'Ik heb hulp nodig': waarom is het zo nodig dat u erom vraagt?
Er wordt gezegd dat de wereld te verschrikkelijk is om geen vriend te hebben. Iedereen heeft iemand nodig om in vertrouwen te nemen als er zich omstandigheden voordoen waarin het voelt alsof het leven te moeilijk is om te verdragen. Het is moeilijk om zelf uit zoiets te komen. Het is nog moeilijker om jezelf open te stellen voor andere opties, zoals tegen iemand of iemand zeggen: 'Ik heb hulp nodig'.
Bron: rawpixel.com
Dat moment waarop je je realiseert dat je iemand nodig hebt, is niet iemand die je vergeet
Waar u rekening mee moet houden wanneer u toegeeft dat u hulp nodig heeft, is hoeveel u worstelt en wat u bereid bent te doen om er zelf uit te komen. Als u bereid bent om een positieve verandering aan te brengen, weet dan dat er altijd hulp in vele vormen aanwezig is.
Bron: pexels.com
Een uitlaatklep die u kunt nastreven, is BetterHelp, een platform waarmee u een psychiater kunt vinden die met u kan samenwerken tijdens uw worstelingen, ongeacht wat deze zijn. Wanneer u op hun site bent, kunt u een vragenlijst invullen die hen helpt te bepalen welke psychiater en behandeling geschikt is voor u en uw situatie.
Toen ik toegaf 'Ik heb hulp nodig'
Schaam u nooit voor de hulp die u nodig heeft. Te bang zijn om te krijgen wat u nodig heeft en verdient, kan schadelijk zijn voor uw mentale en psychische gezondheid. Neem het aan van iemand die zich constant verloren voelt en te koppig is om hulp te vragen.
Als u zich van de wereld afsluit en probeert uw angsten zelf onder ogen te zien, kunt u zich depressief, geïsoleerd en ongemotiveerd voelen om dingen voor elkaar te krijgen. Er was een tijd dat de stress van alles - school, geld, mijn sociale leven, de toekomst - zo ondraaglijk was, dat het voelde alsof er iets duister in me zat, mijn hart wegvreten.
Bron: pexels.com
Simpele taken als eten en televisie kijken werden overstemd door overweldigende gevoelens van angst. Ik kon mezelf niet pushen om meer monumentale ervaringen op te doen, zoals naar feestjes gaan, lid worden van clubs, vrijwilligerswerk doen en daten. Ik hield mezelf in mijn veilige zone, ook al was dat duur.
Mijn grootste zorgen waren altijd gewoon de volgende dag doorkomen in plaats van mijn negativiteit te verminderen door er met iemand over te praten. Wachten tot een zo giftige depressie vanzelf overgaat, kan eeuwen duren en misschien zelfs niet helemaal verdwijnen. Het kan zijn dat je 5 jaar verstreken bent en dat je depressiever bent en vastzit dan voorheen.
Toch bleef ik de mogelijkheid negeren dat iemand daarginds me door deze donkere tijd heen zou kunnen helpen. Voor mij negeerde ik dit echter niet, omdat ik aannam dat het een zwakte was om om hulp te vragen. De reden voor mijn isolement was dat ik niet begreep hoe het goed voor me kon zijn om te praten over wat ik voelde en wat ik beangstigend vond.
Hoe kan praten nuttig zijn?
De waarheid is dat als je eenmaal je angsten en onzekerheden hardop toegeeft, je zoveel dichterbij bent om er vanaf te komen of om ze beter te begrijpen, zodat je er in de toekomst gemakkelijker mee om kunt gaan. Het is ook niet genoeg om ze hardop te zeggen, maar om ze tegen iemand anders te zeggen. Eerlijk gezegd, zou je jezelf ertoe willen brengen ze op een andere manier hardop te zeggen?
Als je toegeeft dat je hulp nodig hebt, en dat doet iedereen weleens, dan heb je de eerste stap naar een gezonder en gelukkiger leven gezet.
Deel Het Met Je Vrienden:
