De prevalentie van hechtingsstoornis bij volwassenen

Hechtingsstoornis bij volwassenen komt voort uit onopgeloste hechtingsproblemen in de kindertijd. Vanwege deze problemen vindt iemand het moeilijk of onmogelijk om op volwassen leeftijd veilige relaties aan te gaan en te onderhouden. Daarom draait de therapie voor hechtingsstoornis om het behandelen van trauma en andere problemen uit het verleden, door mensen te helpen nieuwe verhalen te bedenken en huidige gedragspatronen te veranderen. Tegen het einde van het artikel zullen we het hebben over verschillende behandelingsopties.

Wat is een hechtingsstoornis?

Meestal wordt een hechtingsstoornis gediagnosticeerd bij kinderen onder de vijf jaar. Het is vaak het resultaat van ernstige verwaarlozing, misbruik of ander trauma uit de kindertijd dat het vermogen van een kind om een ​​veilige gehechtheid te vormen, aantast.

Bron: rawpixel.com

In het bijzonder ontwikkelen kinderen een hechtingsstoornis wanneer ze geen band met een verzorger kunnen krijgen. Een ouder of verzorger kan bijvoorbeeld niet voldoen aan de behoeften van een kind aan sociale interactie of genegenheid. Als alternatief kan een kind vaak van het ene pleeggezin naar het andere verhuizen, waardoor het onmogelijk wordt om een ​​band met een bepaalde verzorger te krijgen, of het kind kan in een huis wonen met een hoge verhouding tussen kinderen en volwassenen, wat resulteert in een gebrek aan aandacht en zorg. van volwassenen.

Hoewel hechtingsstoornis (AD) niet wordt gediagnosticeerd na de leeftijd van vijf jaar, is er overtuigend bewijs dat onbehandelde AD tot problemen op latere leeftijd leidt. Volwassenen die aan AD hebben geleden, hebben een grotere kans op klinische depressie en middelenmisbruik. Bovendien dragen ze hun gewonde hechtingspatronen vaak met zich mee tot in de volwassenheid. Daarom kiezen volwassenen met AD meestal voor echtgenoten of partners die op een van hun ouders lijken; onbewust willen ze hun jeugd opnieuw creëren en deze keer goed doen. Zonder de redenen voor hun gedrag te begrijpen, zijn ze echter zelden succesvol.

Als volwassenen met AD onbewust de problemen van hun familie van herkomst recreëren, geven ze hun problemen door aan hun kinderen. Statistieken tonen aan dat ongeveer driekwart van de kinderen van wie de ouders de diagnose AD hadden, de aandoening zelf ontwikkelen.

Categorieën van onveilige bijlagen

Over het algemeen zijn er twee categorieën van onveilige gehechtheid. Volwassenen kunnen angstig / ambivalent of vermijdend zijn.

1. Angstig / ambivalent

De angstige / ambivalente volwassene voelt zich meestal te betrokken en ondergewaardeerd. Dit is het resultaat van een verzorger die 'warm en koud' liep en vaak zonder duidelijke reden overschakelde van warme genegenheid naar koude afwijzing. Deze verzorger was misschien zelfs emotioneel behoeftig, en toonde alleen liefde als het zijn of haar interesse wekte. Als gevolg hiervan is de angstige / ambivalente volwassene wantrouwend tegenover relaties, maar het leven voor hen draait toch om hen. Hij of zij analyseert obsessief het gedrag van anderen en herhaalt dezelfde dingen keer op keer. Bovendien moet iemand die angstig / ambivalent is, controle hebben over elke situatie. Ze zijn ook gevoelig voor afwijzing en hebben de neiging anderen te idealiseren. In een relatie zal de persoon een preoccupatie en afhankelijkheid van zijn of haar partner voelen, maar vindt hij ze moeilijk te begrijpen. Extreme emoties, jaloezie en bezitterigheid zijn ook gemeenschappelijke kenmerken.

Bron: pexels.com

nummer 212 betekenis

2. Vermijdend

De vermijdende volwassene heeft geleerd afstand te nemen van anderen. Dit was een patroon dat in de kinderjaren werd geleerd toen primaire zorgverleners afstandelijk of kritisch waren. Het kind kon volwassenen niet vertrouwen om in haar behoeften te voorzien, dus leerde hij of zij die behoeften uit het zicht te schuiven. Omdat ze zich de hopeloosheid eigen hebben gemaakt om van iemand afhankelijk te zijn, zullen ze geen behoefte aan anderen uiten of hen om hulp vragen, en ze kunnen ook minachting voelen voor anderen die wel hun behoeften kenbaar maken. Gewoonlijk zal de vermijdende intimiteit in een relatie vrezen en daardoor een negatieve kijk op anderen hebben. Hij of zij zal anderen als onbetrouwbaar of onbetrouwbaar beschouwen, terwijl hij of zij het zelf als 'te goed' voor anderen beschouwt. Relaties voor deze persoon zullen worden gezien als een bedreiging voor het gevoel van controle van de persoon en lijken het misschien niet eens de moeite waard.

Volwassenen getroffen

Er is verondersteld dat bij ongeveer 50 procent van de Amerikanen de diagnose Adult Attachment Disorder (AAD) kan worden gesteld. Dit komt voort uit een gebrek aan een diepe emotionele band als kind, die tot in de volwassenheid wordt gedragen. Hier zijn enkele andere veelvoorkomende problemen die worden ervaren door mensen die aan AAD lijden:

• Afgesloten voor warmte en genegenheid van anderen
• Kan positieve emoties niet erkennen of verwerken
• Maakt waarschijnlijk misbruik van alcohol of drugs
• Geen empathie kunnen voelen
• Mogelijk misbruik van hun kinderen
• Gebrek aan bezorgdheid of respect voor autoriteit of regels
• Hebben de neiging star te zijn (moeten alles onder controle hebben)
• Anderen wantrouwen
• Kan te impulsief zijn

Idealiter moeten hechtingsstoornissen tijdens de kindertijd worden gediagnosticeerd en behandeld. Als AD bij kinderen echter onbehandeld is gebleven, is er nog steeds hoop voor volwassenen. De juiste hulpverlener kan iemand die met adhd worstelt, helpen vrede te sluiten met een pijnlijke jeugd en te leren zich open te stellen voor anderen.

Behandeling zoeken

De meest effectieve manier om volwassenen met deze aandoening te behandelen, is hen te helpen de pijnlijke en traumatische gebeurtenissen uit hun kindertijd te verwerken. Een deel van dit werk bestaat uit het opbouwen van een verhaal dat verklaart waarom deze gebeurtenissen plaatsvonden. Dit is belangrijk omdat kinderen hun zelfgevoel ontlenen aan de perceptie van hun verzorgers. Als een ouder het verhaal heeft verteld dat ze van nature gebrekkig zijn en de liefde niet waard zijn, zal het kind dit verhaal waarschijnlijk geloven en het meenemen naar de volwassenheid, of de ouder dit nu wilde overbrengen of niet. Daarom is het de taak van volwassenheid om een ​​nieuw verhaal te creëren, zodat ze hun verzorgers kunnen vergeven en hun ware waarde kunnen begrijpen.

Vervolgens moeten ze nieuwe patronen en gedragingen leren die dit nieuwe begrip weerspiegelen, bijvoorbeeld door te leren eerlijk en open te communiceren met romantische partners. Volwassenen die een ouderrolmodel voor functionele relaties hebben gemist, moeten een 'model' construeren om op een gezonde manier met dierbaren om te gaan. Als je worstelt met adhd, weet dan dat verandering tijd kan vergen en in het begin misschien ongemakkelijk kan voelen, maar uiteindelijk kun je leren om je open te stellen voor anderen en op een gezonde manier genegenheid te geven en te ontvangen.

Bron: rawpixel.com

Het is ook vermeldenswaard dat medicatie tijdens de behandeling kan worden gebruikt in situaties waarin patiënten comorbide depressie en angst ervaren, wat vrij vaak voorkomt bij mensen met een hechtingsstoornis.

DSM-5 Betrokkenheid

nummer 21

Helaas, deDiagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen, vijfde editie (DSM-5)beschouwt AAD niet als een aandoening op zich. De DSM-5 herkent echter wel Reactive Attachment Disorder (RAD), dat een relatief klein percentage Amerikanen treft in vergelijking met AAD. Helaas betekent dit dat het veel moeilijker is om een ​​behandeling voor AAD te krijgen. Zonder een 'officiële' diagnose in de DSM-5, worstelen veel mensen vandaag nog met AAD, maar het is mogelijk om hulp te vinden.

Overweeg online therapie als een optie

Als u professionele hulp bij de geestelijke gezondheidszorg zoekt, zijn er veel bronnen voor u beschikbaar. BetterHelp biedt betaalbare en gemakkelijke online counseling aan mensen die worstelen met hechtingsstoornissen, naast vele andere aandoeningen. Bevoegde therapeuten zullen met u samenwerken om trauma's uit uw kindertijd aan te pakken, u copingvaardigheden te geven en u te helpen bij het veranderen van aangeleerde negatieve denkpatronen, zodat u vandaag de dag kunt gedijen in echt vervullende relaties. Bovendien kunt u uw vertrouwenspersoon ontmoeten vanuit het comfort van uw eigen huis of waar u ook een internetverbinding heeft. Lees de volgende recensies om erachter te komen wat anderen te zeggen hebben over het werken met een BetterHelp-adviseur.

Counselor beoordelingen

'Mark heeft buitengewoon veel aandacht besteed aan alles wat ik openbaar maak. Hij heeft me niet alleen steun gegeven, maar ook inzicht en aanmoediging om me te laten weten dat ik op de goede weg ben naar zelfverbetering en ontdekking. Bovendien heeft Mark me waardevol inzicht gegeven in mijn romantische relatie, met name door meer te leren over de relatiedynamiek en hoe ik een sterkere, gezondere relatie kan opbouwen. '

'Ik heb met heel wat problemen te maken gehad, maar nadat ik met Mackenzie heb gewerkt, voel ik me aanzienlijk beter in staat om vooruit te komen in mijn leven met effectieve strategieën die passen bij mijn capaciteiten en doelen. Mackenzie begeleidde me bij het vaststellen van gezondere grenzen, meer zelfreflectie, vertrouwen op zowel emoties als logica bij het confronteren van problemen, en het vinden van concrete manieren om stress en woede te verminderen bij kwesties die buiten mijn macht liggen. Ze is een ongelooflijk bekwame en waardevolle hulpbron. '

Gevolgtrekking

Zelfs als je het grootste deel van je leven worstelt met een hechtingsstoornis, is het nooit te laat om hulp te zoeken. Met de steun van vrienden, familie en een therapeut die om je geeft, kun je deze worstelingen overwinnen en leren om gezondere, sterkere banden aan te gaan met de mensen die belangrijk voor je zijn.

Veelgestelde vragen (FAQ's)

Wat zijn de symptomen van een hechtingsstoornis?

Tekenen en symptomen van een reactieve hechtingsstoornis zijn onder meer verdrietig kijken, bang zijn zonder aanwijsbare reden, niet glimlachen, niet om hulp vragen, zelfs als je die nodig hebt, en geen interesse hebben in het spelen van games of opgepakt willen worden. Deze symptomen komen vooral voor bij zuigelingen en jonge kinderen, en als ze niet worden behandeld, kan dit later in het leven tot gedragsproblemen leiden. Houd er rekening mee dat sommige van deze symptomen al in de vroege kinderjaren aanwezig kunnen zijn als een kind ook een autismespectrumstoornis heeft. Dit is een van de belangrijkste redenen om uw kind te laten nakijken als u een van de bovenstaande symptomen ziet, zodat u weet of het een reactieve hechtingsstoornis heeft of iets anders. Je kunt de Academie voor Kinder- en Jeugdpsychiatrie raadplegen voor meer informatie over reactieve hechtingsstoornis en hoe hechtingsstoornis bij kinderen moet worden behandeld.

Wat zijn de tekenen van een hechtingsstoornis bij volwassenen?

Wanneer een volwassene een hechtingsstoornis of een reactieve hechtingsstoornis ervaart, kunnen ze symptomen vertonen zoals zich terugtrekken uit mensen, de controle nodig hebben, niet het gevoel hebben dat ze erbij horen, bepaalde emoties niet kunnen voelen, problemen met woede en kunnen relaties hebben. Als u een volwassene bent met deze symptomen, kunt u nog steeds een behandeling zoeken voor dit type hechtingsstoornis. U kunt baat hebben bij gezinstherapie als uw ouders de reden zijn dat u dit soort reactieve gehechtheid hebt ontwikkeld. Er zijn bepaalde risicofactoren voor jonge kinderen waar u rekening mee moet houden als u denkt dat u of iemand van wie u houdt een reactieve hechtingsstoornis heeft. Deze factoren zijn onder meer of uw moeder een postpartumdepressie heeft gehad nadat zij u bevallen heeft, verwaarlozing ervaart, opgroeit in armoede, moet opgroeien in pleeggezinnen of als jong kind wordt misbruikt. Elk van deze aspecten maakt het waarschijnlijker dat zuigelingen en jonge kinderen symptomen van reactieve gehechtheid ontwikkelen, die misschien niet gemakkelijk verdwijnen. De Academie voor kinder- en jeugdpsychiatrie heeft informatie over oorzaken en behandelingen voor reactieve hechtingsstoornis, zodat u weet waar u een behandeling voor kinderen kunt krijgen. Volwassenen kunnen overwegen om met een therapeut te praten over de problemen waarbij u last heeft van hechtingsstoornissen.

Wat zijn de soorten hechtingsstoornissen?

Er zijn twee soorten hechtingsstoornissen: reactieve hechtingsstoornis en ongeremde sociale-engagementstoornis. Elk van deze aandoeningen kan zich in de vroege kinderjaren ontwikkelen. Bij een reactieve hechtingsstoornis kunnen kinderen zich terugtrekken van hun ouders of verzorgers en zullen ze niet om hulp vragen of getroost willen worden. Met een ongeremde sociale-engagementstoornis kan een kind te vriendelijk zijn met een vreemde, inclusief naar hem toe lopen of hem knuffelen. Ze kunnen ook afdwalen. Als u merkt dat uw kind symptomen vertoont van een van deze hechtingsstoornissen, wilt u misschien nadenken over hun toekomstige geestelijke gezondheid. Mogelijk moet u uw kind meenemen om hulp te krijgen via de kinderpsychiatrie, een speciaal type psychiater dat kinderen met hechtingsstoornissen, spectrumstoornissen en andere psychische problemen behandelt. Je kunt ook de website van de Academy of Child and Adolescent Psychiatry bezoeken voor oplossingen voor de behandeling van reactieve hechtingsstoornis.

Hoe behandel je een hechtingsstoornis?

bijbelse betekenis van tijger in dromen

Hechtingsstoornissen worden behandeld met psychotherapie, bij jonge kinderen of bij volwassenen. Er worden verschillende technieken gebruikt voor verschillende leeftijdsgroepen. Zelfs als een persoon als kind een reactieve hechtingsstoornis ervaart en er geen behandeling voor zoekt, kunnen ze nog steeds positieve veranderingen in hun geestelijke gezondheid zien wanneer ze deelnemen aan therapie voor hechtingsstoornis. Met andere woorden, het is mogelijk om een ​​verbetering te zien in de symptomen van reactieve hechtingsstoornis, ongeacht wanneer u om behandeling vraagt.

Wat zijn de 4 bevestigingsstijlen?

De 4 bevestigingssystemen die bij kinderen aanwezig zijn, zijn veilig, angstig, angstig vermijdend en ongeorganiseerd. Met veilige gehechtheid zal een kind van streek zijn als een ouder weggaat en niet naar andere volwassenen wil kijken. Dit wordt niet beschouwd als een hechtingsstoornis. Weerstand tegen angst is een soort van onzekere gehechtheid waarbij een kind van streek raakt als een ouder vertrekt en niets met hem te maken wil hebben als hij terugkomt. Angstige vermijdende gehechtheid betekent dat een kind niet in de buurt van volwassenen wil zijn en niet om hulp zal vragen of vastgehouden wil worden. Ze zullen het gevoel hebben dat niemand om hun behoeften geeft. Ten slotte zullen ongeorganiseerde kinderen van streek raken als een ouder vertrekt en blijven ze van streek zijn als ouders of verzorgers terugkeren. Met ongeorganiseerde gehechtheid kan een kind oogcontact met zijn ouders weigeren. U kunt meer lezen over hechtingsstoornissen en hoe ze kinderen een gevoel geven door artikelen te bekijken op de website van American Academy of Child & Adolescent Psychiatry. Lees ook hun privacybeleid als u daar bent, voor het geval u artikelen met anderen wilt delen . Ze hebben middelen beschikbaar als het gaat om de behandeling van hechtingsstoornis en andere gerelateerde onderwerpen.

Hoe ziet een onveilige bijlage eruit?

Kinderen met een reactieve hechtingsstoornis die een onzekere hechting hebben, zullen ofwel van streek zijn als ouders weggaan en van streek blijven als ze hen weer zien. Het kan ze ook niet echt schelen wanneer hun ouders weggaan en ze vermijden wanneer ze terugkomen. Deze kinderen zullen hun moeders niet bereiken of oogcontact maken als ze hen zien. Als uw kind behandeling nodig heeft voor dit type hechtingsstoornis, moet u de jeugdpsychiatrie onderzoeken om een ​​arts te vinden die ondersteuning kan bieden. Houd er rekening mee dat de reactieve hechtingsstoornis waarschijnlijk niet beter wordt, tenzij iemand er een behandeling voor krijgt.

Hoe ziet onveilige gehechtheid eruit bij volwassenen?

Er zijn meerdere soorten onveilige hechting als het gaat om reactieve hechtingsstoornis. Als een volwassene een vermijdende gehechtheid ervaart, zullen ze een probleem hebben om relaties met anderen te hebben. Met ambivalente gehechtheid kan een volwassene ook problemen hebben in relaties, waar ze hoe dan ook angstig zullen zijn. Dit kan leiden tot de ontwikkeling van andere soorten psychische problemen die ook moeten worden aangepakt. Met een ongeorganiseerde gehechtheid zal een volwassene niet echt weten hoe hij zich moet gedragen in de buurt van mensen om wie ze geven. Ze zijn misschien aanhankelijk of sluiten zich af van anderen. Als u denkt dat uw kind mogelijk een reactieve hechtingsstoornis heeft, kunt u de bronnen met betrekking tot jeugdpsychiatrie in uw omgeving bekijken om te zien wat er beschikbaar is. De Academy of Child Adolescent Psychiatry kan u ook informatie geven over hechtingsstoornissen als u meer wilt weten.

Wat veroorzaakt hechtingsstoornissen?

rat betekent spiritueel

Volgens de American Academy of Child & Adolescent Psychiatry zijn de oorzaken van hechtingsstoornis niet altijd duidelijk. Men denkt echter dat ze worden veroorzaakt door mogelijk misbruik, verwaarlozing of een kind dat bij hun ouders wordt weggehaald. Hechtingsstoornis kan ook voortkomen uit het niet goed verzorgd worden als baby. Kinderen met rad, of reactieve hechtingsstoornis, hebben misschien niet op de juiste manier in hun behoeften voorzien. Met een reactieve hechtingsstoornis zullen jonge kinderen geen interactie willen hebben met volwassenen, en met een ongeremde sociale-engagementstoornis kunnen ze te vriendelijk zijn voor volwassenen, zelfs vreemden. Elk van deze hechtingsstoornissen moet door een professional worden onderzocht, zodat een kind de behandeling kan krijgen die het nodig heeft om veilige gehechtheid aan anderen te vormen. Hetzelfde geldt voor volwassenen met een hechtingsstoornis.

Kunt u herstellen van een hechtingsstoornis?

U kunt, ongeacht uw leeftijd, herstellen van een hechtingsstoornis. Tegelijkertijd is het onwaarschijnlijk dat hechtingsstoornissen vanzelf verdwijnen. Ze moeten worden behandeld door een therapeut of psychiater. U kunt meer informatie over behandelingsopties krijgen door de website van de American Academy of Child & Adolescent Psychiatry te lezen, waar ze informatie geven over de behandeling van een reactieve hechtingsstoornis van de geestelijke gezondheid en andere problemen die van invloed kunnen zijn op een jong kind. Zorg ervoor dat u hun privacybeleid leest wanneer u naar hun site kijkt, aangezien hun gereserveerde rechten mogelijk specifieke details bevatten die u ook moet weten. Sommige sites willen niet dat u informatie op hun website deelt of deze kopieert zonder hun toestemming.

Wat is hechtingsangst?

Hechtingsangst is een andere manier om uit te drukken hoe u zich voelt wanneer u mogelijk een hechtingsstoornis ervaart. Met gehechtheidsangst kunt u zich ongerust voelen over al uw relaties, inclusief die met familieleden, platonische vrienden en romantisch. Nogmaals, als u tekenen en symptomen van hechtingsstoornissen heeft, kunt u een reactieve hechtingsstoornis hebben en hoeft u zich niet alleen zorgen te maken over uw relaties, vooral als u zich al jaren angstig voelt. Reactieve hechtingsstoornis, of hechtingsstoornis in het algemeen, kan beginnen als een jong kind en kan, als deze niet wordt behandeld, u als volwassene blijven beïnvloeden. Er zijn echter behandelingsopties waarvan u kunt profiteren als u dat wilt. Misschien wil je de symptomen van rad onderzoeken om te zien of ze je aan jezelf herinneren. Vervolgens kunt u bepalen wat uw volgende stap zal zijn. U kunt de symptomen van een hechtingsstoornis verminderen met de juiste therapie.

Wat is gehechtheidstrauma?

Hechtingstrauma is een mogelijke reden dat iemand een reactieve hechtingsstoornis kan ontwikkelen. Het verwijst naar een trauma dat een kind heeft meegemaakt dat ertoe kan leiden dat het volwassenen niet vertrouwt of geen relaties kan opbouwen.Dit soort trauma kan gebeuren door verwaarlozing, misbruik of omdat ze op jonge leeftijd een reeks verschillende zorgverleners hebben. Een hechtingsstoornis kan echter op elke leeftijd worden behandeld, wat gunstig kan zijn als u denkt dat u mogelijk een reactieve hechtingsstoornis heeft. De American Academy of Child & Adolescent Psychiatry heeft artikelen die u kunt lezen over deze hechtingsstoornis, zodat u zoveel mogelijk over het onderwerp geïnformeerd kunt worden. Je moet de tekenen van een reactieve hechtingsstoornis niet negeren, aangezien het onwaarschijnlijk is dat ze vanzelf verdwijnen. Hechtingsstoornis is een aandoening die moet worden behandeld om verlichting te zien.

Worden vermijdenden verliefd?

Vermijders, samen met degenen die andere soorten hechtingsstoornissen ervaren, kunnen verliefd worden. Iemand die de vermijdende hechtingsstijl van een reactieve hechtingsstoornis vertoont, merkt misschien niet meteen dat hij van iemand houdt, maar als een persoon rondkomt waar ze zich prettig bij voelen, kunnen ze beginnen in te zien dat ze kwetsbaar kunnen zijn rond deze persoon en hen vertrouwen, ook al zijn ze niet perfect. De persoon op wie ze verliefd worden, zal over het algemeen van hen houden, ongeacht hun vermijdende hechtingsstoornis, en zal in staat zijn om met hen om te gaan.

Hoe weet je of je een angstige gehechtheid hebt?

Er zijn een paar tekenen en symptomen waar u op moet letten als u zich afvraagt ​​of u een angstige hechtingsstoornis heeft in relatie tot een reactieve hechtingsstoornis. Als het om relaties gaat, bent u misschien impulsief, kunt u te veel geven zonder veel terug te krijgen, kunt u zich afhankelijk voelen van uw partner, kunt u last hebben van een laag zelfbeeld en het gevoel hebben dat u de liefde niet waard bent. Als u lijdt aan een reactieve hechtingsstoornis, kunt u in elke fase van uw leven baat hebben bij behandeling. Hechtingsstoornis is behandelbaar, zelfs als volwassene.

Is narcisme een hechtingsstoornis?

Narcisme wordt niet beschouwd als een hechtingsstoornis, maar als iemand een reactieve hechtingsstoornis ervaart, kan hij in sommige gevallen ook narcisme ontwikkelen. Sommige van de symptomen die verband houden met narcisme kunnen een persoon hebben getroffen als gevolg van een hechtingsstoornis in hun vroege leven. Iedereen die het gevoel heeft een reactieve hechtingsstoornis of narcisme te hebben en therapie voor deze psychische aandoeningen wil krijgen, moet hulp zoeken. Er is daar hulp voor hechtingsstoornis en narcisme.

Deel Het Met Je Vrienden: