Gedragstheorie, gedragspsychologie of gedragstherapie? Hoe gedrag en persoonlijkheid elkaar kruisen

Gedragstheorie, gedragspsychologie of gedragstherapie? Elk van deze termen kan door elkaar worden gebruikt om een ​​enkele psychologische theorie te beschrijven die het meest bekend staat als Behaviorisme. Deze specifieke theorie is interessant in haar benadering van de menselijke geest, omdat ze minder afhankelijk is van standaardtherapiemodaliteiten zoals gesprekstherapie, en direct naar conditionering gaat als de gouden standaard voor verbeterd gedrag en verbeterde kwaliteit van leven. Behaviorisme wijkt af van veel van de meer bekende stromingen in de psychologie en is soms soms moeilijker om mee te werken en veel gemakkelijker te beheren.

Wat is behaviorisme precies?

Bron: pixabay.com

Gedragstheorie is een psychologisch raamwerk om mensen te onderzoeken en te verklaren. Terwijl sommige psychologen zich verdiepen in zaken van het onbewuste, of verwijzen naar aspecten van de mensheid die geheel intern zijn en geen uiterlijke kenmerken vertonen, negeert het behaviorisme deze definitie van psychologie en geeft het in plaats daarvan de voorkeur aan de waarneembare, kenbare effecten van gedrag. Zoals een onderzoeker zei: 'Behaviorisme is een doctrine.' Het is een manier om naar de psychologie van de menselijke geest te kijken en motivatie, gedrag en alle studies die bij de psychologie betrokken zijn uit te leggen door de lens van menselijk handelen.

Bij behaviorisme wordt het gedrag verklaard door middel van acties, in plaats van toevlucht te nemen tot een onderzoek naar intrinsieke of interne motivatoren. Verslavend gedrag wordt dus waarschijnlijk niet toegeschreven aan een geschiedenis van trauma of ernstige onzekerheid, maar wordt eerder toegeschreven aan een systeem van plezier, beloning en de motivaties voor acties. Angst is ook een aangeleerd gedrag, in plaats van een constructie die wordt bepaald door eerdere trauma's, overtuigingen of interne motivatoren.

Hoe beïnvloedt behaviorisme de wil en persoonlijkheidsbepaling?

Voor behavioristen is persoonlijkheid niet iets intrinsieks of vooraf bepaald; in plaats daarvan bestaat persoonlijkheid uit een reeks gedragingen die worden uitgevoerd door externe factoren, zoals beloning, straf of voorbeeld. Persoonlijkheid is een constructie die volledig op de omgeving is gebaseerd, wat betekent dat mensen volledig worden gevormd door cultuur, maatschappelijke conditionering en opvoeding, in plaats van een soort fundamenteel zelf met zich mee te dragen, dat vervolgens wordt beïnvloed door de omgeving. In deze theorie zijn kinderen bij de geboorte een onbeschreven blad en worden ze geleidelijk verschillende persoonlijkheden.

Ook de wil wordt volgens behavioristen van buitenaf beïnvloed. In de gedragstheorie wordt psychologie gebruikt om te bepalen hoe de wil, persoonlijkheid en motivaties worden beïnvloed en gecreëerd door uw gedrag en het gedrag van degenen om u heen. Net zoals persoonlijkheid wordt gecreëerd op basis van externe invloeden, worden wil en motivatie gecreëerd en gesorteerd op basis van uw omgeving. Door deze theorie te gebruiken, zullen de meeste kinderen lijken op familieleden of goede vrienden, en persoonlijkheden en ideeën zijn niet vastbesloten, maar in plaats daarvan gebogen naar wat er in de buurt is en de meeste invloed heeft.

Is er een middenweg?

Zoals hierboven vermeld, zijn gedragstheorieën bijna dogmatisch in hun benadering, waarbij ze het raamwerk van behaviorisme beschouwen als een soort doctrine waarmee geestelijke gezondheid kan worden benaderd. Er is veel minder intern werk aan de winkel en meer externe motivatie om te verkennen, te veranderen en te verbeteren. Dit is geen middenweg, maar kan een minder intense vorm zijn van twee verschillende kanten van de psychologische medaille; niet alles zal verband houden met kindertijd of onopgeloste problemen, wat nuttig kan zijn voor de patiënten en artsen die niet geïnteresseerd zijn in onderdrukte, genegeerde of verkeerd begrepen herinneringen en trauma's.

Bron: goodfreephotos.com

Psychologen ontlenen de principes van de gedragstheorie en passen die toe op een meer holistische benadering van geestelijke gezondheid en welzijn, waarbij ze zowel de notie van externe motivatie als interne motivatie gebruiken om hun patiënten te diagnosticeren en te behandelen. Dat zou in feite het 'beste van twee werelden' zijn, aangezien dit de twee belangrijkste takken van het psychologische denken zijn.

Is behaviorisme nuttig?

Hoewel dit specifieke type psychologie ietwat rigide is in zijn benadering, heeft het praktische toepassingen en is het behulpzaam geweest bij de behandeling van talloze soorten stoornissen en mentale aandoeningen. Behaviorisme is wellicht nuttiger voor behavioristen en patiënten met bepaalde persoonlijkheden en met bepaalde geloofssystemen. Als iemand onwankelbaar is tegen het idee van een hogere macht, spiritualiteit of iets dat niet direct wordt waargenomen of tastbaar is, kan behaviorisme buitengewoon nuttig zijn; het vereist niet dat patiënten eerdere ideeën opgeven om deel te nemen aan een functionele therapiemodaliteit.

Behaviorisme is ook nuttig vanwege zijn bijdrage aan de psychologie. Hoewel sommige beoefenaars het misschien te beperkend vinden, zijn externe motivatoren en invloeden zeker de moeite waard om op te letten bij het evalueren van een patiënt en het bepalen van de bron van hun pijn, een prognose en een behandelplan. Voor sommige patiënten zijn externe motivatoren in feite buitengewoon krachtig in het creëren van de ideale omstandigheden voor een persoonlijkheids- of stemmingsstoornis; voor anderen zijn interne kwesties van groter belang. Voor weer anderen zijn de bijdragende factoren zowel intern als extern, en een meerlaagse benadering is de beste manier om symptomen van psychische aandoeningen te behandelen.

Populariteit van gedragspsychologie

Bron: flickr.com

In de kinderschoenen was behaviorisme een polariserende kwestie, omdat het rechtstreeks in tegenspraak was met de theorieën van Freud en soortgelijke psychoanalytici, waar interne mechanismen de belangrijkste aspecten van psychologische motivaties waren. Zijn status als nieuwkomer met geheel nieuwe ideeën gaf hem veel geloofwaardigheid, evenals zijn vermogen om zijn principes te demonstreren met waarneembare eigenschappen en gedragingen, in plaats van zich te concentreren en volledig te vertrouwen op de ervaring van een patiënt.

Omdat het een polariserende kwestie is, heeft het behaviorisme echter altijd zowel intense critici als veel steun gehad. Behaviorisme is voor sommigen te restrictief in zijn opvattingen over persoonlijkheid en motivatie. Veel mensen geloven sterk in de natuur, niet in koestering, of geloven in een combinatie van beide. Behaviorisme gelooft primair in het begrip 'opvoeding', aangezien alle gedragingen en aanpassingen worden betrokken bij of ondersteund worden op basis van de omgeving. Dit maakt de psychologische interventie gemakkelijker gericht, omdat u snel tastbare resultaten kunt zien, terwijl intern gebaseerde psychologiesystemen primair afhankelijk zijn van het patiëntrapport om de werkzaamheid te bepalen. Patiënten en artsen die de voorkeur geven aan zichtbare veranderingen, zullen deze ideologie wellicht eerder toepassen en ondersteunen.

Behaviorisme in de praktijk

Behaviorisme in de praktijk zal steunen op gedragstheorie, in plaats van trauma of op spraak gebaseerde behandelingsmodaliteit. De gedragsinterventie zal tastbare veranderingen in het leven van zijn patiënten bewerkstelligen en zal zich veel meer richten op het veranderen van extern dan intern. Een van de favoriete technieken van het behaviorisme is die van klassieke conditionering. Hoewel deze vorm van modificatie niet vaak in een therapeutische setting wordt gebruikt, is deze te zien in tal van marketingcampagnes. Het idee is om reeds bestaande reacties en reacties te gebruiken om bepaald gedrag aan te moedigen. Marketingteams maken hier vaak gebruik van door seks te gebruiken als middel om niet-gerelateerde items te verkopen; seks wordt al geassocieerd met plezier, dus het koppelen van een item aan seks creëert het idee van plezier bij het gebruiken of kopen van dat item.

Het meest voorkomende voorbeeld van behaviorisme in de praktijk is operante conditionering. Deze behandelmethode omvat het identificeren van beloningen voor een bepaald gedrag en het uitbetalen van beloningen zodra het gewenste gedrag is uitgevoerd. Veel mensen gebruiken dit in het dagelijks leven wanneer ze met kinderen, collega's of moeilijke leeftijdsgenoten werken. Aan kinderen die zich misdragen, kan bijvoorbeeld speelgoed worden beloofd in ruil voor goed gedrag, terwijl een problematische collega de kans kan krijgen om vroegtijdig het werk te verlaten in ruil voor extra verantwoordelijkheid.

Behaviorisme, psychologie en persoonlijkheid

Bron: pixabay.com

Hoewel sommige aspecten van het behaviorisme veel te rigide of strikt lijken om bruikbaar te zijn in een klinische setting - waaronder de bewering van een vroege gedragsdeskundige dat vrije wil niet echt bestaat - kunnen andere enorm behulpzaam zijn bij de behandeling van psychische aandoeningen. Dit geldt in het bijzonder voor gedragingen die bijna dwangmatig van aard zijn geworden; het vervangen van de allure van het natuurlijke gevolg van de dwang door een gezonder alternatief kan de symptomen van dwangmatig gedrag helpen verlichten. Voor sommige aandoeningen zijn de toepassingen van behaviorisme niet geschikt voor behandeling, zoals het geval kan zijn bij depressie of andere aandoeningen die niet noodzakelijkerwijs gebaseerd zijn op systemen van beloning of gevolg.

In gedragstheorie, persoonlijkheids- en behavioristische principes kruisen elkaar in de letterlijke ontwikkeling van je persoonlijkheid; zonder externe factoren om uw acties, overtuigingen en motivaties vorm te geven, zou u een blanco lei zijn, zonder intrinsieke kenmerken. Persoonlijkheid is dus niet zo individualistisch of uniek als vaak wordt aangenomen; in plaats daarvan is het een eenvoudige vergelijking van externe invloeden en uw reacties daarop. Kinderen zijn dus meestal directe producten van de geloofssystemen van hun ouders, of de geloofssystemen van degenen die het dichtst bij hen staan, en op hun beurt hebben hun ouders hun overtuigingen gevormd, enzovoort, wat leidde tot de creatie van verschillende persoonlijkheden, geloofssystemen. , en ideeën die kunnen worden toegeschreven aan de samenleving en relevante conditionering.

Deel Het Met Je Vrienden: