maar de mate van aantrekkingskracht die ze voelen, is aanzienlijk minder dan normaal. Mensen in deze groep hebben de termen 'grijs-seksueel' of 'grijs-romantisch' omarmd om aan te geven dat ze zich ergens in dat grijze gebied tussen aseksueel / aromantisch en normale aantrekkingskracht bevinden.
Het model van gespleten aantrekkingskracht helpt ons om het verschil tussen aseksualiteit en aromanticisme op een logische manier te begrijpen.
Maar de wateren staan op het punt een stuk duisterder te worden, terwijl we bespreken wat deze verschillen kunnen betekenen voor degenen die zich identificeren als LGBT.
Wat gespleten aantrekkingskracht betekent voor LGBT
Is het mogelijk dat iemand die zich identificeert als lesbienne of homo, zich ook als aseksueel identificeert?
Dit is misschien moeilijk voor sommigen om hun hoofd rond te krijgen, maar het antwoord is - ja, dat is het.
Bron: rawpixel.com
dromen van spiegel
Het komt vrij vaak voor dat iemand seksuele aantrekkingskracht voelt voor het ene geslacht en romantische aantrekkingskracht voor een ander.
Het is zelfs mogelijk om je seksueel tot beide geslachten aangetrokken te voelen, en geen van beiden romantisch, of andersom.
1222 bijbelse betekenis
Hier zijn enkele van de vele identiteiten die u binnen de LGBT-gemeenschap kunt aantreffen, die de complexiteit van het model van gesplitste aantrekkingskracht aantonen.
- Aseksuele homoromantisch:een persoon die geen seksuele aantrekkingskracht ervaart, maar wel een romantische aantrekkingskracht op mensen van hetzelfde geslacht.
- Biseksueel grijs-romantisch:een persoon die zich seksueel aangetrokken voelt tot zowel mannen als vrouwen, en die zich ergens op het spectrum tussen romantisch en romantisch bevindt.
- Heteroseksuele biromantisch:een persoon die alleen seksuele aantrekkingskracht ervaart tot het andere geslacht, maar de romantische aantrekkingskracht op zowel mannen als vrouwen.
- Graysexualheteroromantic:iemand die een zeer lichte of onregelmatige seksuele aantrekkingskracht ervaart, maar zich romantisch aangetrokken voelt tot het andere geslacht.
En dit zijn slechts enkele mogelijkheden.
Dus, zoals u kunt zien, is het concept van aantrekking zeker niet zo duidelijk als het lijkt voor degenen onder ons die zich identificeren met meer traditionele labels die in 'heteroseksuele leerboeken' te vinden zijn.
Waarom de controverse?
Hoewel velen hebben gemerkt dat het model van gesplitste aantrekkingskracht nuttig is bij het definiëren van verschillende soorten aantrekkingskracht die ze ervaren, zijn er enkele problemen mee. Sommige personen binnen de LGBT-gemeenschap gebruiken het om de een of andere reden niet.
- Het overseksualiseert LGBT door seksueel verlangen of aantrekkingskracht boven al het andere te benadrukken.
- Behalve asexuals en aromantics, ervaren de meeste mensen aantrekkingskracht die niet onder een van de categorieën valt, d.w.z. seksueel of romantisch.
- Aantrekking is voor iedereen anders en verschilt van persoon tot persoon wanneer alle aspecten ervan in overweging worden genomen.
- Het geeft prioriteit aan aseksuele identiteit boven LGBT-identiteit, waardoor het voor lesbiennes, homo's, biseksuelen en transgenders moeilijker wordt om met elkaar in contact te komen en elkaar te ondersteunen.
- Het maakt het leven nog moeilijker en verwarrend voor jonge mensen die proberen hun identiteit als LGBT onder ogen te zien.
- Het drukt homo's het negatieve label 'homoseksueel' op.
- Het versterkt stereotypen van de LGBT-gemeenschap als hypergeseksualiseerd.
Wat is de oplossing?
Is het handig om vast te houden aan het model van een gesplitste attractie? Verbetert het ons begrip? Of maakt het de zaken gewoon onnodig verwarrend?
Degenen die zich identificeren als aseksueel of een romanticus, hebben gemerkt dat dit model nuttig is om zichzelf begrepen te laten worden in een cultuur die dramatisch de nadruk legt op romantische relaties en seks. Net als lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen en transgenders hebben aseksuelen zich vaak onbegrepen en niet verbonden gevoeld. Het model van gespleten aantrekkingskracht helpt hen hun ervaringen en gevoelens als normaal te zien, en dit kan genezend werken.
Bron: pixabay.com
Het heeft echter ook tot gevolg dat de LGBT-gemeenschap wordt verdeeld, een groep die eenheid en solidariteit nodig heeft in het licht van aanhoudende discriminatie.
Het model van gesplitste aantrekkingskracht is gewoon een theorie die kan worden omarmd of afgewezen. Het is een manier om aantrekkingskracht te begrijpen, maar niet de enige manier.
Als het gaat om het accepteren of afwijzen van dit model, is de keuze uiteindelijk een persoonlijke.
Deel Het Met Je Vrienden:
