Tien (plus) redenen waarom je de hele tijd moe bent

Bron: pexels.com

Chronische vermoeidheid, of je de hele tijd moe voelen, is een veel voorkomend probleem in de Amerikaanse samenleving. Het is niet iets dat gemakkelijk te behandelen is, omdat er zoveel factoren zijn die bijdragen aan de aandoening, waardoor het moeilijk wordt voor artsen om een ​​behandelpad te kiezen en frustrerend voor degenen die eraan lijden. Het vinden van verlichting van chronische vermoeidheid kan een betere kwaliteit van leven, meer werkproductie en een gelukkiger privé- en privéleven betekenen.

Onvoldoende slaap.Tegenwoordig krijgt de gemiddelde persoon minder dan zes uur slaap per nacht en om 14.00 uur. is slepen en koffie of andere cafeïnehoudende dranken moeten drinken om alert te blijven. De energiedrankindustrie heeft de markt in het nauw gedreven en met de uitvinding van kleine energieschoten lijkt het erop dat niemand hoeft te slapen. Rechtsaf? Mis. Het nemen van allerlei soorten stimulerende middelen om alert te blijven, is geen vervanging voor een goede nachtrust. Volgens deJournal of Sleep and Medicinevolwassenen hebben 's nachts 7-8 uur ononderbroken slaap nodig; de meesten krijgen echter simpelweg niet genoeg slaap, en het eindresultaat is extreme vermoeidheid.

De realiteit is dat de meesten van ons geen ononderbroken slaap krijgen. Als u bijvoorbeeld om 22.00 uur naar bed gaat. en zet je wekker op 6 uur 's ochtends, dan krijg je geen 8 uur, ook al zou het wiskundig gezien moeten kloppen. Misschien ligt u in uw bed, misschien heeft u zelfs uw ogen dicht. Dat betekent niet dat je slaapt, het duurt meer dan twee uur om in diepe slaap te komen (Watson et al., 2015).

Bovendien hebben personen die opstaan ​​om naar de badkamer te gaan, gemiddeld minstens 3-5 minuten nodig om weer in slaap te vallen. Als je dorstig wakker wordt, kan het zelfs nog langer duren. Kat die de jaloezieën ratelt? Baby huilt? Er zijn zoveel dingen die ons 's nachts wakker maken en verhinderen dat we voldoende en ononderbroken slapen.

Waar is de dag gebleven?

Het is heel zorgwekkend als mensen gaan zitten en hun dag in kaart brengen. Als je net als de gemiddelde M-V-medewerker bent, ben je om 8 uur op kantoor en vertrek je ergens tussen 17 en 18:30 uur. Afhankelijk van de reistijd kom je misschien ergens tussen 19.00 en 22.00 uur of zelfs later thuis. Eenmaal thuis is er avondeten, kinderen, iets uitkijken voor werk, de rekeningen betalen en tal van andere verantwoordelijkheden. In werkelijkheid gaan we dichter tegen middernacht naar bed en staan ​​we om zes uur op, wat betekent dat we eigenlijk maar ongeveer 3,5 uur ononderbroken slaap per nacht krijgen.

Niet op tijd naar bed gaan is een van de voor de hand liggende redenen waarom mensen in de loop van een werkdag moe zijn en in slaap vallen. Maar hoe zit het met de mensen die de aanbevolen 7-8 uur slaap per nacht krijgen, maar nog steeds achterblijven tijdens de dag, geeuwen tijdens vergaderingen en zich niet kunnen concentreren op eenvoudige taken? ochtend kijken ernaar uit om over 14 uur weer naar bed te gaan om zichzelf te motiveren om op te staan ​​(HartvigHonoré, 2013). Als dit op jou lijkt, heb je mogelijk het chronisch vermoeidheidssyndroom.

Wat is chronisch vermoeidheidssyndroom?

Volgens de Mayo Clinic wordt chronische vermoeidheid gekenmerkt door:

• Extreme vermoeidheid die langer dan twee tot drie dagen aanhoudt en niet te wijten is aan slaapgebrek, ziekte of een specifieke fysieke activiteit.
• Extreme uitputting na lichamelijke of geestelijke activiteit van meer dan 24 uur.
• Vermoeidheid, zelfs na enkele uren slapen
• Onvermogen om zich op taken te concentreren, tijdverlies ervaren; bijvoorbeeld beseffen dat het 14.00 uur is. en nog steeds niet hebben voltooid een taak die enkele uren eerder is begonnen.
• Vergeetachtigheid, vergaderingen missen, rekeningen vergeten te betalen, kinderen vergeten op te halen.
• Niet-specifieke hoofdpijn
• Een zere keel die niet te wijten is aan verkoudheid, griep of streptokokken.
• Vergrote klieren / lymfeklieren
• Pijn in het lichaam / uitstralende spier- of gewrichtspijn - pijnstillers lijken niet te werken.
• Prikkelbaarheid - snauwend naar anderen.

Wat is er anders dan te weinig slaap?

Spanning. Extreme vermoeidheid kan een symptoom zijn van stressgerelateerde depressie die wordt veroorzaakt door een significante verandering in het leven (Monroe & Simons, 1991). Veranderingen in het leven zijn vaak emotioneel opwindend, en deze vorm van opwinding kan uitputtend zijn. Vechten met een partner, kinderen of werkconflicten kunnen het soort stress veroorzaken dat kan leiden tot chronische vermoeidheid.

Als we gestrest zijn, gaan de para-sympathische systemen van ons lichaam overdrive om ons te helpen het probleem op te lossen. De meesten van ons zijn echter niet op onszelf afgestemd, of letten simpelweg niet op de signalen die de geest en het lichaam uitsturen om ons te vertellen dat we een probleem moeten aanpakken of het gewoon los moeten laten (Clays et al., 2011). Wanneer we lichamelijk vermoeid raken, is dat vaak te wijten aan een gebrek aan zuurstof, niet alleen in de hersenen, maar ook aan de organen en spieren (Mehta & Parasuraman, 2014). Het gevoel van knikken van de knie wordt geassocieerd met uitgeputte zuurstof of een verstoring van zuurstof door het hele lichaam. Aanhoudende stress en het gevoel in een hoek te worden gedreven, betekent dat dit zuurstofgebrek constant optreedt, wat leidt tot chronische vermoeidheid.

Bron: pexels.com

Voor mensen met een sterke arbeidsethos of die zeer ambitieus zijn, is het vermogen om zichzelf te reguleren essentieel om vermoeidheid als gevolg van stressopbouw te voorkomen (Evans, Boggero & Segerstrom, 2016). Goed presterende personen die te veel taken op zich nemen, hebben vaak het gevoel dat ze ze allemaal moeten doen en dat ze van superieure kwaliteit moeten zijn. Bij volwassenen (Clays et al., 2011), maar ook bij adolescenten (Diamond, Fagundes, & Cribbet, 2012) wanneer stressoren zich opstapelen en geconfronteerd worden met taken die eenvoudigweg lijken toe te voegen aan de last, het nemen van een beslissing, elke beslissing, kan de stress verminderen; zelfs als het een slechte beslissing is.

Een middelbare scholier heeft bijvoorbeeld meerdere projecten in dezelfde week. Hij of zij heeft geprobeerd zich te concentreren op het afronden van de laatste projecten, maar is overweldigd. Na een aantal nachten laat op te zijn gebleven tot het punt van uitputting, verlaat hij of zij het laatste project en valt dan in de meest ontspannende slaap die in lange tijd is ervaren.

De beslissing zelf was niet goed, want er zijn consequenties; de geest en het lichaam hadden echter gewoon te veel opgenomen en hadden een verlossing nodig. Volwassenen kunnen hetzelfde doen met betrekking tot werkprojecten of rekeningen. Wanneer stress heeft geleid tot het punt van vermoeidheid, kan het verlaten van het waargenomen object van stress een welkome verlossing lijken te zijn. Die opluchting is natuurlijk van korte duur, aangezien het individu dan de consequenties onder ogen moet zien van het opgeven van een verantwoordelijkheid of verplichting.

nummer 27

Zelfregulering betekent kiezen wat u kunt doen en er zelf in ijsberen. Het is het gebrek aan zelfregulatie bij veel mensen dat hen tot een uitgeputte toestand leidt (Evans et al., 2016). Laten we nog eens naar de adolescent en het project kijken. Als hij of zij ademde en volhield om het project tot een goed einde te brengen, zou het gevoel van vervulling voldoende zijn geweest om een ​​verkwikkende slaap te bewerkstelligen, en ook de gevolgen zouden veel meer lonend zijn.

Soms als we te maken hebben met overbelasting van stress, moeten we onze strijd en onze taken verstandig kiezen. Als er iets is dat op een laag pitje kan worden gezet of aan een collega kan worden gegeven als een werkgerelateerd item of een ander gezin als het thuisgerelateerd is, dan hebben we een positieve stap gezet om de bron van stress te verlichten, en ook de primaire bron van onze vermoeidheid. Het voorbehoud is dat wanneer een persoon vermoeid is tot het punt van uitputting, hij of zij niet zo helder denkt (Frese, 2009). Daarom zullen beslissingen niet gemakkelijk komen of de meest doordachte zijn. Iemand die midden in het vecht- of vluchtsyndroom zit, voelt zich in een hoek gedreven.

Deze interne strijd is net zo vermoeiend als een brutale ruzie met een echtgenoot of kind. Het is emotioneel, mentaal en fysiek uitputtend. Veel van de redenen waarom mensen zich in deze no-win-situaties bevinden, hebben te maken met persoonlijkheidskenmerken (Vollrath, 2001). Onze persoonlijkheden zijn niet iets dat gemakkelijk kan worden veranderd. We kunnen echter leren de manieren te herkennen waarop wat zelfs een positieve persoonlijkheidskenmerk kan zijn, zoals een sterke arbeidsethos, ervoor kan zorgen dat we te veel op ons nemen. Wanneer dit gebeurt, bevinden we ons in de hoek en is het vaak moeilijk om ons een weg naar buiten te vechten.

Thij onderbewust.Als we aan het eind van een werkdag zoveel aan onze hoofd hebben, is het moeilijk om het uit te schakelen als we 's nachts de lamp uitdoen. Zelfs als we onze ogen sluiten of als onze geest nog aan het werk is, proberen we de complexiteit van onze relaties te doorzoeken, werk- of thuisgerelateerde taken, financiën of iets anders dat in de loop van de dag een factor is geweest. Om deze reden merken velen van ons dat we 's ochtends wakker worden na een lange nacht rust, en in plaats van ons verfrist te voelen, voelen we ons mentaal uitgeput. Ons onderbewustzijn heeft overuren gemaakt om problemen op te lossen die we het grootste deel van de dag aan de kant hebben geschoven vanwege stress die verband houdt met overbelasting van taken (Alvarado, 2014). Dit kan leiden tot dezelfde mentale vermoeidheid die wordt ervaren bij het bewust oplossen van problemen.

Kanker en behandeling.Chronische vermoeidheid is vaak gerelateerd aan ziekte, zoals kanker (Reif, de Vries, Petermann, & Görres, 2010). Kankerpatiënten die worden behandeld met chemotherapie en bestraling, merken dat hun slaapcycli vaak verstoord zijn, waardoor ze zich elke dag mentaal uitgeput voelen. Bovendien worden mensen, vanwege de toxiciteit van de behandelingen, ziek, vatbaar voor misselijkheid, braken en diarree, wat leidt tot lichamelijke uitputting.

Bron: commons.wikimedia.org

Ziekte, depressie, chronische pijn en letsel.Andere ziekten die bijdragen aan chronische vermoeidheid zijn ofwel mentaal ofwel fysiek gerelateerd. Depressie, die een symptoom kan zijn van chronische vermoeidheid of de oorzaak kan zijn; letsel; chronische pijn; fibromyalgie; en lupus (HartvigHonoré, 2013). Deze lijst is niet allesomvattend, aangezien er talloze redenen zijn waarom mensen zichzelf de hele tijd moe voelen. Andere factoren zoals zwaarlijvigheid, lichamelijke en geestelijke inactiviteit komen ook veel voor bij mensen die lijden aan chronische vermoeidheid (Frese, 2009). Een ding dat velen niet beseffen, is dat energie energie opwekt. Tenzij de oorzaken van vermoeidheid te wijten zijn aan een lichamelijke ziekte of verwonding, kan lichaamsbeweging stress verlichten en helpen bij het opbouwen van energieniveaus, en bijna iedereen kan zich bezighouden met positieve mentale stimulatie. Elke vorm van energie kan mensen helpen bij het bestrijden van stress en depressie, die beide kunnen leiden tot chronische vermoeidheid.

Gebrek aan motivatie.Een veel voorkomende factor bij chronische vermoeidheid is een gebrek aan motivatie. Het advies en de begeleiding zoeken van een geestelijke gezondheidsadviseur die informatie en inzicht kan geven over de redenen voor en hoe chronische vermoeidheid kan worden bestreden, zal zowel op de onmiddellijke als op de lange termijn ten goede komen.

Conclusie en aanbevelingen

Er zijn veel onderliggende oorzaken van chronische vermoeidheid of vermoeidheid. Om de juiste soort hulp te krijgen, moet u achterhalen wat deze oorzaken zijn. Dat is de reden waarom artsen een uitgebreide geschiedenis zullen afleggen die dagelijkse persoonlijke en zakelijke activiteiten omvat. Maak een lijst van uw dagelijkse routines en geef een bijvoeglijk naamwoord dat uw gevoelens ten opzichte van die activiteit het beste beschrijft, om uzelf te helpen. Gebruik opmerkzaamheid bij het opstellen van uw plannen voor elke dag, en probeer elke taak te volbrengen; als je echter aan het einde van een dag bent gekomen en niet alles kunt afmaken, kies dan wat kan wachten en laat het toe.

Bron: pexels.com

Voor velen kan het gebruik van zelfregulerende technieken helpen, anderen hebben misschien de hulp nodig van een arts of een beroepsbeoefenaar in de geestelijke gezondheidszorg, zoals een erkende therapeut voor geestelijke gezondheid. Het kiezen van de juiste therapeut is een belangrijke beslissing, aangezien een van de belangrijkste redenen waarom mensen stoppen met de therapie te wijten is aan een gebrek aan persoonlijke band met de therapeut. Om deze reden en vele redenen vinden veel mensen dat online therapie voor hen beter werkt.Met veel online therapieplatforms is de therapeut beschikbaar voor e-mail-, chat-, video- en / of telefoonsessies. Sommige sites vragen een maandelijks bedrag voor onbeperkt contact met een therapeut, en de meeste zijn minder dan een kantoorbezoek.

Chronische vermoeidheid verstoort de kwaliteit van leven, het vermogen om te genieten van een zonnige dag, te spelen met kinderen of af te spreken met vrienden. Voordat u weer een dag laat gaan door u moe te voelen en niet in staat bent om de dingen te doen die u zou willen doen, neemt u contact op met een gekwalificeerde therapeut voor geestelijke gezondheid. Een positieve beslissing nemen is de eerste stap om de vermoeidheidscyclus te doorbreken.

Deel Het Met Je Vrienden: